Η κουρτίνα…

Γράφει ο Βαγγέλης Παλλας

Μια κουρτίνα…

… δεν φτάνει για να σκεπάσει τις ενοχές της αν­θρωπότητας. Όσο και αν σκεπαστεί, η ιστορία της Γκερνίκα είναι γνωστά και περνάει ακόμη από στό­μα σε στόμα.
Είναι μια τρομοκρατική πράξη, ο πρώ­τος μαζικός αεροπορικός βομβαρδισμός αμάχων, σε μια μικρά ισπανική πόλη, το 1937, από τον Χίτ­λερ. Κανείς, ούτε αυτός ο Κόλιν Πάουελ, δεν μπό­ρεσε να μιλήσει για πόλεμο, έχοντας πίσω του αυ­τές τις εξαρθρωμένες εικόνες από γυναίκες, παι­διά και ζώα. Με όσες κουρτίνες και αν κρύψει κα­νείς τον πίνακα του Πικάσο, κάθε Ευρωπαίος είναι σε θέση να τον ξαναζωγραφίσει από μνήμης.

Τα δεινά

… του πολέμου είναι ζωντανή μνήμη για τους Ευ­ρωπαίους. Τα έζησαν στη χώρα τους, στην πόλη τους, στο χωριό τους, στο σπίτι τους. Εκεί έμαθαν για τις βόμβες, την κατοχή, τους μαζικούς τάφους, ίσως αυτούς τους Ευρωπαίους εννοούσε ο Ράμσφελντ όταν μι­λούσε για την «πα­λιά Ευρώπη». Αυ­τούς που δεν θέ­λουν να ξαναδούν τα ίδια, ούτε στη δι­κή τους χώρα ούτε σε καμιά άλλη. Στο Μόναχο, ακούστηκε καθαρά η αντιπολεμική φωνή της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Τόσο το καλύτερο για την α­ξιοπιστία της. Για­τί κάθε υπαναχώ­ρηση θα εκθρέψει την πεποίθηση της Αμερικής πως μπορεί να επι­βάλλει τη βούλησή της χωρίς όρια. Ό,τι συμβεί στο Ιράκ θα επαναληφθεί, αύριο στο Ιράν, μεθαύριο στη Βενεζουέλα, αλλού. Αρκετές «μαύρες τρύπες» έχει ανοίξει η αμερικανική πολιτική στον κόσμο: στη Βοσνία, στη Σερβία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, στη Λατινική Αμερική.

Η καπιταλιστική…

… πολιτική, κάθε φορά που εγκληματεί, καλεί τους άλλους να πληρώσουν τον λογαριασμό. Αυτά τη φορά, ο λογαριασμός θα είναι πολύ ακριβός. Αν καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με τους Αμερικανούς, θα πρέπει να πληρώσουμε τον λογαριασμό με το νόμισμα μας, που ύστερα από έναν πόλεμο θα συ­ντριβεί από το δολάριο. Θα πρέπει να τον πληρώ­σουμε με την οικονομία μας, που αν ματαιωθούν τα ευρωπαϊκά συμβόλαια με το Ιράκ θα δουλεύει με πολύ ακριβότερο πετρέλαιο. Θα πρέπει να τον πληρώσουμε με τον πολιτισμό μας, κάθε φορά που η ένοχη συνείδηση θα μας καλεί να σκεπάσουμε τα έργα του πίσω από μια κουρτίνα ντροπής.

Πρόσφατα στη Γάζα η κουρτίνα δεν μπόρεσε να σκεπάσει τα εγκλήματα του Ισραήλ.