Θλίψη σε όλη την Ελλάδα έχει προκαλέσει η είδηση ότι έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών, ο πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και ιστορικό στέλεχος του κόμματος, Νίκος Σκουλάς, ένας σπουδαίος άνθρωπος, με σημαντική συνεισφορά στα κοινά
Όπως ήδη γράψαμε στο cretalive, o Νίκος Σκουλάς, το τελευταίο διάστημα μετά και την περιπέτεια του με τον κορωνοϊό, αντιμετώπιζε προβλήματα αναπνευστικά που επιβάρυναν την εξέλιξη της υγείας του και υπέκυψε τις πρωινές ώρες σήμερα.
Η απώλεια του βύθισε στο πένθος τον τόπο καταγωγής του τα Ανώγεια, ενώ τα συλλυπητήρια μηνύματα “πέφτουν” βροχή.
Την ίδια ώρα, το φως της δημοσιότητας “είδε” η πολιτική του διαθήκη, από επιστολή που είχε στείλει πριν ένα χρόνο, στον κ. Βασίλη Δραμουντάνη. Το κείμενο δημοσιοποίησε ο ίδιος ο κ Δραμουντάνης, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
“Διάγω το 89ο έτος της ζωής μου και εκτός από την κόπωση, η υγεία μου είναι βεβαρυμμένη από υποκείμενα νοσήματα. Θεωρώ λοιπόν χρέος μου να μοιραστώ τις εμπειρίες της πολυκύμαντης ζωής μου (ναζιστική κατοχή, ολοκαυτώματα, προσφυγιά, εμφύλιος, χούντα, αγώνας για επιβίωση και μόρφωση, χωρίς καμμιά βοήθεια πέραν της αγάπης των γονέων μου οι οποίοι δυστυχώς βίωναν τις ίδιες δυσκολίες)” φέρεται να γράφει ο Νίκος Σκουλάς στην επιστολή του αυτή, ενώ στη συνέχεια σημειώνει “Θέλω όμως να αφήσω και κάποιες νουθεσίες στους νεότερους, με την ελπίδα αλλά όχι την προσδοκία ότι θα αποφύγουν τα λάθη που διέπραξε η γενιά μου και τώρα τα πληρώνουμε” κάνοντας τον απολογισμό του…
Η ανάρτηση του κ. Δραμουντάνη
“Νίκος Φρουδάς Σκουλάς
Ο άνθρωπος που δήλωνε ενεργός πολίτης.
Εδώ η πολιτική του Διαθήκη από επιστολή που μου είχε στείλει πριν ένα χρόνο:
Απολογιστικό Αποχαιρετιστήριο στην Πολιτική*
* Και εννοώ στον βίο μου ως Ενεργός Πολίτης (Αντιδικτατορικός Αγώνας, ΠΑΚ, ΠΑΣΟΚ, Κυβερνητικό Στέλεχος) αφού «Πολιτικός» δεν υπήρξα ποτέ).
Διάγω το 89ο έτος της ζωής μου και εκτός από την κόπωση, η υγεία μου είναι βεβαρυμμένη από υποκείμενα νοσήματα. Θεωρώ λοιπόν χρέος μου να μοιραστώ τις εμπειρίες της πολυκύμαντης ζωής μου (ναζιστική κατοχή, ολοκαυτώματα, προσφυγιά, εμφύλιος, χούντα, αγώνας για επιβίωση και μόρφωση, χωρίς καμμιά βοήθεια πέραν της αγάπης των γονέων μου οι οποίοι δυστυχώς βίωναν τις ίδιες δυσκολίες).
Θέλω όμως να αφήσω και κάποιες νουθεσίες στους νεότερους, με την ελπίδα αλλά όχι την προσδοκία ότι θα αποφύγουν τα λάθη που διέπραξε η γενιά μου και τώρα τα πληρώνουμε.
1. Η δημοκρατία είναι ένα πολύ εύθραυστο και δύσκολο στην εφαρμογή του πολίτευμα αλλά το μοναδικό που προσφέρει προστασία στα ανθρώπινα δικαιώματα και εγγυάται την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
Χρειάζεται όμως ενήμερους πολίτες που συνεχώς επαγρυπνούν και συνειδητά αγωνίζονται καθημερινά γι’ αυτήν. Δεν αρκεί να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα ή λιγότερα χρόνια.
2. Ο οπαδισμός και η φανατική αφοσίωση σε ένα κόμμα, χωρίς εξέταση και αξιολόγηση των αρχών και του προγράμματός του, αλλά προ παντός, της συνέπειας στην εφαρμογή τους δεν προστατεύει τη δημοκρατία αλλά, αντίθετα, την υποσκάπτει.
3. Είμαι πεπεισμένος ότι η μεγαλύτερη και πιο καταστρεπτική αδυναμία μας είναι η προσκόλληση σε έναν πολιτικό, ανεξάρτητα από την αξία του, με την ελπίδα του βολέματός μας υπό μορφή ρουσφετιού, διορισμού ή διευκόλυνσης στην παράκαμψη του νόμου. Όποια χώρα υφίσταται και λειτουργεί με τέτοιες αντιλήψεις, τόσο από τους πολιτικούς όσο και από τους πολίτες, είναι καταδικασμένη στην υπανάπτυξη, στη στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση. Τελικά, αξίζουμε την Κυβέρνηση που αναδεικνύουμε ή … ανεχόμαστε.
4. Η ανάθεση, δια της ψήφου μας, της πολιτικής εξουσίας στους απογόνους μεγάλων πολιτικών ηγετών δεν πρέπει να θεωρείται κληρονομικό τους δικαίωμα. Δεν εννοώ να τους τιμωρούμε αλλά ούτε και να τους χαριζόμαστε. Πρέπει να τους περνούμε από διπλή και τριπλή βάσανο αυστηρής κριτικής αξιολόγησης. Η ιστορική πολιτική μας πορεία βρίθει από τέτοια ολέθρια λάθη τα οποία μας κόστισαν.
5. Κόμματα ή Κινήματα οι ηγεσίες των οποίων ευαγγελίζονται δημοκρατικές διαδικασίες (τύπου «όλα από τη βάση») αλλά κάνουν ακριβώς το αντίθετο, μαγειρεύοντας τις εξελίξεις από το στενό περιβάλλον του εκάστοτε αρχηγού και μεθοδεύοντας την εφαρμογή μέσω «προσωπικών μηχανισμών» εγκληματούν κατά της δημοκρατίας την οποίαν προσποιούνται ότι υπηρετούν και τελικά απαξιώνονται.
Υ.Γ.: Προσπάθησα να είμαι καλός άνθρωπος και καλός πολίτης. Ίσως δεν τα κατάφερα. Έκανα πολλά λάθη, όχι από πρόθεση αλλά από ελλιπή εμπειρία και κρίση. Εύχομαι να μη με μιμηθείτε σ´αυτά.”