Του Πέτρου Κατσάκου
Πολύ φοβάμαι ότι εκφράζω μια μειοψηφική άποψη, αλλά θα τολμήσω να διαφωνήσω. Θα τολμήσω να μην υποστηρίξω το δικαίωμα κάποιου να προτρέπει τον αγανακτισμένο λαό να μπουκάρει στα σπίτια όσων ψήφισαν Νέα Δημοκρατία και να στείλει στο νοσοκομείο τους ψηφοφόρους του Μητσοτάκη. Θα τολμήσω να διαφωνήσω με κάποιον που δηλητηριάζει το Διαδίκτυο με τοξικές ασυναρτησίες για τη χώρα που της αξίζει να μπουκάρει η Τουρκία και να της πάρει τον Έβρο επειδή το 40% ψήφισε Νέα Δημοκρατία.
Και θα τολμήσω όχι μόνο να αμφισβητήσω το δικαίωμα κάποιου να ξερνάει έναν επικίνδυνα διχαστικό λόγο, αλλά θα τον βάλω στο ίδιο τσουβάλι με τον διακινητή του ρατσιστικού και του ακροδεξιού λόγου, για τον οποίο καλά κάνουμε και δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας όταν ζητάμε κυρώσεις, ποινές και τιμωρίες.
Πολύ φοβάμαι ότι εκφράζω μια μειοψηφική άποψη, αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιον που -όπως βολικά κάποιοι θέλουν να πιστεύουν- συνελήφθη απλώς και μόνο ως εμπνευστής ενός υβριστικού στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη συνθήματος, μιας και κάτι τέτοιο θα απαιτούσε την προσφυγή στις Αρχές του ίδιου του αρχηγού της Ν.Δ., κάτι που ουδέποτε τον τελευταίο χρόνο συνέβη.
Πολύ, επίσης, φοβάμαι ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η ποινική δίωξη ενός δημόσιου εκφραστή μιας επικίνδυνης τοξικότητας αποτελεί και πλήγμα στην ήδη λαβωμένη -από το καθεστώς Μητσοτάκη- Δημοκρατία μας.
Και στο σημείο αυτό καλό θα είναι να δώσουμε προσοχή στο τεράστιο κενό ενημέρωσης που υπάρχει μεταξύ της πραγματικότητας και της παραπληροφόρησης, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να καταλήξουμε ακούσιοι υπερασπιστές του τέρατος της τοξικότητας και του λαϊκισμού, που κι εμείς οι ίδιοι πολεμάμε και αντιμαχόμαστε.