Κύριε Διευθυντά
Εμείς οι Ρωμιοί, καθώς και οι λαοί των ΗΠΑ – ΕΕ, έχουνε την πεπλανημένη εντύπωση πως διαθέτουμε την απόλυτη εξυπνάδα και ευφυία! Όμως φευ, γιατί αυτά τα κωνιορτοποίησαν κυριολεκτικά οι Μαύροι της Αφρικής και συγκεκριμένα της Νιγηρίας
Αυτό τον καιρό της γενικής κινητοποίησής των, είδα στο φωτογραφικό υλικό μιας εφημερίδας μας, ένα πλακάτ που κρατούσαν οι απεργοί, το οποίον έγραφε: «Μια μέρα οι φτωχοί δεν θα έχουνε τίποτε άλλο να φάνε παρά μόνο τους πλούσιους»! Εμπνευσμένο, δε βρίσκετε; Και φυσικά η σκέψη μου, δεν κάνει αναδρομή στον καννιβαλισμό των παλιών χρόνων, στον οποίο επιδίδονταν πολλές φυλές της Αφρικής, καννιβαλισμό όχι λόγω πείνας, αλλά για θρησκευτικούς συμβολισμούς. Κι έρχομαι σε μας, λόγω των κρισιακών ημερών που διανύουμε παγκόσμια, πανευρωπαϊκά, ελληνικά μια που μας θίγει αυτό προσωπικά. Εδώ επιδιδόμαστε …σε ανθρωποφαγία, όχι φυσικά για… θρησκευτικούς συμβολισμούς, αλλά για πλουτισμό των ολίγων! Που τα επιτρέπει δυστυχώς όλα!! Ακόμα και το θάνατο αστέγου στα παγκάκια της Αγοράς! Γιατί εδώ που τα λέμε, ο πλουτισμός των ολίγων περνάει πάνω από νεκρούς σε παγκάκια, στρατιές ανέργων, καζάνια συσσιτίων, παιδιά που λιποθυμούν στα θρανία, συρρικνωμένη κοινωνική – νοσοκομειακή πρόνοια, και άλλα που δεν θα επαρκούσε ο χώρος, για την ονομαστική τους απαρρίθμηση και μόνον!
Και μιλάμε για καννιβαλισμό, που συστατικό του στοιχείο έχει την υποκρισία! Φερ’ ειπείν, δεν ξέραμε το πρόβλημα των αστέγων (που θα μπορούσε κάπως να λυθεί) παρά έπρεπε να μας το κάνει γνωστό, ένα… ανώνυμο πτώμα; Κι επειδή μίλησα για υποκρισία, βλέπω με απαξίωση το όψιμο «ενδιαφέρον» κάποιων βολεμένων της πόλης μας! Που έκρυβαν την τραγωδία συνανθρώπων μας, αν όχι «κάτω από το χαλί», όμως κάτω από την κοινωνική επάρκεια, και το λούστρο του βολεμένου, του «πνευματικού παράγοντος», του εκκλησιαστικού… συσιτιάρχη, του τοπικού άρχοντος!! Αυτή δηλαδή, που, κόντρα στα λόγια του Κ. Παλαμά, δεν «ντρέπονται για τη ζέστα τους και για την ανθρωπιά» τους…
Αυτή λοιπόν είναι η Κοινωνία (μας)! Μια κοινωνία που… ακκίζεται, «εκπλήττεται», φρικιά, σφυρίζει αδιάφορα, σωρεύει αίμα υπό μορφήν πλαστικών «Αξιών» και άλλα τινά… Και φυσικά εξορκίζει – όπως το λιβάνι τον Διάβολο – κάθε ιδέα αλλαγής των κοινωνικών μας συνθηκών!! Που θα επανατοποθετούσαν τις Αξίες μας στη σωστή βάση, η οποία θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί όπως στα λόγια των εκκλησιαστικών κειμένων: «Πάντες αδελφοί εν Χριστών εσμέν». Τώρα τι… Αδελφοί είμαστε, όταν κάποιοι πεθαίνουν άστεγοι, ή κάποιοι αδυνατούν ν’ αγοράσουν τα στοιχειώδη, αφήστε το καλύτερα! Μυρίζει απαίσια όπως ο ίδρως πρωτογόνων και ανθρωποειδών.
Όμως υπό αυτάς τας συνθήκας, οδηγούμεθα στη λογική και στα ενδεχόμενα του πλακάτ των Νιγηριανών απεργών: «Μία μέρα, οι φτωχοί δεν θα έχουν τίποτε άλλο να φάνε, παρά μόνο τους πλούσιους». Πρέπει να ξέρουμε – ακόμα και μέσα στην… επάρκειά μας – πως ο πεινασμένος είναι το πιο επικίνδυνο έμβιο ον!
Πιο επικίνδυνο από τα μοντέρνα όπλα, την πιο θανατηφόρα επιδημία, την πιο μεγάλη φυσική καταστροφή όπως σεισμός, τσουνάμι και άλλα!
Φοβούμαι πως αυτά δεν έχουν γίνει συνείδηση ούτε από τους έχοντες, ούτε από τις εξουσιαστικές πολιτικές ηγεσίες, ούτε από τους παγκόσμιους εντολοδότες! Αλλά ούτε από κανένα… νοήμονα πολίτη, που παραπαίει μεταξύ πολιτικής εμμονής και πεπλανημένης επιλογής… Πιστεύω να εννοούμεθα μεταξύ μας κι όχι να καταρώμεθα, κατά μόνας ή κατά τας συναναστροφάς, εκείνους που επιλέξαμε και είμεθα (φεύ!) «σαν έτοιμοι από καιρό» να ξαναεπιλέξουμε!!! Τα θέλει ο κ… μας!
Αναλάβανε λοιπόν, έστω ακούσια, οι Μαύροι της Μαύρης Ηπείρου να μας… υποκαταστήσουν, προειδοποιώντας τους ολίγους πως η κατάσταση πλησιάζει να εξελιχθεί σε… ευτυχία ανθρωποφαγίας, μεταφορικά έστων… Θα γίνει άραγε κατανοητόν κι από τους Ολίγους, αλλά κι από τις μάζες των Αστέγων, υποψηφίων Αστέγων, Ανέργων, Δημοσίως σιτούμενων, αλλά κι από τον καθένα μας χωριστά; Οι καιροί ού μενετοί!
Βιάζουν ασφυκτικά..
Με τιμή
Αντώνης Χαρχαλάκης
(συγγραφέας – ερευνητής – ποιητής)