Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

Ότι γίνεται πάρτι διάφορων ΜΚΟ πάνω στους πρόσφυγες με τα χρήματα της ΕΕ ή και με ελληνική χρηματοδότηση, στο όνομα του ανθρωπισμού κι εκμεταλλευόμενοι την αλληλεγγύη στους κυνηγημένους των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των τοπικών δικτατοριών, είναι γνωστό. Αλλά η ίδια η κυβέρνηση (και η ΕΕ) προωθεί την υποκατάσταση (μαζί με όλες τις άλλες μνημονιακές υποχρεώσεις της) αυτού του τομέα, αρμοδιότητας ενός “κοινωνικού” κράτους, από τις ΜΚΟ (είναι κι αυτό μια μορφή ιδιωτικοποίησης) και με την εφαρμογή αντεργατικών ρυθμίσεων και συνθηκών εργασίας να πηγαίνουν παράλληλα.

Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ έχουν αναδείξει αυτά τα ζητήματα (τον ρόλο των ΜΚΟ, τους στόχους και την αντεργατική πολιτική τους), στην προσπάθεια τους να αναγνωριστούν τα εργασιακά δικαιώματα τους αλλά και να βοηθήσουν ουσιαστικά τους πρόσφυγες. Αυτά όμως ούτε που τα αναφέρει ο Ραχιώτης στην πρόσφατη επιστολή του που δημοσίευσε σχετικά με την παραίτηση του από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κάνοντας ένα μεγάλο πολιτικό λάθος (ένα λάθος που ίσως δεν συνειδητοποιεί ότι διαπράττει) υιοθετώντας την ακροδεξιά, στην ουσία της, λογική περί μηχανισμών του Σόρος που εκμεταλλεύονται το προσφυγικό για να δημιουργήσουν πρόβλημα στον τόπο και στην κοινωνική του δομή.

Τα λεγόμενα του οδηγούν αυτόματα σε αυτό το συμπέρασμα, που όπως παρατηρήσαμε αξιοποίησαν έντεχνα διάφοροι ακροδεξιοί, εντός κι εκτός διαδικτύου, στοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο τόσο τους πρόσφυγες, όσο και την υπερήφανη, αλληλέγγυα δράση της ντόπιας εργατικής τάξης υπέρ των προσφύγων και κατά του πολέμου. Γι ‘ αυτό το λόγο πρέπει να εστιάσουμε στο γεγονός ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις εκάστου, και του γράφοντος, για θέματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψη  και το αντίπαλο στρατόπεδο και τον τρόπο που αξιοποιεί διάφορα ζητήματα για να στοχοποιήσει το εργατικό κίνημα και τους αγώνες των απλών ανθρώπων ή για να καλλιεργήσει αντιδραστικές συνείδησεις.

Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση αυτό αλλά ο τρόπος που στοχοποείται η κατάληψη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες City Plaza, η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και η Αναρχία, με αυτά ακριβώς τα επιχειρήματα, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας που ακόμα και αριστεροί άνθρωποι υιοθετούν! Δεν θα διαφωνήσουμε λοιπόν, πως η παραίτηση Ραγκούση πρέπει να έχει πραγματικά και ειλικρινά κίνητρα, τα οποία δεν αμφισβητούμε αλλά τα αντιλαμβανόμαστε πλήρως, όμως η ανακοίνωση που έβγαλε δεν μας καλύπτει.