Με την ανοχή των δυτικών κυβερνήσεων το Ισραήλ καταστρέφει συστηματικά οτιδήποτε στέκεται (ακόμα) όρθιο στην Λωρίδα της Γάζας, επικαλούμενο την ανάγκη εξουδετέρωσης της «τρομοκρατικής οργάνωσης» Χαμάς. Ουδείς βεβαίως μπαίνει στον κόπο να ρωτήσει την κυβέρνηση Νετανιάχου πώς γίνεται στο κυνήγι της Χαμάς να υπάρχουν πάνω από 16.000 νεκροί, από τους οποίους το 70% είναι παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι.
Πρόκειται για μια αδιανόητη σφαγή, που ο Ισραηλινός ιστορικός και μελετητής του Ολοκαυτώματος, Ραζ Σεγκάλ χαρακτηρίζει «κλασική περίπτωση γενοκτονίας». Ο Ραζ Σεγκάλ δεν είναι βεβαίως θαυμαστής της Χαμάς, αλλά ένας Ισραηλινός πανεπιστημιακός που ζει στις ΗΠΑ και διευθύνει το πρόγραμμα για το Ολοκαύτωμα και την Γενοκτονία στο Πανεπιστήμιο Stockton.
Η συστηματική εξολόθρευση των Παλαιστίνιων από το Ισραήλ δεν άρχισε στις 7 Οκτωβρίου, στον απόηχο της επίθεσης της Χαμάς στο Ισραήλ. Η Λωρίδα της Γάζας πολιορκείται από τις ισραηλινές δυνάμεις εδώ και 16 χρόνια, οι κάτοικοι είναι υπό διαρκή παρακολούθηση, οι δολοφονίες καθημερινό φαινόμενο και πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν μέχρι τις 7 Οκτωβρίου σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Μετά την 7η Οκτωβρίου και με βάση το ισραηλινό σχέδιο που είναι σε εξέλιξη, οι Παλαιστίνιοι έχουν δύο επιλογές: είτε να φύγουν από την Λωρίδα της Γάζας, είτε να περιμένουν τον θάνατο.
Η επίθεση της Χαμάς ήταν αδιανόητη για το Ισραήλ. Όσο αδιανόητη και άνευ λογικής είναι και η πολιτική της συλλογικής τιμωρίας που εφαρμόζει η κυβέρνηση Νετανιάχου.
Η ξεκάθαρη άρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού για ουσιαστικές συνομιλίες με στόχο την πολιτική λύση σημαίνει «πως κάποιες ζωές έχουν μεγαλύτερη αξία από άλλες», όπως λέει ο Ραζ Σεγκάλ στο The Nation.
Οι εικόνες από την Γάζα δείχνουν σωρούς ερειπίων, εκεί όπου κάποτε υπήρχαν σπίτια, νοσοκομεία, τεμένη, πνευματικά ιδρύματα και υποδομές. Οι Ισραηλινοί ακόμα και στη διάρκεια της πρόσφατης εκεχειρίας για την ανταλλαγή αιχμαλώτων συνέχισαν το καταστροφικό έργο τους, ισοπεδώνοντας θερμοκήπια και καταστρέφοντας αγροτικές καλλιέργειες στο βόρειο τμήμα της Γάζας. Απ’ όπου περνούν αφήνουν πίσω τους εικόνες απόλυτης καταστροφής.
Η Λωρίδα της Γάζας είναι η κόλαση επί της Γης. Και όχι αυτό που ονειρεύτηκαν οι Michael Sorkin, Salem Al Qudwa και Yara Sharif. Οι τρεις σημαντικοί καθηγητές και διανοούμενοι, που προέρχονται από εντελώς διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες, συνυπέγραψαν το 2021 το βιβλίο «Open Gaza», όπου αποτύπωσαν τις ελπίδες και τα όνειρά τους για μια περιοχή που μπορεί να ανοικοδομηθεί λαμβάνοντας υπόψη την ιστορία, τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, την ανάγκη συνύπαρξης των λαών. Το βιβλίο αυτό ήταν κατά κάποιο τρόπο η απάντησή τους στον βομβαρδισμό της Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ, το 2014.
Σήμερα η κυβέρνηση Νετανιάχου, που στηρίζεται στους ακροδεξιούς, τους ναζί και τους φανατικούς εβραίους, ανατινάζει ό,τι είχε μείνει όρθιο. Μαζί με τα κτήρια και τους χιλιάδες ανθρώπους χάνονται και οι ελπίδες για να επικρατήσει η κοινή λογική.
Με την κύρια ευθύνη όμως, να βρίσκεται πλέον στην πλευρά της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας, που παρακολουθεί το δράμα της Γάζας, λες και βλέπει κάποια πολεμική ταινία στην τηλεόραση!