Νεκρό κάτω από τόνους τσιμέντου εντοπίστηκε το ζευγάρι Ελλήνων που αναζητούσαν οι διασώστες, στην Αντιόχεια, μετά τον φονικό σεισμό στην Τουρκία.
Σύμφωνα με τον ΑΝΤ1, έπειτα από επτά ώρες επιχείρησης και 100 ώρες αγωνίας, οι φόβοι των συγγενών του επιβεβαιώθηκαν καθώς το ζευγάρι των Ελλήνων εντοπίστηκε νεκρό. Το ζευγάρι βρέθηκε από τουρκικά συνεργεία αγκαλιασμένο στο υπνοδωμάτιό τους κάτω από το κρεβάτι τους.
Το δύσκολο έργο της αναγνώρισης των σορών πραγματοποίησε ο γαμπρός του ζευγαριού, ο οποίος βρισκόταν στο σημείο καθ’ όλη την διάρκεια των ερευνών. Αρχικά του έφεραν ένα δαχτυλίδι και εκείνος είπε ότι αυτό ανήκει στην πεθερά του. Όμως ζήτησε να δει και τις σορούς.
«Δυστυχώς βρήκαν τα σώματά τους κάτω από τα ερείπια. Μέχρι την τελευταία στιγμή κάτω από το κρεβάτι κρατούσαν ο ένας τον άλλο. Δεν ξέρω τι να πω. Μακάρι ο Θεός να τους αναπαύσει» δήλωσε ο γαμπρός του ζευγαριού, Οασίμ Χακίμ, μετά την τραγική κατάληξη των ερευνών.
Σεισμός στην Τουρκία: Ο τραγικός επίλογος στις έρευνες για το ζευγάρι
Νωρίτερα είχε γίνει γνωστό ότι η ΕΜΑΚ αποφάσισε, μετά τις αγωνιώδεις προσπάθειες, και αφού δεν εντοπίστηκε κάποιο σημάδι ζωής ούτε από τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά, να σταματήσει την επιχείρηση. Οι άνδρες της ΕΜΑΚ κατάφεραν έρποντας να φθάσουν έως το υπνοδωμάτιο του διαμερίσματος του 5ου ορόφου, όπου κατοικούσε το ζευγάρι χωρίς να καταφέρει να εντοπίσει κάτι. Ύστερα από αυτήν εξέλιξη η ΕΜΑΚ αποχώρησε από το σημείο.
Η ΕΜΑΚ επιχειρούσε με 23 άνδρες και δύο σκυλιά, ενώ χρησιμοποιήθηκε και θερμική κάμερα σε μια προσπάθεια να βρουν ένα ίχνος ζωής. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμη και χθες το βράδυ χτυπούσε το κινητό τηλέφωνο του άνδρα που τον αναζητούσε ο γαμπρός του.
Για το ζευγάρι των Ελλήνων είχε μιλήσει και ο εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού Σώματος, Γιάννης Αρτοποιός. Όπως τόνισε, «κατά παρέκκλιση των πρωτοκόλλων αργά το βράδυ της Πέμπτης, μέλη των ελληνικών σωστικών συνεργείων έκαναν έρευνες με διασωστικό σκύλο στην 6ώροφη πολυκατοικία όπου διέμεναν οι δυο Έλληνες ομογενείς και εντοπίστηκαν επιζώντες».
Η κόρη του ζευγαριού είχε μιλήσει νωρίτερα στο STAR για τον 65χρονο πατέρα της, Γιώργο Αντύπα και την 62χρονη μητέρα της, Νίντα Αντύπα.
«Δεν έχω νέα για τους γονείς μου. Τίποτα. Είμαι στην Κωνσταντινούπολη τώρα. Ήρθα από το Ντουμπάι γιατί ζω εκεί. Όλη την ώρα προσπαθώ να πάρω τηλέφωνο σε ανθρώπους και να βρω κάτι για τους γονείς μου, αλλά τίποτα. Η τελευταία φορά που μίλησα μαζί τους ήταν πριν τον σεισμό. Μετά τον σεισμό, όχι. Πήρα τις ελληνικές αρχές από την πρώτη στιγμή. Κάλεσα πολλές φορές και κάθε φορά μου λένε ‘θα ψάξουμε για εσάς και θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται’, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Δεν μας παίρνουν τηλέφωνο, εμείς τους παίρνουμε», δήλωσε η Ρίτα και «έσπαγε» η φωνή της, περιγράφοντας τις τραγικές στιγμές που βιώνει.
«Η θεία μου σώθηκε από γείτονες. Τη βοήθησαν οι γείτονες να βγει από το διαμέρισμα της. Δεν ήταν στο ίδιο κτίριο, αλλά στο διπλανό. Το κτίριο της δεν κατέρρευσε, οι δυο όροφοι μόνο. Εκείνη κόλλησε στο σπίτι και ήρθαν και τη βοήθησαν από την πρώτη ημέρα. Ζούσαμε στη Συρία και πήγαμε εκεί για να γλιτώσουμε από τον πόλεμο. Τέσσερις ημέρες έχουν περάσει, τι περιμένουν;», ανέφερε η κόρη τους.
Στην εκπομπή «Αλήθειες με την Ζήνα» μίλησε και ο σύζυγος της, γαμπρός του Γιώργου και της Νίντα Αντύπα: «Είμαστε απελπισμένοι. Ακούσαμε στις ειδήσεις ότι υπάρχει ελληνική ομάδα διάσωσης και για αυτό ζητάμε αν μπορούν να κινηθούν γρήγορα για να μας βοηθήσουν με αυτή την κατάσταση. Γνωρίζουμε ότι οι πιθανότητες να βρεθούν ζωντανοί είναι πολύ λίγες, γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Τουλάχιστον θέλουμε να βρούμε τα πεθερικά μου ώστε να μπορέσουμε να τους κηδέψουμε στην εκκλησία, όπως τους αρμόζει».
«Ζούμε με την ελπίδα», ανέφερε ο ανιψιός των Ελλήνων: «Μένουν σε μία πολυκατοικία στην Αντιόχεια, έξι ορόφων. Κατέρρευσε η πολυκατοικία όταν έγινε ο σεισμός. Ακούγαμε τα νέα για τον σεισμό και όλοι μας προσπαθούσαμε να έχουμε επαφή, στο κινητό, στο τηλέφωνο και δεν απαντούσαν από τότε μέχρι τώρα. Πρώτη φορά που τον πήρα εγώ ήταν ανοιχτό το κινητό του. Υπάρχουν συγγενείς εκεί που έφυγαν αμέσως όταν έγινε ο σεισμός. Βγήκαν από τα σπίτια και μαζεύτηκαν στο ίδιο σημείο, επειδή μένουν κοντά και από τότε δεν τους βρήκαν. Δυστυχώς, δεν ακούγονται φωνές από τα συντρίμμια, αλλά εμείς ζούμε με την ελπίδα και ευχόμαστε να είναι καλά και να τους βρουν ζωντανούς.»