Το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό του κυπριακού λαού που βρίσκεται στο επίκεντρο εκβιασμών τόσο από τη μεριά της ΕΕ και του ΔΝΤ όσο και από τη μεριά της Ρωσίας, με τη συνενοχή της κυπριακής και ελληνικής κυβέρνησης, για να δεχτεί νέες σκληρές θυσίες.Τα διάφορα σχέδια, που διαπραγματεύεται η κυπριακή κυβέρνηση με την ΕΕ, το ΔΝΤ και τη Ρωσία, δεν αφορούν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά επικεντρώνονται στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου και κυρίως στο ζήτημα ποιας χώρας και ποιων επιχειρηματικών ομίλων τα κεφάλαια και οι καταθέσεις θα βγουν πιο ενισχυμένα ή λιγότερο χαμένα. Καταρρίπτεται ο μύθος της φιλολαϊκής διαπραγμάτευσης εντός ΕΕ που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
Οι σκληροί ανταγωνισμοί δεν πρέπει να παρασύρουν το λαό σε στοίχιση πίσω από τον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, με την ελπίδα κάποιας «βοήθειας», καθώς όποιο σχέδιο τελικά επιλεγεί δεν αναιρεί το γεγονός ότι το λογαριασμό θα πληρώσει ο κυπριακός λαός, αφού όλα τα σχέδια περιλαμβάνουν παραλλαγές αντιλαϊκών μέτρων, ιδιωτικοποιήσεις, συντριβή δικαιωμάτων.
Αυτές οι αντιθέσεις, που διαπλέκονται και με τους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων και επιχειρηματικών ομίλων για το ποιοι θα βάλουν χέρι στο φυσικό αέριο της Κύπρου, οδηγούν και το Κυπριακό ζήτημα σε μεγάλους κινδύνους.
Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα, που τη στηρίζουν, αξιοποιούν τις εξελίξεις στην Κύπρο για να ενισχύσουν τους εκβιασμούς και τις απειλές σε βάρος του ελληνικού λαού προκειμένου να υποταχθεί στην ίδια πολιτική των αντιλαϊκών μέτρων και των μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ αναγορεύουν τα πάντα σε ζήτημα «δυναμικής διαπραγμάτευσης» από μια άλλη κυβέρνηση. Ο ελληνικός λαός πρέπει να απορρίψει και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης και την εξαπάτηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που αναγορεύει την ΕΕ ως μονόδρομο για το λαό, σε μια περίοδο που αποκαλύπτεται ο βαθιά αντιλαϊκός της χαρακτήρας και καταρρέουν οι ψεύτικες υποσχέσεις περί κοινοτικής αλληλεγγύης.
Πραγματική λύση, τόσο στην Ελλάδα και την Κύπρο, όσο και στις άλλες χώρες της ΕΕ, μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια ενός αγώνα ρήξης και αποδέσμευσης από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ενός αγώνα που θα κάνει το λαό κυρίαρχο του πλούτου που παράγει.