Η Ουκρανία ως κυρίαρχο έθνος, με τα σύνορά της προστατευμένα από διεθνείς εγγυήσεις ασφαλείας, μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεσμευμένη στην ανοικοδόμηση της οικονομίας της χάρη σε σημαντικές επενδύσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.

Αυτό είναι το είδος της συμφωνίας που, σύμφωνα με τον David Ignatius της Washington Post, φαίνεται να πλησιάζει, επικαλούμενος επίσημες αμερικανικές, ουκρανικές και ευρωπαϊκές πηγές. Το πακέτο διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με μία από τις πηγές, περιλαμβάνει τρία έγγραφα: ένα σχέδιο ειρήνης, εγγυήσεις ασφαλείας και ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης.

Οι συνομιλίες δεν έχουν τελειώσει ακόμη, με την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους υποστηρικτές της να αναμένεται να δημοσιεύσουν μια κοινή δέσμη τροπολογιών την Τετάρτη, γράφει ο Ignatius, απαριθμώντας μερικές από τις ιδέες που εξετάζονται. Μία είναι ότι η Ουκρανία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη από το 2027. Αυτή η ταχεία ένταξη ανησυχεί ορισμένες δυνάμεις της ΕΕ. Αλλά η κυβέρνηση Τραμπ πιστεύει ότι μπορεί να ξεπεράσει την αντίθεση της Ουγγαρίας, του κύριου αντιπάλου του Κιέβου στην ΕΕ. Η ένταξη θα ενίσχυε το εμπόριο και τις επενδύσεις, αλλά ίσως το πιο σημαντικό, θα ανάγκαζε την Ουκρανία να χαλιναγωγήσει μια κουλτούρα εκτεταμένης διαφθοράς στις κρατικές επιχειρήσεις.

Μεταξύ άλλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παρείχαν εγγυήσεις ασφαλείας «τύπου Άρθρου 5» του ΝΑΤΟ για την προστασία της Ουκρανίας σε περίπτωση που η Ρωσία παραβιάσει τη συμφωνία. Η Ουκρανία θέλει οι ΗΠΑ να υπογράψουν μια τέτοια συμφωνία και να την επικυρώσουν από το Κογκρέσο. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα υπογράψουν ξεχωριστές εγγυήσεις. Η κυριαρχία της Ουκρανίας θα προστατεύεται από οποιοδήποτε ρωσικό βέτο. Ωστόσο, οι διαπραγματευτές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ευαίσθητα ζητήματα, όπως οι περιορισμοί στον ουκρανικό στρατό. Γίνεται λόγος για αύξηση της αρχικής πρότασης των ΗΠΑ για έναν στρατό 600.000 στρατιωτών σε 800.000, που είναι περίπου το μέγεθος που θα είχε η Ουκρανία μετά τον πόλεμο. Αλλά το Κίεβο απορρίπτει τυχόν επίσημα συνταγματικά όρια, όπως απαιτείται από τη Ρωσία. Παρά το ονομαστικό μέγεθος του στρατού, θα μπορούσαν να υπάρχουν πρόσθετες δυνάμεις όπως η Εθνοφρουρά ή άλλες μονάδες υποστήριξης.

Μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη θα δημιουργηθεί κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής κατάπαυσης του πυρός, από την επαρχία Ντόνετσκ στα βορειοανατολικά έως τις πόλεις Ζαπορίζια και Χερσώνα στα νότια. Πέρα από αυτήν θα υπάρχει μια βαθύτερη ζώνη όπου θα απαγορεύονται τα βαρέα όπλα. Αυτή η γραμμή θα παρακολουθείται στενά, σύμφωνα με το μοντέλο που χωρίζει τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα.

Οι «ανταλλαγές εδαφών» αποτελούν αναπόφευκτο μέρος της συμφωνίας, αλλά η Ουκρανία και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διαφωνούν για το πώς να χαράξουν τα όρια. Η Ρωσία θέλει η Ουκρανία να παραιτηθεί από περίπου το 25% της περιοχής Ντόνετσκ που εξακολουθεί να ελέγχει. Η ομάδα του Τραμπ υποστηρίζει ότι η Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει μεγάλο μέρος αυτής της περιοχής τους επόμενους έξι μήνες μαχών και πρέπει να κάνει παραχωρήσεις τώρα για να αποφύγει περαιτέρω απώλειες. Οι Αμερικανοί διαπραγματευτές έχουν αναζητήσει διαφορετικούς τύπους για να κάνουν αυτή την παραχώρηση πιο αποδεκτή από τον Ζελένσκι. Μια πρόταση ζητά η ζώνη απόσυρσης να γίνει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Ο Ζελένσκι επανέλαβε τη Δευτέρα ότι «δεν έχει κανένα νόμιμο δικαίωμα» να δώσει έδαφος στη Ρωσία. Ένας τρόπος για να ξεπεραστεί το πρόβλημα είναι το κορεατικό μοντέλο – ακόμη και σήμερα, η Νότια Κορέα διεκδικεί ολόκληρη τη χερσόνησο, όπως και η Βόρεια Κορέα.

Ο πυρηνικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής της Ζαπορίζια, ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη, δεν θα βρίσκεται πλέον υπό ρωσική κατοχή. Οι διαπραγματευτές συζητούν την πιθανότητα οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν τον έλεγχο του σταθμού. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, η ιδέα αρέσει σε ορισμένους Ουκρανούς αξιωματούχους επειδή θα προσέφερε ένα είδος αμερικανικής εγγύησης έναντι περαιτέρω ρωσικής επιθετικότητας.