Χάσαμε πολλά να μη χάσουμε και την ανθρωπιά μας
Η οικτρή οικονομική κατάσταση του λαού μας είναι αποτέλεσμα της κρίσης του συστήματος, του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και των πολιτικών που ακολούθησαν τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν την πατρίδα μας . Η κρίση αυτή βαθαίνει με τα μνημόνια και τις συμφωνίες που έκαναν τα κόμματα αυτά και οι δορυφόροι τους με τους τοκογλύφους δανειστές που έχουν ως μοναδικό στόχο την καταβολή του χρέους και των τόκων του χρέους μέσω της λεηλασίας της χώρας.
Θύματα της κρίσης οι εργαζόμενοι Έλληνες και οι μετανάστες, αυτοί που μέχρι πριν από δυόμιση χρόνια δημιουργούσαν» και την Ολυμπιάδα , το «Θαύμα της Ελληνικής Ανάπτυξης» που εξελίσσεται σε αληθινό εφιάλτη. Αυτοί είναι που βλέπουν το οικοδόμημα της ζωής τους να ανατρέπεται, που οδηγούνται σε μαζική ανεργία σε φτώχεια και εξαθλίωση.
Για τους Έλληνες και ξένους καπιταλιστές η κρίση αποδεικνύεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την απαξίωση του κόσμου της εργασίας, επίθεση αδιακρίτως στα δικαιώματα των εργαζομένων Ελλήνων και μεταναστών. Παράλληλα τους προσφέρεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να μετατοπίσουν τις ευθύνες τους με την καλλιέργεια του κοινωνικού αυτοματισμού ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους εργαζόμενους, έτσι που η δυστυχία του καθένα να αποτελεί πρόσκαιρη παρηγοριά για τον άλλο. Και όταν ισοπεδωθούν όλα να δώσουν έδαφος στον κοινωνικό κανιβαλισμό, εκφραστές του οποίου είναι οι πάσης φύσης ρατσιστές που το τελευταίο διάστημα δίνουν με τις επιθέσεις και τις επιδρομές σε ανυποψίαστους και αδύναμους ανθρώπους δείγματα γραφής της κοινωνίας που οραματίζονται και το ιστορικό της προηγούμενο στοίχισε εκατομμύρια θύματα στην ανθρωπότητα και εκατόμβες νεκρών στην πατρίδα μας.
Σε αυτές τις συνθήκες όπου Έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι και άνεργοι αντιμετωπίζουν προβλήματα που εγγίζουν τα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης οι δυνάμεις της Αριστεράς και των Κινημάτων, οι απλοί άνθρωποι, κάνουν το αυτονόητο με το να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στα θύματα της κρίσης ανεξάρτητα εάν είναι Έλληνες ή ξένοι .
Την ίδια στιγμή οι συστημικές δυνάμεις επιχειρούν να ερμηνεύσουν την κρίση και συνακόλουθα την ανεργία σαν αποτέλεσμα της ύπαρξης των μεταναστών και ανοίγουν συνειδητά τον δρόμο στη βία των φασιστικών συμμοριών που λειτουργούν ως προπομποί μεγαλύτερου αυταρχισμού και μεγαλύτερης βίας σε βάρος του κόσμου της εργασίας, σε βάρος της δημοκρατίας όπως αυτή εκφράζεται μέσα από το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα της κρίσης τη στιγμή που χιλιάδες νέες και νέοι Έλληνες μεταναστεύουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα αναζητώντας δουλειά και μέλλον. Αλήθεια σκέφτηκε κανείς ότι στις χώρες υποδοχής τους υπάρχουν ρατσιστές, ναζιστές και φασιστοειδή που τρέφονται με επιθέσεις και κτυπήματα κατά του διαφορετικού, κατά των ξένων, κατ ‘ αυτού που θεωρητικά παίρνει την δική τους δουλειά;
Ανάλογοι λόγοι με αυτούς που ώθησαν και ωθούν τους Έλληνες στην μετανάστευση είναι και εκείνοι που ωθούν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να μετακινούνται αναζητώντας εργασία σε άλλους τόπους. Τα μεταναστευτικά ρεύματα δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο υπάρχει αυτό το σύστημα με τους ληστρικούς πολέμους και τις ληστρικές παρεμβάσεις των λεγόμενων αναπτυγμένων χωρών σε βάρος των λαών των χωρών εκείνων που τους στερήθηκε η δυνατότητα ανάπτυξης με πολέμους με βία και καταστολή. Προφανώς η κρίση στις χώρες των μεταναστών δεν προήλθε από μεταναστευτικά ρεύματα, όπως και εδώ, αλλά είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης πόρων και ανθρώπων από το μεγάλο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο και το σύστημα που τους υπηρετεί .
Η άρση των λόγων που ωθούν στην μετανάστευση αυτούς τους ανθρώπους είναι παγκόσμια και πανευρωπαϊκή υπόθεση αλλά και ευθύνη των αναπτυγμένων κρατών που η δική τους ανάπτυξη βασίστηκε κυρίως στην λεηλασία πόρων από τις χώρες προέλευσης των μεταναστών.
Η διαχείριση ενός τέτοιου ζητήματος δεν μπορεί να είναι έργο μόνο της Ελλάδας που από πύλη εισόδου κυμάτων μεταναστών έχει καταντήσει εξ αιτίας της έλλειψης πολιτικής πρόνοιας (συνθήκη Δουβλίνου) και μεταναστευτικής πολιτικής, αποθήκη ψυχών με αποτέλεσμα να καλείται να διαχειριστεί ένα πρόβλημα που υπερβαίνει τις δικές της δυνάμεις.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να αντιμετωπίζεται με βία και ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον ανθρώπων οι ζωές των οποίων κινδυνεύουν στην πατρίδα τους είτε από πολέμους είτε από πείνα φτώχεια και δυστυχία. Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα και πρέπει να ρυθμισθεί και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με τρόπο που να μην υποτιμά την ανθρωπιά και τις αξίες με τις οποίες θέλουμε να ζούμε .
Στις σημερινές συνθήκες θα πρέπει ληφθούν πρωτοβουλίες για τη διεθνοποίηση του μεταναστευτικού ζητήματος. Να καταργηθεί η συνθήκη του Δουβλίνου 2. Να διευκολυνθεί η επαναπροώθηση των μεταναστών που θέλουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα σε αυτούς που θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα. Να θεσπιστεί η δυνατότητα νομιμοποίησης των μεταναστών, ιδίως αυτών που έχουν μακροχρόνια παραμονή στην χώρα, ώστε να πάψει η ασύδοτη εκμετάλλευσή τους από τα διάφορα κυκλώματα.
Τέλος, και σε σχέση με τις ρατσιστικές επιθέσεις που τροφοδοτούνται από διάχυτες «νομιμοποιημένες» κοινωνικές πρακτικές βίας, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως φαινόμενα εγκληματικής δράσης στα οποία η απάντηση θα πρέπει να έχει να κάνει με την τήρηση των θεσπισμένων κανόνων. Όποιοι δε σέβονται τους κανόνες της Δημοκρατίας, όποιοι καταχρώνται την ανεκτικότητα του δημοκρατικού ήθους θα πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με ό,τι ισχύει ως κατάκτηση του νομικού μας πολιτισμού με ό,τι συγκροτεί την ιστορική μας μνήμη και το πανανθρώπινο όραμα για μια δίκαιη κοινωνία. Εκτός κι αν ορισμένοι νομίζουν ότι μπορούν να διαχειρίζονται τους ακροδεξιούς και τις πρακτικές τους κατά το δοκούν και να παίζουν με την δημοκρατία.
Νίκος Τζάρας
μέλος ΣΥΡΙΖΑ Χανίων