ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Υπάρχει η άποψη από διαπρεπείς οικονομολόγους που πρόσκεινται στην αριστερά ότι τα χριματιστήρια πρέπει να καταργηθούν. Διότι δεν παίζουν πια τον παλαιό τους ρόλο που ήταν η άντληση κεφαλαίων από τις επιχειρήσεις.Στη νέα εποχή του καπιταλισμού έχουν γίνει όργανα χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας και σκαλοπάτι για τις εκρήξεις των χρηματοοικονομικών φουσκών. Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α το 2007 ως χρηματοπιστωτική κρίση και χρησιμοποίησε την Ελλάδα σαν πειραματόζωο επειδή ήταν ένας αδύνατος κρίκος του συστήματος ,έχει ως βάση  την πραγματική οικονομία.
Η καθήλωση των μισθών επέτρεψε στο κεφάλαιο να δώσει άφθονα καταναλωτικά δάνεια στους φτωχούς , αλλά και δάνεια για αγορά κατοικίας σε άπορους Αμερικανούς που δεν είχαν δυνατότητα αποπληρωμής, και να τα μετατρέψει σε χρηματιστηριακά παράγωγα  που σε μια δεδομένη στιγμή  φούσκωσαν και εκράγηκαν  ως μια ακόμη χρηματιστηριακή φούσκα στον διεθνή οικονομικό  χώρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η αλυσίδα του Αμερικάνικου “MALL” που πουλάει φθηνά είδη, κάνει τζίρο όσο τους προϋπολογισμούς 50 μικρών κρατών.
Την ίδια άποψη για τις χρηματιστηριακές φούσκες συμερίζεται και ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον Τζον Μπέλαμι Φόστερ ο οποίος είναι και αρχισυντάκτης στο περιοδικό “monthly review” που αναφέρει σε συνέντευξη του στην “ελευθεροτυπία.”
Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΦΟΥΣΚΑΣ
“Εν όψει του κορεσμού της αγοράς και της μείωσης των επενδυτικών ευκαιριών, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες επενδυτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με το πρόβλημα απορρόφησης της υπεραξίας. Η απάντηση τους ήταν να ρίξουν όλο και περισσότερο από το οικονομικό πλεόνασμα που ήταν στη διάθεση τους στον χρηματοοικονομικό τομέα σε αναζήτηση κερδοσκοπικών ευκαιριών που συνδέονται με την αύξηση του ενεργητικού. Οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί ανταποκρίθηκαν σε αυτή τη μαζική εισροή κεφαλαίων με την εφεύρεση όλο και πιο εξωτικών χρηματοοικονομικών εργαλείων. Η όλη διαδικασία της χρηματιστηριοποίησης συνέβαλε σε μια ανοδική τάση της οικονομίας. Όμως καθώς η χρηματιστηριοποίηση ήταν η ανταπόκριση προς μια ολοένα και πιο στάσιμη οικονομία, την οποία δεν μπορούσε φυσικά να θεραπεύσει, αυτό που προέκυψε από αυτή τη διαδικασία ήταν να προστεθούν στην αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης διαρκώς μεγαλύτερες και συχνότερες χρηματοοικονομικές φούσκες.”
ΠΗΓΗ Χ.Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ “ΈΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”