Η «Πρωτοβουλία Χανιωτών για το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου» εκφράζει ανησυχία για την αλόγιστη τουριστική ανάπτυξη στα Χανιά. Η αυξημένη ζήτηση για τουριστικά καταλύματα έχει οδηγήσει σε έλλειψη στέγης για τους μόνιμους κατοίκους, με αποτέλεσμα την αύξηση των ενοικίων και την δυσκολία εύρεσης στέγης για φοιτητές, εργαζόμενους και νέες οικογένειες. Παράλληλα, η τουριστική εκμετάλλευση οδηγεί στην υποβάθμιση των δημόσιων χώρων, με την κατάληψη πλατειών και πεζοδρόμων από καφέ και εστιατόρια, ενώ ο δημόσιος χώρος προσαρμόζεται στις ανάγκες των τουριστών αντί των κατοίκων.
Η πρωτοβουλία καλεί σε συντονισμό όλες τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την προστασία της ποιότητας ζωής στα Χανιά. Ζητείται η θέσπιση αυστηρών κανόνων για τη βραχυχρόνια μίσθωση, η προστασία των δημόσιων χώρων και η προτεραιότητα των αναγκών των μόνιμων κατοίκων. Οι πολίτες των Χανίων ανησυχούν ότι η πόλη τους μετατρέπεται σε ένα μεγάλο τουριστικό θέρετρο, όπου οι κάτοικοι θα αποτελούν δεύτερη κατηγορία.
Πιο αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
Τα Χανιά είναι μια πόλη, που δέχεται εδώ και πολλά χρόνια τουρίστες. Το φαινόμενο έχει οξυνθεί τελευταία, αφού για την κάλυψη της ανάγκης στέγασης των τουριστών αλλάζουν χρήση όλο και περισσότεροι χώροι. Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής είναι όχι μόνο η δυσκολία εξεύρεσης κατοικίας για τους μόνιμους κατοίκους, αλλά και η κατακόρυφη αύξηση των ενοικίων. Οι συνέπειες στην πόλη είναι τραγικές, αφού οι παλαιοί κάτοικοι της πόλης που ενοικιάζουν, (κυρίως εργαζόμενοι χαμηλών εισοδημάτων) δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν πια και οι νέοι, όπως φοιτητές, δάσκαλοι, γιατροί, καλούνται να δίνουν κάθε μήνα μια περιουσία για να βρουν στέγη. Και προφανώς πολλοί επιλέγουν να μη μείνουν. Τι θα γίνει όμως μια πόλη χωρίς δασκάλους και γιατρούς;
Ως κάτοικοι αυτής της πόλης που αγωνιζόμαστε να γίνει ο χώρος του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου χώρος πρασίνου, ζούμε αυτή την πίεση όχι μόνο ως άτομα αλλά και συλλογικά, αφού ο χώρος του στρατοπέδου έχει γίνει πολλές φορές στόχος για τη δημιουργία χώρου στάθμευσης, κυρίως για την εξυπηρέτηση των τουριστών τους θερινούς μήνες. Έχουμε αντιληφθεί ότι στα Χανιά έχουν γίνει στόχος όλοι οι δημόσιοι χώροι, υπάρχοντες και εν δυνάμει.
Έτσι, ξηλώνονται παγκάκια από τις πλατείες και μειώνονται οι πεζόδρομοι για να μπορούν να επεκταθούν τα τραπεζοκαθίσματα. Έτσι, γίνονται διαμορφώσεις των δημόσιων χώρων στο κέντρο, με στόχο την τόνωση του εμπορίου και οι κάτοικοι εκδιώκονται. Έτσι, γίνεται ανάπλαση στο θαλάσσιο μέτωπο, (όπως στη Νέα Χώρα), για την τόνωση του τουρισμού, τη στιγμή που δεν εφαρμόζεται το σχέδιο πόλης στην ίδια περιοχή, για τη δημιουργία πάρκων, σχολείων κ.λπ. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για τον δημόσιο χώρο ως τόπου συνεύρεσης, ψυχαγωγίας και χαλάρωσης, χωρίς αντίτιμο για τους πολίτες. Δυστυχώς, ο σχεδιασμός της Δημοτικής Αρχής είναι το πώς θα τονωθεί η τουριστική ανάπτυξη που έχει αναχθεί στη “μεγάλη βιομηχανία” παραγωγής κέρδους. Για ποιους όμως είναι αυτό το κέρδος; Και μέχρι ποιο όριο θα υπάρχει αυτή η “ανάπτυξη”;
Το φαινόμενο βραχυχρόνιας μίσθωσης (airbnb) που έχει απλωθεί και στα Χανιά, ναι μεν έχει δώσει σε πολλούς συμπολίτες μας ένα επιπλέον έσοδο, αλλά συνολικά έχει κάνει ζημιά, αφού με την αυξανόμενη επέκταση της αλλαγής στη χρήση των κατοικιών σε τουριστικά καταλύματα, με την ανεξέλεγκτη επέκταση της τουριστικής εκμετάλλευσης, η μακροχρόνια μίσθωση έχει γίνει δυσεύρετη και πανάκριβη.
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν αυτά, γίνεται στην πόλη μας συνέδριο για τη βραχυχρόνια μίσθωση όπου θα συζητηθεί το πώς θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η τουριστική εκμετάλλευση, δηλαδή πώς θα γίνει ακόμα πιο δυσχερής η εξεύρεση κατοικίας για τους μόνιμους κατοίκους, πώς θα γίνουν ακόμα πιο απλησίαστα τα ενοίκια, πώς θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση του δημόσιου ελεύθερου χώρου με τραπεζοκαθίσματα και αυτοκίνητα για την εξυπηρέτηση των τουριστών.
Εμείς στεκόμαστε απέναντι σε αυτό. Όχι μόνο δεν πρέπει να τονωθεί το airbnb αλλά θα πρέπει να μπουν αυστηροί κανόνες ελέγχου της αλλαγής χρήσης των κατοικιών σε τουριστικά καταλύματα. Ποσόστωση ανά κτίριο, γειτονιά, πόλη, απαγόρευση αλλαγής στις περιπτώσεις κορεσμού. Τα κινήματα πόλης, οι συλλογικότητες που ενδιαφέρονται για το πράσινο, την ποιότητα ζωής, την έλλειψη στέγης, θα πρέπει να συντονιστούν έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πλέγμα κοινωνικής αντίστασης στο να μετατραπεί η πόλη σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο, με τους κατοίκους να είναι υπό διωγμό».
