Δεν συγκρίνει το βάθος του τραύματος που της προκάλεσε η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη με τη δυσκολία της μάχης της με το πολλαπλό μυέλωμα: «Το πρώτο με έσπασε. Η δολοφονία του Παύλου ήταν μια στιγμή που σκέφτηκα να αποσυρθώ και να μην ξαναβγώ από το καβούκι μου. Με έβγαλε εκτός κάθε ισορροπίας και πάντα ένα κομμάτι αυτής της πληγής είναι ανοιχτό, ακόμη και 33 χρόνια μετά.
Για πολλά χρόνια ό,τι έκανα το έκανα ρομποτικά. Δεν ήθελα να με πλησιάζει κανείς. Ηταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί. Τη δική μου αρρώστια την αντιμετώπισα με τη σκέψη στα παιδιά μου και στον άντρα μου, σε όσους θα πονέσουν αν η έκβαση δεν είναι καλή. Μου έδωσαν δύναμη οι άνθρωποι που με συναντούσαν στο δρόμο και μου φώναζαν Ντόρα, γερά».
Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλά για το πρόβλημα της υγείας της χωρίς υπεκφυγές, χωρίς διφορούμενα και χωρίς κομπιάσματα.
Ηταν αυτονόητο για εκείνη να ανακοινώσει τη διάγνωση αμέσως.
«Οφείλουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο για την κατάσταση της υγείας μας. Πρέπει να ξέρουν», λέει και αναφέρεται στις παρενέργειες της αγωγής που ακολουθεί καταλήγοντας: «Όλα καλά. Να παραπονιέμαι εγώ, είναι πρόκληση».
Η δολοφονία του Π. Μπακογιάννη την άλλαξε, «έγινα ένας άλλος άνθρωπος», όμως η ασθένεια δεν την άλλαξε παρά μόνο ως προς το ότι εκτιμά «περισσότερο τις καλές στιγμές» που ζει, πολλά μικρά πράγματα που κάποτε θα περνούσαν απαρατήρητα, αναζητά «την ισορροπία και τη χαρά».
Υπήρξαν περίοδοι στη ζωή της που έχασε το κουράγιο της.
«Σημασία έχει πόσες φορές θα μπορέσεις να ξανασηκωθείς» λέει σημειώνοντας ότι για την πορεία της ασθένειάς της ο ψυχικός παράγοντας παίζει «τρομακτικά σημαντικό ρόλο», «το χαμόγελο είναι δύναμη».
Αντιμετωπίζει την ασθένειά της μόνο μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας. Αναγνωρίζει όμως ότι σε άλλες περιπτώσεις, που απαιτούνται ταξίδια στο εξωτερικό, η οικονομική δύναμη είναι σημαντική.
Η Ντόρα Μπακογιάννη τονίζει ότι «οι ψυχολογικά ασταθείς άνθρωποι στην πολιτική είναι καταστροφή. Οσοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα, βαριά συμπλεγματικές συμπεριφορές, μεγάλες ανασφάλειες δεν είναι σε θέση να προσφέρουν. Υπάρχουν και στη Βουλή και παντού».
Ακούστε το Podcast