Την τελευταία του πνοή άφησε ο μικρός Παναγιώτης Αγγελόπουλος από την Πάτρα, έπειτα από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο επί τρία χρόνια.

Χθες (01/04), έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, ο αδυσώπητος εχθρός είπε την τελευταία λέξη και ο Παναγιώτης πέταξε στον ουρανό.

Παρ’ ότι η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί πάρα πολύ τους τελευταίους μήνες και οι θεράποντες γιατροί του Παιδοογκολογικού Τμήματος Αγλαΐα Κυριακού του είχαν δώσει μέρες ζωής, εκείνος συνέχιζε να ζει. Λες και άκουγε τη διαρκή προσευχή της αγαπημένης του μανούλας, της Βασιλικής Κόρακα, που συνεχώς έλεγε «δεν τον έχω χορτάσει θέλω χρόνο ακόμα.

Δεν μπορεί να αδειάσει τόσο γρήγορα η αγκαλιά μου. Μου έδινε ζωή και δύναμη. Ήταν η αναπνοή μου. Πάντα μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε ‘’θα τα καταφέρουμε’’», σύμφωνα με το pelop.gr.

Ο μικρός Παναγιώτης την Κυριακή θα γινόταν 13 ετών. Ήταν ένα παιδί γενναίο, που έκανε όνειρα για τη ζωή του. Αγαπούσε τη μουσική και το τραγούδι. Μάθαινε πιάνο και ήθελε με τις μελωδίες του να γεμίζει χαρά τον κόσμο. Όπως χαρά σκορπούσε και στη σχολική κοινότητα του 61ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, όπου φοιτούσε. Ο Παναγιώτης ήταν ένα παιδί που μοιραζόταν τα πάντα με τους γύρω του. Ακόμα κι όταν ήταν ασθενής, είχε το βλέμμα του στραμμένο στους άλλους.

Ο Παναγιώτης έζησε με πολλή αγάπη και φροντίδα που του πρόσφεραν απλόχερα οι γονείς του, οι γιαγιάδες και οι παππούδες του. Οι γονείς του αναζητούσαν θεραπευτική λύση σε κάθε γωνιά της γης μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Σε όλη του την περιπέτεια είχε δίπλα του τη μεγάλη οικογένεια της «Φλόγας», όπως και τη γιατρό του Συλλόγου Αφροδίτη Γκινοπούλου, η οποία του πρόσφερε κάθε δυνατή φροντίδα τόσο κατ’ οίκον όσο και στο ΠΓΝΠ.

Αξιοσημείωτη είναι και η φροντίδα που του επιφύλαξε το προσωπικό της Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής με επικεφαλής τον καθηγητή Γαβριήλ Δημητρίου.