Του Στέλιου Κούλογλου

Η περιπετειώδης υπερψήφιση του τρίτου κατά σειρά μνημονίου σηματοδοτεί την είσοδο στην τρίτη και τελευταία πράξη του δράματος που ξεκίνησε τρία χρόνια πριν, με την νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009, την ανακοίνωση του μεγάλου δημοσιονομικού ελλείμματος, την επίθεση των αγορών και λίγο μετά με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου με την τρόικα. Γιατί το νέο πακέτο είναι τόσο σκληρό ώστε δεν σηκώνει επόμενα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι η “τελική λύση”.

Οπως κάθε τελευταία πράξη δράματος που σέβεται τον εαυτό της, αυτή που εγκαινίασαν τα 153 ναι περιέχει και κάθαρση. Ηδη για το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου, που διέγραψε 6 ακόμη βουλευτές πριν καν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων, η μεσονύχτια ψηφοφορία αποτελεί το κύκνειο άσμα του-καλύτερα την κύκνεια κακοφωνία του. Το ΠΑΣΟΚ θύμιζε χθες τον βαριά πληγωμένο κακό μιας ταινίας, που πριν αφήσει την τελευταία του πνοή σκοτώνει όσους προλάβει, μια κοινωνία στην περίπτωση μας.

Η ΔΗΜΑΡ πληρώνει το τίμημα της επαμφοτερίζουσας στάσης της, ενώ η ΝΔ θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ, του οποίου την πορεία μιμείται υποδειγματικά. Για ένα κυβερνητικό συνασπισμό που 4 μήνες πριν πλησίαζε σε αριθμό τους 180 βουλευτές και τώρα φλερτάρει με τους 150, η χθεσινή ψηφοφορία αποτελεί μια πύρρειο νίκη.

Τις επόμενες μέρες θα γίνει μια προσπάθεια επανασυγκόλλησης της κυβερνητικής συνοχής, μέσα από την υπερψήφιση του προϋπολογισμού που ανέκαθεν αποτελούσε και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Πρόκειται για προσωρινή ανακούφιση, όχι μόνο επειδή θα βρεθούν ξανά βουλευτές που θα διαφοροποιηθούν: η τύχη της κυβέρνησης, η οποία στερείται νομιμοποίησης καθώς έχει παραβιάσει τις προεκλογικές επαγγελίες των κομμάτων που την αποτελούν, κρέμεται πλέον αποκλειστικά από τα χέρια των δανειστών.

Αν το Βερολίνο αρχίσει τα ήξεις-αφήξεις περί σταδιακής καταβολής της δόσης, για να μην μιλήσει κανείς για ειδικό λογαριασμό στις Βρυξέλλες απ όπου οι δόσεις θα εκταμιεύονται με το σταγονόμετρο, η κυβέρνηση δεν στέκεται ούτε μερικές εβδομάδες. Αν δοθούν ολόκληρη η καθυστερούμενη δόση και κάποιες άλλες διευκολύνσεις που θα πουληθούν επικοινωνιακά ως εθνικές επιτυχίες, η ζωή της θα παραταθεί. Μέχρι την επόμενη φορά που η τρόικα θα ζητήσει και νέα μέτρα, για να καλυφθούν τα πρόσθετα ελλείμματα που αναπόφευκτα θα προκαλέσουν τα τωρινά. Η και νωρίτερα, όταν οι άνθρωποι τα Χριστούγεννα δεν θα πάρουν το δώρο τους ή και τον μισθό τους που θα έχει μηδενισθεί από τις αναδρομικές περικοπές και οι επιχειρήσεις στερέψουν από πελάτες.

Το νέο πακέτο μέτρων δεν είναι μόνο ότι θα διευρύνει την ζημιά που προκάλεσαν τα δύο προηγούμενα, με την οικονομική ύφεση να διεκδικεί παγκόσμιο ρεκόρ για χώρα εν καιρώ ειρήνης: περιέχει όλα τα συστατικά για την δημιουργία μιας εξαθλιωμένης κοινωνίας, της πρώτης μπανανίας λατινοαμερικανικού τύπου στην Ευρώπη. Οταν κάποτε βγει από την σημερινή κρίση, η Ελλάδα θα είναι μια φτωχότερη χώρα, τελείως διαφορετική απ αυτήν των τελευταίων 20 χρόνων.

‘Ολα αυτά, αν φυσικά το πακέτο εφαρμοστεί στην πράξη. Γιατί βλέποντας τις χθεσινές αθλιότητες στο Κοινοβούλιο, από τις εκατοντάδες σελίδες του Μνημονίου 3 που οι βουλευτές έπρεπε να διαβάσουν σε μερικές ώρες μέχρι την ψηφοφορία του “μπορεί και να είδα και λάθος” Μειμαράκη, και από την δημαγωγία της Χρυσής Αυγής μέχρι την απεργία των υπαλλήλων της Βουλής, τα αιτήματα των οποίων τόσο γρήγορα ικανοποίησε ο ..αδιάλλακτος Στουρνάρας, αναπόφευκτα σκεπτόσουν ότι σε αυτή τη χώρα, στους ανθρώπους και ιδίως στους νέους της, άξιζε σίγουρα καλύτερη τύχη