Γράφει ο Βαγγέλης Παλλας
Μια κουρτίνα…
… δεν φτάνει για να σκεπάσει τις ενοχές της ανθρωπότητας. Όσο και αν σκεπαστεί, η ιστορία της Γκερνίκα είναι γνωστά και περνάει ακόμη από στόμα σε στόμα.
Είναι μια τρομοκρατική πράξη, ο πρώτος μαζικός αεροπορικός βομβαρδισμός αμάχων, σε μια μικρά ισπανική πόλη, το 1937, από τον Χίτλερ. Κανείς, ούτε αυτός ο Κόλιν Πάουελ, δεν μπόρεσε να μιλήσει για πόλεμο, έχοντας πίσω του αυτές τις εξαρθρωμένες εικόνες από γυναίκες, παιδιά και ζώα. Με όσες κουρτίνες και αν κρύψει κανείς τον πίνακα του Πικάσο, κάθε Ευρωπαίος είναι σε θέση να τον ξαναζωγραφίσει από μνήμης.
Τα δεινά
… του πολέμου είναι ζωντανή μνήμη για τους Ευρωπαίους. Τα έζησαν στη χώρα τους, στην πόλη τους, στο χωριό τους, στο σπίτι τους. Εκεί έμαθαν για τις βόμβες, την κατοχή, τους μαζικούς τάφους, ίσως αυτούς τους Ευρωπαίους εννοούσε ο Ράμσφελντ όταν μιλούσε για την «παλιά Ευρώπη». Αυτούς που δεν θέλουν να ξαναδούν τα ίδια, ούτε στη δική τους χώρα ούτε σε καμιά άλλη. Στο Μόναχο, ακούστηκε καθαρά η αντιπολεμική φωνή της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Τόσο το καλύτερο για την αξιοπιστία της. Γιατί κάθε υπαναχώρηση θα εκθρέψει την πεποίθηση της Αμερικής πως μπορεί να επιβάλλει τη βούλησή της χωρίς όρια. Ό,τι συμβεί στο Ιράκ θα επαναληφθεί, αύριο στο Ιράν, μεθαύριο στη Βενεζουέλα, αλλού. Αρκετές «μαύρες τρύπες» έχει ανοίξει η αμερικανική πολιτική στον κόσμο: στη Βοσνία, στη Σερβία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, στη Λατινική Αμερική.
Η καπιταλιστική…
… πολιτική, κάθε φορά που εγκληματεί, καλεί τους άλλους να πληρώσουν τον λογαριασμό. Αυτά τη φορά, ο λογαριασμός θα είναι πολύ ακριβός. Αν καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με τους Αμερικανούς, θα πρέπει να πληρώσουμε τον λογαριασμό με το νόμισμα μας, που ύστερα από έναν πόλεμο θα συντριβεί από το δολάριο. Θα πρέπει να τον πληρώσουμε με την οικονομία μας, που αν ματαιωθούν τα ευρωπαϊκά συμβόλαια με το Ιράκ θα δουλεύει με πολύ ακριβότερο πετρέλαιο. Θα πρέπει να τον πληρώσουμε με τον πολιτισμό μας, κάθε φορά που η ένοχη συνείδηση θα μας καλεί να σκεπάσουμε τα έργα του πίσω από μια κουρτίνα ντροπής.
Πρόσφατα στη Γάζα η κουρτίνα δεν μπόρεσε να σκεπάσει τα εγκλήματα του Ισραήλ.
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
