Η Ελλάδα έθαψε περίπου 4.000 που αυτοκτόνησαν, όλο και θα λένε [οι δημοσιογράφοι της παράγκας] πως τώρα είχαν ψυχολογικά προβλήματα, χωρίς να λένε γιατί δεν είχαν πρώτα και πως, αυτοί που πρέπει να ζήσουν είναι αυτοί που δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ενώ με αυτή την προϋπόθεση δημιουργείται πρόβλημα και με τους 300 της βουλής που κρίθηκε από τον Διευθυντή του Ευαγγελισμού πως χρειάζονται όλοι ψυχίατρο.
Ληστεύουν κάθε μέρα, κλέβουν κάθε μέρα, εκτελούν κάθε μέρα, αυτοπυρπολούνται και πυρπολούν με συνεχιστικό ρυθμό, ανακεφαλαιοποιούνται συνεχιστικά οι τράπεζες και οι Ασφαλιστικές εταιρείες, ο μη κοινοβουλευτικός Υπουργός Οικονομίας κ. Στουρνάρας συμβουλεύεται πάντα, όπου προσχώρησε και ο πρωθυπουργός, πρώτα τους ξανθούς αναβάτες του δούρειου ίππου και καθόλου την εντολή του λαού, το χρέος από 350 εκ. πολλαπλασιάστηκε σε 740 εκ.. Πέφτουμεεεεε…
Η δικαστές καταγγέλθηκαν Κυριακή πρωί στην tv από τον καθηγητή, ως πουλημένοι, πλην εξαιρέσεων, που μετά διώκονται και περιθωριοποιούνται.
Δεν είναι κακό λοιπόν, να παραιτηθούν όλοι μαζί και οι 300, αφού είναι εγκλωβισμένοι, η αλλιώς να μας πουν, ποια ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ ΕΚΛΕΨΑΝ ΚΑΙ τους ΧΩΘΗΚΑΝ ΜΕ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ, οι ξανθοί, και διέλυσαν αυτό το κακό που υπήρχε, και τώρα δεν υπάρχει ούτε καλό ούτε κακό.
Σημ. Το κακό μαθαίνεις να το χειρίζεσαι, με το τίποτα δεν μπορείς να κάμεις τίποτα.
Δεν μπορεί να τα δέχονται αυτά, σοβαροί άνθρωποι όπως φαίνονται οι 300, και η δημοσιογραφία δεν τους έχει αμφισβητήσει, ευθέως, για την σοβαρότητά τους.
Τα πλαγίως και η φρίκη σαν τροφές της δημοσιογραφίας, δεν είναι το απαιτούμενο την δημοσιογραφία, από τον μοναδικό στυλοβάτη, της λογικής της τάξης και της δικαιοσύνης.
Η άποψη που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό, είναι, πως για όλα φταίνε οι δημοσιογράφοι και οι δικαστές.
Βέβαια υπάρχει έντεχνα κρυμμένο, πάλι με κύρια ευθύνη των δημοσιογράφων, ότι το σύστημα διοίκησης χώρας στην Ελλάδα δεν είναι προεδρική ούτε προεδρευομένη αλλά μόνο πρωθυπουργική ΄΄δημοκρατία΄΄, χωρίς προϋποθέσεις ελέγχου της κομματικής – πρωθυπουργικής κυβέρνησης, στην διάρκεια της 4ετίας, από κανένα θεσμό πλην του Εισαγγελέα όπου χωρεί και των όπλων, όποτε συμβεί.
Υπάρχει το επτασφράγιστα κεκριμμένο, η απόλυτη προδοσία, με απόλυτη ευθύνη της δημοσιογραφίας, ότι η αντιπολίτευση είναι θεατής (και μάλιστα κατά βούληση και όποτε έχει όρεξη δηλαδή) με αριθμημένο κάθισμα στο Εθνικό αυτό πολιτικό αυτό θέατρο, όχι μόνο χωρίς να πληρώνει εισιτήριο, αλλά και με μηνιαία αμοιβή είτε κάθεται στο κάθισμα σε κάθε παράσταση, είτε δεν πάει καθόλου.
Ο ρόλος αυτός που βρίσκεται η Ελληνική αντιπολίτευση, οι πληρωμένοι τίποτα δηλαδή, είναι ο πλέον εξευτελιστικός για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Αυτή, κάθε φορά, λέει, τα έκαμαν οι άλλοι, ξέρει δε πως θα μας σώσει, που δεν το ξέρουν οι κάθε φορά άλλοι.
Οι δημοσιογράφοι, αυτοί είστε. Δεν μπορεί όλοι να περιμένετε, εσείς είστε τα όπλα.
