Σήμερα Τρίτη 11 Νοεμβρίου,στο Εφετείο Χανίων, πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης με συμμετοχή εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων για τη δίκη στο Εφετείο για τον θάνατο του εργάτη Μανώλη Αφράτη.

Τα λόγια και ο χαιρετισμός της Χρυσής, μητέρας του εργάτη Μανώλη Αφράτη για την εκδήλωση που έγινε το Σάββατο στο Εργατικό Κέντρο Χανίων κινητοποιούν:

«Στις 21 Μαΐου 2020 χτύπησε το τηλέφωνο γύρω στις 4:00 το μεσημέρι και ήταν το Αφεντικό του Μανώλη και μου λέει ότι ο Μανώλης τράκαρε και είναι στο Νοσοκομείο. Αμέσως έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου. Με πήρε ένας γείτονας και με πήγε στο νοσοκομείο. Εκεί είδα κόσμο και έμαθα ότι το παιδί μου δεν ζει. Πήρα το άλλο μου παιδί να του το πω.

Από εκείνη την στιγμή για μένα ο χρόνος σταμάτησε να κυλάει φυσιολογικά και είμαι μια μάνα νεκροζώντανη που έχασε το παιδί της, και καμία να μην έρθει στην θέση μου. Παλεύουμε στα δικαστήρια ΠΕΝΤΕΜΙΣΗ ΧΡΟΝΙΑ να δικαιώσουμε το σκοτωμένο μου παιδί.

Το παιδί μου πήγε για μεροκάματο και το βάλανε σε ένα σαράβαλο που φωνάζουμε τόσα χρόνια και αποδείχτηκε και στο δικαστήριο και το σκοτώσανε για 25, 00 ευρώ. Τόσο κάνανε τα σωληνάκια φρένων που δεν έδινε ο εργοδότης για την ασφάλεια των εργαζόμενων του.

Κάναμε μήνυση και την έβαλαν στο αρχείο, γιατί εμείς δεν είμαστε γνωστής οικογενείας του Ρεθύμνου.

Αυτό όμως που δεν περιμένανε είναι η αγάπη του κόσμου, η αλληλεγγύη και η Ανθρωπιά που μας έδωσε δύναμη τόσα χρόνια να παλεύουμε για δικαίωση του Δολοφονημένου παιδιού μου. Τους ευχαριστώ πολύ, μέσα από τα βάθη της ψυχής μου.»