Η Λεωφόρος Καζαντζάκη είναι πολύπαθη. Είναι μια μεγάλη λεωφόρος που αρχίζει απ’ τον Κλαδισσό και φτάνει μέχρι την Αγυιά.

Πυκνοκατοικημένη. Και μεγάλης κυκλοφορίας. Και ενώ η ταχύτητα είναι απαγορευτική πάνω από 40 χιλιόμετρα, μηχανές και αυτοκίνητα τρέχουν ιλιγγιωδώς, με συνέπεια να «τρέμουν» οι τοίχοι των σπιτιών μας και να ραγίζουν. Επίσης η κατασκευή του δρόμου είναι δραματική. Το οδόστρωμα έχει καθίσει προς την μεριά των σπιτιών με συνέπεια τα νερά της βροχής, τα νερά απ’ τα λουλούδια, απ’ τις αυλές που πλένονται να μην πηγαίνουν στα σιφόνια αλλά να γουρνιάζουν έξω απ’ τα σπίτια μας. Τα όποια περιστασιακά τμηματικά έργα που γίνονται δεν λύνουν το πρόβλημα του συνόλου της περιοχής.

Το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι τα πεζοδρόμια τα οποία είναι απαραίτητα. Τρομάζει κανείς να βγει απ’ το σπίτι του, να περάσει στην απέναντι του δρόμου μεριά, μια και δεν υπάρχουν ούτε φανάρια.

Η ταχύτητα που αναπτύσσουν τα οχήματα είναι ιλιγγιώδης. Ιδιαιτέρως οι μηχανές. Όχι μόνο παιδιά, αλλά και ενήλικες και πολύ περισσότερο ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να επιταχύνουν στην ανάγκη το βήμα τους, κινδυνεύουν.

Έχω άμεση άποψη επί του θέματος γιατί κατοικώ επί της Λεωφόρου Καζαντζάκη και όχι σε πάροδο.

Κάποιοι κάτοικοι μάζεψαν μερικές υπογραφές για την ανάγκη να γίνουν πεζοδρόμια. Καλώς τις μάζεψαν, έπρεπε όμως να ενημερωθούμε όλοι αφού μας αφορά όλους τους κατοίκους και περισσότερο αυτούς που κατοικούν επί της Λεωφόρου Καζαντζάκη. Βέβαια έχομε πληροφόρηση, που δεν διασταυρώσαμε ακόμα επίσημα, ότι συσχετίζεται, τουλάχιστον από κάποιους, το θέμα των πεζοδρομίων με το κόψιμο των ευκαλύπτων που κάνουν το τμήμα αυτό του δρόμου «ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους» .

Αυτό είναι απαράδεκτο. Ανεπίτρεπτο. Δεν κόβομε τα δέντρα επειδή φοβόμαστε μη μας «πλακώσουν».
Αν ήταν έτσι, θα ζούσαμε σε έρημο. Αν ο εχθρός μας ήταν τα δέντρα.

Ίσως αυτό το περιστατικό στην Λεωφόρο Σούδας με τον νεκρό συμπολίτη μας από ξερίζωμα ευκαλύπτου έχει τρομάξει. Όμως αυτό δεν είναι ο κανόνας: Άλλωστε ο ευκάλυπτος ήταν φυτεμένος μέσα σε ρυάκι όπου το χώμα με τα νερά μαλακώνει και ήταν εύκολο να ξεριζωθεί. Και ο άνθρωπος έτυχε να περνά δυστυχώς εκείνη την ώρα. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κοπούν και όλα τα δέντρα.

Οι ευκάλυπτοι της Λεωφόρου Καζαντζάκη είναι ό,τι απέμεινε από έναν ωραίο δρόμο με ακακίες και ευκάλυπτους. Έζησαν ακίνδυνα και αρμονικά μαζί τους οι παππούδες μας, οι γονείς μας, εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και κανείς δεν έπαθε τίποτε. Κάποιοι, ίσως καινούργιοι, κάτοικοι της περιοχής δεν το ξέρουν αυτό.

Εμείς προειδοποιούμε το Δασαρχείο και τον Δήμο Χανίων πως είμαστε πολύ περισσότεροι που αγαπάμε τα δέντρα. Θα μας βρουν μπροστά τους αν τολμήσουν να τα κόψουν με πρόσχημα τα πεζοδρόμια. Τα πεζοδρόμια πρέπει να γίνουν, αλλά με τους ευκαλύπτους μέσα. Με τέτοιον τρόπο που να μπορούν να αναπνέουν και να μην ξεραθούν όπως πολύ πρόσφατα ένας συγκεκριμένος στην Λεωφόρο Καζαντζάκη στη στάση (απέναντι από το κλειστό βενζινάδικο της ΒΡ).

Αλήθεια, ο ρόλος του Δασαρχείου ποιος είναι; Να προστατεύει τα δέντρα ή να επιτρέπει να τα καρατομούν και να τα ξεραίνουν;

Νίκος Αγγελάκης
Δ/ντής ΚΡΗΤΗ 1
Αγώνα της Κρήτης
Κρήτη FM 101.5
Κάτοικος τη περιοχής