Του Κώστα Ντουντουλάκη
Μια προσωπική νηφάλια, ενδελεχής, χωρίς αερολογίες, στερεότυπα και ιδεοληψίες προσπάθεια ανάλυσης
Τόσο ο Τραμπ όσο και η Κλίντον εκπροσωπούν ηγετικές μερίδες της μεγαλοαστικής τάξης των ΗΠΑ με συγκρουόμενες μεταξύ τους επιδιώξεις και συμφέροντα σε εθνικά και γεωπολιτικά ζητήματα.
Όσα κέντρα διαμόρφωσης της αμερικάνικης και διεθνούς κοινής γνώμης μπήκαν στον χορό της προσωποποιημένης, έντονα, λασπολογικά συχνά,μεταξύ τους αντιπαράθεσης, αποπροσανατόλιζαν έτσι την όποια και όση ουσία αντιπαράθεσης. Η οποία ουσία ήταν και η αιτία της επί προσωπικών και με επιφανειακές ταμπέλες, ατάκες, απόπειρες γελοιοποίησης αλλήλων, ειδικά κατά του Τραμπ από όλα τα συστημικά ΜΜΕ (να το λέμε ξεκάθαρα).
Οι σημερινές ΗΠΑ, ως κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει από προϊούσα φτωχοποίηση ή απειλή φτωχοποίησης όλο και πιο μεγάλου μέρους αφενός της πολυπληθούς παραδοσιακής βιομηχανικής εργατικής τάξης, αφετέρου των ακόμα πιο πολυπληθών, κοινωνικά πλειοψηφικών μεσοστρωμάτων και υπαλληλικής διαστρωμάτωσης.
Εκατοντάδες μεγάλες βιομηχανίες και πολυεθνικές έχουν μετακομίσει σε χώρες με χαμηλό κόστος εργατικής δύναμης, πρώτων υλών και εξόδων διακίνησης. Οι αναδυόμενες νέες οικονομικές υπερδυνάμεις των BRICS (Βραζιλία,Ρωσία,Ινδία, Κίνα,Ν.Αφρική) με προεξάρχουσα την Κίνα που ήδη έγινε η ποσοτικά ισχυρότερη οικονομική δύναμη του πλανήτη, μα και οι παλιές βιομηχανικές χώρες (Ιαπωνία,Γερμανία κυρίως) αφαιρούν ραγδαία όλο και μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας πίτας που ενέμετο κυρίως η οικονομία των ΗΠΑ παλιότερα.
Η ίδια η τωρινή νέα παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής εμπορίας και κατανάλωσης, ξεκίνησε με τις φούσκες των ακινήτων στην Wall Street.Στις ίδιες τις ΗΠΑ που με έντονη κρατική παρέμβαση (παρά τις αυτοαναιρούμενες έτσι νεοφιλελεύθερες αρχές τους) μα και με το φόρτωμα της κρίσης στις πλάτες όλου του υπό υφεσιακή κρίση διαφορετικών εντάσεων και μορφών, επίσης ευρισκόμενου από τότε υπόλοιπου κόσμου, απέφυγαν προσωρινά, βαριά τραυματισμένες όμως, ένα θανατηφόρο κραχ σαν του 1929.
Κύριος μοχλός ήταν και είναι η επιβολή του δολαρίου ως μέσου παγκόσμιων συναλλαγών, ως του μοναδικού παγκόσμιου συναλλαγματικού μέσου. Έτσι καταληστεύει όλο τον πλανήτη ακόμα και τώρα που έχει πρωτοφανή πτώση της παραγωγής δικών της προϊόντων. και της μερίδας της στο παγκόσμιο εξαγωγικό εμπόριο με παράλληλη υπεραύξηση των εισαγωγών της.
Η εκτύπωση δολαρίων χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό ή σε πραγματική υλική αξία από την δεκαετία του ΄70, είναι το ληστρικό μέσο προσωρινής σωτηρίας της, μιας και όλο και αυξάνονται οι σοβαρές προσπάθειες των BRICS,ειδικά Ρωσίας-Κίνας και “Ευρασιατικού Συμφώνου” για αντίστοιχη Παγκόσμια Τράπεζα, για αποδέσμευση από τον ζυγό του δολαρίου.
Χώρες που μεμονωμένα κήρυξαν αποδέσμευση από την μαφιόζικη συναλλαγή σε δολάρια (Ιράκ, Λιβύη,Συρία,Ιράν,Βόρεια Κορέα,Βενεζουέλα) είτε έγιναν απροκάλυπτα στόχος άμεσης ή υποκινούμενης από τις ΗΠΑ και συμμάχους τους στρατιωτικής εισβολής είτε στοχοποιήθηκαν και υπονομεύονται για ανατροπή κυβερνήσεων και τοποθέτηση ανδρεικέλων.
Τα περί “ρατσισμού” “μισογυνισμού” κλπ κατά του Τραμπ, όντως συντηρητικού μα κάθε άλλο παρά φασίστα ή σκοταδιστή σαν αυτούς που υποστηρίζουν φανατικότατα οι “δημοκράτες” των ΗΠΑ/ΕΕ και τα μαφιόζικα ΜΜΕ τους σε Ουκρανία, Λιθουανία, Εσθονία,Σαουδική Αραβία, Εμιράτα κλπ είναι αυτά τα ίδια φασιστικού τύπου κιτρινισμός.
Κιτρινισμός αποπροσανατολιστικός, εκπορευόμενος από τα πολιτικά και μιντιακά επιτελεία του ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ, ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΟ-ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!
Το οποίο εκπροσωπούν οι Κλίντον φανατικά.
Ο σύζυγος ΚΛΙΝΤΟΝ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1932 ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ ΝΑ ΤΖΙΡΑΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Και τον ακολούθησαν όλες οι προσδεμένες χώρες όπως και η δική μας με τα πασιγνωστα τραγικά αποτελέσματα.
Οι ΚΛΙΝΤΟΝ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ “ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ” ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕΣΩ ΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΙΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ…
Τώρα το φερέφωνο του διεθνοφασισμού που ακούει στο όνομα Χίλαρι, αφού έδωσε εξετάσεις πολεμοχαρούς εγκληματικής εξωτερικής πολιτικής στο Υπ.Εξ. των ΗΠΑ,αφού στήριξε όλα τα φασιστικά και ισλαμοφασιστικά καθεστώτα, …το παίζει “δημοκράτης” που ..νοιάζεται για τους …ομοφυλόφιλους, τους …μετανάστες που ο ληστρικός λαών διεθνοκαπιταλισμός και οι πόλεμοί του δημιουργούν…
Δήλωσε ωμότατα πως θα επιμείνει στην σύγκρουση με Ρωσία, στην ωμή επέμβαση των ΗΠΑ στην Συρία, στο Ιράν, παντού όπου τα συμφέροντα των πολυεθνικών το ζητούν!
Ο Τραμπ, πλούσιος φιλελεύθερος καπιταλιστής, άλλης όμως τακτικής, εκπρόσωπος συμφερόντων άλλης μερίδας της μεγαλοαστικής τάξης των ΗΠΑ, κατάφερε να αγκαλιάσει συναισθηματικά, εν πολλοίς δημαγωγικά, τα μεσοστρώματα και μεγάλο μέρος της εξαθλιούμενης βιομηχανικής εργατικής τάξης με πρόταγμα πολιτικό το σταμάτημα της αποβιομηχανοποίησης των ΗΠΑ, επαναφορά εκεί των επιχειρήσεων που πήγαν σε άλλες χώρες κλπ.
Ο ΤΡΑΜΠ δηλώνει πως ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΜΕ ΠΟΥΤΙΝ (ΑΥΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΥΣΤΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΕΛΙΤ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ-ΚΑΖΙΝΟ). Διακηρύσσει ενασχόληση με το εσωτερικό των ΗΠΑ και περιορισμό του ρόλου “διεθνούς χωροφύλακα”…
Ε, λοιπόν, αυτά που είναι πασίγνωστα για τους δυο αναμετρηθέντες για προεδρία της μιλιταριστικής υπερδύναμης, μόνο ανίδεους ή ηλίθιους αφήνουν αδιάφορους!
Αν ήμουν πολίτης των ΗΠΑ, δεν θα υποστήριζα κανέναν τους γιατί απλά δεν είμαι φιλελεύθερος λάτρης του καπιταλισμού, όπως και οι δυο τους.
Θα ένιωθα όμως μεγάλη ανακούφιση, σαν αυτή που νιώθω τώρα ως Έλληνας, με την συντριβή της εκλεκτής των γερακιών και των πολυεθνικών της φασιστικής παγκοσμιοποίησης.
Χωρίς καμιά αυταπάτη για τήρηση φιλολαϊκής πολιτικής από τον Τραμπ φυσικά…