Κάποιος συγγραφέας που δεν θυμάμαι το όνομα του είπε ότι¨ «Δεν μου αρέσουν τα μυθιστορήματα γιατί οι συγγραφείς γράφουν 50 σελίδες για να περιγράψουν το ανέβασμα ενός ατόμου σε μια σκάλα.» 
Πράγματι εκτός ολίγων φωτεινών εξαιρέσεων, δεν είχε κατά τη γνώμη μου άδικο.
Τα περισσότερα μυθιστορήματα είναι λεξιλάγνα και φλύαρα. Φλυαρούν ασταμάτητα χωρίς να εστιάζονται με λιτό και ουσιαστικό λόγο , στην ουσία των χαρακτήρων που περιγράφουν. Μπορεί στην εποχή του διαφωτισμού που είχαν τα μυθιστορήματα άνθιση, να είχαν οι αστοί ελεύθερο χρόνο και επειδή δεν υπήρχαν τα σύγχρονα μέσα ψυχαγωγίας να αφιέρωναν αρκετό χρόνο στην ανάγνωση. Σήμερα σύμφωνα με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και την πολλαπλότητα των μέσων δεν κάθεται ο άλλος εύκολα να αφιερώσει το χρόνο του για να διαβάσει ένα μυθιστόρημα π.χ 600 σελίδων.
Η ποίηση όταν έχει ποιότητα είναι περιεκτική και ουσιαστική. Με λίγες λέξεις περιγράφονται υψηλά νοήματα. Τα διηγήματα επίσης, καθώς και οι νουβέλες είναι μικρές ιστορίες, χωρίς να έχουν την φλυαρία των μυθιστορημάτων.
Μανούσος Γ. Δασκαλάκης