ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Η αγανάκτηση απευθύνεται μόνο στους άλλους, και ποτέ στον εαυτό μας, ενώ η αυθεντική ηθική προϋποθέτει, πρώτα απόλα επιταγές που δεσμεύουν εμάς, τους ίδιους». ΛΙΚ ΦΕΡΙ Γάλλος καθηγητής πανεπιστημίου.
«Άν ένα έθνος νιώθει αληθινά το αίσθημα της ντροπής, είναι σαν ένα λιοντάρι έτοιμο να χιμήξει». ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
Άρχισε πλέον μαζικά η ενεργοποίηση των αγανακτισμένων πολιτών; Βεβαίως είναι μια έκφραση οργής εναντίον της Ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης , η οποία άφησε την αγορά ασύδοτη, τις πολυεθνικές και το τραπεζικό κεφάλαιο να κυριαρχεί , και να επιβάλλει τους όρους του, στο παγκόσμιο πλέον καπιταλιστικό σύστημα. Εργασιακά δικαιώματα ξεθεμελιώνονται, οι μισθοί στην Ευρώπη μειώνονται, η ανεργία φουντώνει τα χρέη των τραπεζών, από τον τζόγο στα χρηματιστικά παράγωγα, και ο δημοσιονομικός κατήφορος των κυβερνήσεων , φορτώνεται χωρίς ίχνος ευαισθησίας στις πιο αδύνατες ομάδες του πληθυσμού. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού ίσως και η πλειοψηφία ,δεν έχει πια εμπιστοσύνη σε κανένα κόμμα, ούτε στην αριστερά, η οποία δεν εισπράττει την απογοήτευση του λαού. Έχει λόγους να μην εμπιστεύεται την αριστερά, διότι το σοσιαλιστικό πρότυπο των ανατολικοευρωπαϊκών κρατών, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, και η δυτικοευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία , έγινε πλέον ο στυλοβάτης του νεοφιλελευθερισμού, στην Ευρώπη. Που θα οδηγήσει όμως η αγανάκτηση των πολιτών; Θα οδηγήσει στην αυτογνωσία ,και στην αυτοκριτική; Δηλαδή ότι η πολιτική τάξη λειτούργησε εναντίον των πολιτών επειδή οι πολίτες δεν ενεργοποιήθηκαν να απαιτήσουν διαφορετική πολιτική , αλλά και περισσότερη συμμετοχική δημοκρατία; Ότι παρακολουθούσαν τις εξελίξεις από τον καναπέ του σαλονιού τους, μέχρι που τα πράγματα, και με δική τους ευθύνη λόγω απάθειας τους έφθασαν σε αδιέξοδο; Θα οδηγήσει στην συνείδηση, ότι μόνο μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο , για να βγούμε από το τέλμα του εγωισμού, του δίκαιου του αίματος, της οικογενειοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων , που κυριαρχούν στην Ελλάδα; Αν είναι απλώς για να πούμε τον πόνο μας, στις πλατείες ως οργανωμένο «γκρούπ θέραπη» ,και μετά να επιστρέψουμε ξαλαφρωμένοι στον καναπέ μας , τότε ο κόπος μας πήγε χαμένος. Από την στιγμή όμως, όπου οι πολίτες θα πολιτικοποιηθούν, και θα διεκδικήσουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, αναπόφευκτα θα χωρισθούν σε ομάδες , {κόμματα} διότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ούτε τις ίδιες ιδέες ούτε τα ίδια συμφέροντα. Πάντως ότι και να γίνει το αύριο ,δεν θα είναι όπως το χθες. Η παλιά πολιτική τάξη θα σαρωθεί από τα ανομήματα της , γιατί δεν μπορεί να δώσει ελπίδα στον νέο κόσμο. Δεν είμαι μάγος για να ξέρω τι θα προκύψει. Εύχομαι όμως να πάει η Ελλάδα ένα βήμα μπροστά ,και να μην ενδυναμωθούν ακραία δεξιά και αριστερά ρεύματα, ή λαϊκιστές επιχειρηματίες, που θα πάρουν τα ηνία της πολιτικής στα χέρια τους, με την ψήφο του λαού, τύπου Ιταλού μεγιστάνα Σύλβιο Μπερλουσκόνι. , και ότι θα βαδίσει η χώρα στηριγμένη στην «Αυτογνωσία» και «Πάν Μέτρον Άριστον» των αρχαίων Ελλήνων.