Κωστής Πετράκης, Κοινωνιολόγος
Όπως πληροφορηθήκαμε προ ημερών, από συγχωριανό μας που χρειάστηκε να περάσει το ποτάμι για να πάει στην περιουσία του, η ιστορική λιθόκτιστη μονότοξη γέφυρα που βρισκόταν στο Κακοδίκι του δήμου Καντάνου Σελίνου, δεν υπάρχει πια.
Δυστυχώς, όπως είχαμε από το 2009 προαναγγείλει, κατέρρευσε τελικά στις αρχές του 2018, εγκαταλελειμμένη και αβοήθητη.
Τι και αν χαρακτηρίστηκε το 2005 ως ιστορικό μνημείο με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΣΑΚ/Γ/14365/423/18- 3-2005 διότι «πρόκειται για αξιόλογη τεχνική κατασκευή των αρχών του 20ου αιώνα (1905) και αποτελεί σημαντική μαρτυρία της τεχνικής παράδοσης που βασίζεται στην θολοδομία. Το παραπάνω γεφύρι αποτελεί σημαντική ιστορική μαρτυρία για τον τρόπο επικοινωνίας κοινωνικοοικονομική οργάνωση της περιοχής και είναι συνδεδεμένα με τις μνήμες των κατοίκων»;
Τι και αν επανειλημμένως κρούσαμε τον κώδωνα κινδύνου και ζητήσαμε την βοήθεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Νεωτέρων Μνημείων και του Υπουργείου Πολιτισμού με έγραφα και σχετικά δημοσιεύματα (12/11/2009, 12/12/2009, 15/06/2010, 10-10-2013);
Τι και αν ο κ. Σταυρουλάκης, καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, δρ πολίτικος μηχανικός, συνέστησε ομάδα εργασίας που εκπόνησε την προμελέτη για το πέτρινο ιστορικό γεφύρι στο Κακοδίκι και την κατάθεση πρότασης επείγουσας αναστήλωσής του, από το Εργαστήριο Υπολογιστικής Μηχανικής και Βελτιστοποίησης του Πολυτεχνείου Κρήτης προκειμένου να μην προχωρήσει η ζημιά και να δοθεί χρόνος για την ολική επισκευή;
Χαθήκανε στους δαίδαλους της γραφειοκρατίας, της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.
Οργή και θλίψη στο αντίκρισμα των ερειπίων της “καμάρας” όπως λέγονταν στην ντοπιολαλιά.
Οργή για τους υπευθύνους των αρμοδίων υπηρεσιών που δεν έπραξαν τα δέοντα.
Οργή για τις δημοτικές αρχές του τόπου που τουλάχιστον από το 2009 και έπειτα ήταν κοινωνοί της επικείμενης κατάρρευσης και αδιαφόρησαν ή ολιγώρησαν.
Θλίψη για την πρώην “συναγωνίστρια” και νυν αντιδήμαρχο Κα Αλφιέρη που ξέχασε να μας ενημερώσει, όπως άλλοτε ως αντιπολιτευόμενη, με δημόσιες επιστολές, για τις ενέργειες της σχετικά με τη διάσωση της ιστορικής γέφυρας.
Οργή και θλίψη για τους συμπατριώτες μου που ενστερνιστήκαν και επαναπαύτηκαν στην ηλίθια άποψη: «Ε, αφού άντεξε τόσα χρόνια, δεν φοβάται πια να πέσει».
Καλούνται οι υπηρεσίες της Νεωτέρων Μνημείων και Πολιτισμού να προσέλθουν άμεσα για την αυτοψία και την έκδοση άδειας διάνοιξης του ποταμιού από τα ερείπια του μνημείου, ώστε να αποφευχθούν πλημμυρικά φαινόμενα.
Παρακαλείται η Δημοτική Αρχή του τόπου, σε συνεργασία με τους βουλευτές του Νομού μας, να μεριμνήσει για την τοποθέτηση της επιτύμβιας στήλης: “Εδώ υπήρχε η Ιστορική Γέφυρα Κακοδικίου. Εχάθη από την αδιαφορία μας”
ΥΓ. Σε μια ευνοούμενη πολιτεία θα αναμέναμε την παρέμβαση του κκ Εισαγγελέα για τον καταλογισμό των ευθυνών.
