Η έρευνα αποτέλεσε πόρισμα της ομάδας του Εργαστηρίου Αλκοολογίας, του τμήματος Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής Κρήτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε συνεργασία με την Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, για τον τρόπο σύμφωνα με τον οποίο η χορήγηση ενέσιμης θεραπείας μακράς δράσης αντιψυχωτικών και συγκεκριμένα του φαρμάκου της αριπιπραζόλης λειτουργεί θετικά προς τους ασθενείς.

Ως εκ τούτου, η μελέτη χρησιμοποιεί τα δεδομένα που λήφθηκαν από συνολικά 55 ασθενείς, 34 εκ των οποίων είναι μέλη της κοινότητας και 21 έγκλειστοι σε σωφρονιστικό κατάστημα της Κρήτης.

Όπως διαπιστώνεται από τη μελέτη, η χορήγηση ενέσιμης μορφής αριπιπραζόλης σε μηνιαία βάση έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της ζωής του ασθενούς, καθώς και τη μείωση των νοσηλειών του στο νοσοκομείο, δημιουργώντας ένα δίπτυχο θετικών απολήξεων που άμεσα επιδρούν στον ασθενή, έμμεσα όμως επηρεάζουν θετικά και την κυκλική οικονομία του Συστήματος Υγείας.

Τη μελέτη διεξήγαγαν ο δρ. Μανόλης Πασπαράκης, η δρ. Ερασμία Κοιλιάρη, ο δρ. Γιάννης Μούζας, ο δρ. Γιώργος Αλεβιζόπουλος, o δρ. Ότο Λεσχ και η δρ. Χένριετ Ουόλτερ και η δημοσίευση φέρει τον τίτλο “Better treatment outcomes with aripiprazole long-acting injection in community and incarcerated patients with serious mental illness”, αποτελώντας την πρώτη μελέτη πανελληνίως που εξετάζει την ενέσιμη αριπιπραζόλη LAI, σε πληθυσμούς με διπλή διάγνωση, δηλαδή ασθενείς που πάσχουν ταυτόχρονα από ψυχωτικές διαταραχές και εξάρτηση.

Ο COVID-19 έδωσε το έναυσμα 

Όπως σημείωσε στη “Νέα Κρήτη” ο κ. Πασπαράκης, «η ανάγκη προέκυψε από την πανδημία COVID-19, όταν βρεθήκαμε απέναντι σε πολλαπλές δυσκολίες και έπρεπε να βρεθούν ή να προκύψουν άμεσα θεραπευτικές προτάσεις» και ως εκ τούτου προέκυψε η ανάγκη εύρεσης θεραπειών, που να προσφέρουν σταθερότητα στους ασθενείς χωρίς την ανάγκη διαρκούς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην έρευνα, κεντρικός στόχος είναι «να αξιολογηθεί εάν η θεραπεία με αριπιπραζόλη LAI βελτιώνει τη γενική λειτουργικότητα, την ποιότητα ζωής και μειώνει τις νοσηλείες σε ψυχωσικούς ασθενείς, τόσο σε κοινοτικά περιβάλλοντα όσο και σε φυλακισμένους πληθυσμούς».

Επ’ αυτού, ο κ. Πασπαράκης επεξηγεί ότι «στον Τομέα Ψυχιατρικής η χορήγηση long acting antipsychotics σε ασθενείς έχει σημαντικά οφέλη, διότι συνεισφέρει στο να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής, τη λειτουργικότητα των ασθενών και στο να εκμηδενίσει τον αριθμό των νοσηλειών σε Ψυχιατρική κλινική».

Όπως διαπιστώνεται και στην έρευνα, το αποτέλεσμα είναι πολυπαραγοντικό και αλυσιδωτό, καθώς «αφενός προκύπτει όφελος για την υγεία των ασθενών, όφελος για τη μείωση του κόστους για το ΕΣΥ (δραστική μείωση ή εκμηδενισμός των νοσηλειών), έμμεσο όφελος για την οικονομία, διότι η βελτίωση της ποιότητας της ζωής/λειτουργικότητας ασθενών με ψύχωση τούς δίνει τη δυνατότητα να αποτελέσουν παραγωγικές μονάδες για το output της παραγωγής οικονομίας».

Ως εκ τούτου, «στη βάση της ιατρικής μας έρευνας με τίτλο “DNAng” και κατ’ εφαρμογή της εθνικής κείμενης νομοθεσίας, τα συμπεράσματα από το ειδικό ιατρείο Depot Clinic του Τμήματος Ψυχιατρικής ΓΝΑΝ μας οδήγησαν στην πρώτη μεγάλη επιστημονική δημοσίευση σε διεθνές ιατρικό περιοδικό έπειτα από κρίση».

Το προφίλ των ασθενών

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, εξετάστηκαν συνολικά 55 ασθενείς, 34 εκ των οποίων βρίσκονταν στην κοινότητα και 21 εξ αυτών ήταν έγκλειστοι σε σωφρονιστικό κατάστημα της Κρήτης.

Στην πρώτη ομάδα, η πλειοψηφία του ιατρικού “δείγματος” και ειδικά οι 24 εξ αυτών αποτελούσαν άνδρες και οι υπόλοιποι ασθενείς γυναίκες, με την πλειοψηφία του συνόλου των 34 να πάσχει από σχιζοφρένεια και το υπόλοιπο να πάσχει από μη καθορισμένη ψύχωση.

Ειδικότερα, στην ομάδα των ασθενών που βρίσκονταν στην κοινότητα διαπιστώθηκε ότι το «70,6% ήταν άνδρες, με μέση ηλικία 42,3 ± 11,9 έτη, 44,1% με F20.0 (σχιζοφρένεια), 94% με διαταραχή προσωπικότητας Ομάδας C (αγχωτικός τύπος), ενώ το 34,1% έκανε χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, με μέση διάρκεια θεραπείας 23,2 ± 18,3 μήνες».

Στη δεύτερη ομάδα των ασθενών σε σωφρονιστικά ιδρύματα «όλοι ήταν άνδρες, με μέση ηλικία 37,6 ± 7,7 έτη, όλοι με F29.0 (μη καθορισμένη ψύχωση), 57,1% με προσωπικότητα Ομάδας Β (δραματικός τύπος), όπου το 100% έκανε χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, με μέση διάρκεια θεραπείας 14,5 ± 11,3 μήνες».

Εντυπωσιακά αποτελέσματα 

Ιδιαίτερα εντυπωσιακά ήταν και τα αποτελέσματα της έρευνας, όπου διαπιστώθηκε πως σε ένα χρονικό διάστημα έξι μηνών από την έναρξη της μηνιαίας χορήγησης της ενέσιμης AOM-LAI (αριπιπραζόλη), οι ασθενείς της κοινότητας εμφάνισαν πτώση από τον μέσο όρο των 1,4 νοσηλειών στο 0,1, ενώ για τους κρατούμενους με μέσο όρο νοσηλεία 0,6, μηδενίστηκαν.

Όσον αφορά την κλινική εικόνα, τα αποτελέσματα και εδώ ήταν ελπιδοφόρα, καθώς οι δείκτες βαρύτητας συμπτωμάτων βελτιώθηκαν για τους ασθενείς της κοινότητας από τον αρχικό βαθμό 6,0 ένα εξάμηνο πριν τη χορήγηση του φαρμάκου σε 3,9, το πρώτο εξάμηνο που ακολούθησε τις μηνιαίες χορηγήσεις.

Εν αντιστοιχία, στους ασθενείς των σωφρονιστικών ιδρυμάτων ο μέσος όρος των δεικτών βαρύτητας των συμπτωμάτων έπεσε από το 5,3 στο 3,2 εντός ενός εξαμήνου χορήγησης.

Εξαιρετικά προσοδοφόρα ήταν και τα αποτελέσματα στις επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, όπου από τον χαμηλό δείκτη του 0,5 για τους ασθενείς της κοινότητας, η ποιότητα ανήλθε μέσα σε ένα εξάμηνο στην κλίμακα του 3,0, ενώ αντίστοιχη ήταν η βελτίωση της ποιότητας ζωής και στους έγκλειστους στα σωφρονιστικά ιδρύματα, όπου από 0,9, η ποιότητα ζωής έφτασε την κλίμακα του 3,0 μέσα σε ένα εξάμηνο από τη μηνιαία χορήγηση.

Επ’ αυτού, όπως διαπιστώνεται στην έρευνα και αναδεικνύει και ο κ. Πασπαράκης, η εν λόγω έρευνα κρύβει μέσα της και μια κοινωνική διάσταση, με τα αποτελέσματα να επιδρούν και στον παράγοντα της επανένταξης του ατόμου στον κοινωνικό εργασιακό ιστό.

Όπως σημειώνει, «τα ευρήματά της αποδεικνύουν τη σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα των ασθενών που πάσχουν ταυτόχρονα από ψύχωση και εξάρτηση από αλκοόλ και ψυχοτρόπες ουσίες και λαμβάνουν μηνιαίως, σε ενέσιμη μορφή, τη δραστική ουσία της αριπιπραζόλης», ενώ «η μελέτη της αποδεικνύει ότι η συστηματική μηνιαία χορήγηση της θεραπευτικής αγωγής μειώνει δραστικά ή εκμηδενίζει τον αριθμό νοσηλειών σε Ψυχιατρικές κλινικές του ΕΣΥ ή/και τον αριθμό των φυλακίσεων και τη συχνότητα επανεμπλοκής με τον νόμο».

Σκοπός η βελτίωση της ζωής όσων πάσχουν από ψυχωτικές διαταραχές 

Η έρευνα της επιστημονικής ομάδας του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΓΝΑΝ αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην αλυσίδα προγενέστερων ιατρικών ερευνών που είχαν διεξαχθεί στη Μαδρίτη το 2020 και στη Γερμανία το 2018, με σκοπό τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων που πάσχουν από ψυχωτικές διαταραχές.

Όπως σημειώνεται στην έρευνα, «μια μελέτη στη Μαδρίτη (2020) ανέφερε μείωση >30% του CGI-S και μειωμένη χρήση ουσιών σε 40 ασθενείς με σχιζοφρένεια με SUD μετά από έξι μήνες θεραπείας με αριπιπραζόλη LAI», ενώ «μια γερμανική μελέτη (2018) τόνισε την εξοικονόμηση κόστους, με τα ποσοστά νοσηλείας να μειώνονται από 55,1% σε 14% μετά τη μετάβαση σε αριπιπραζόλη LAI».

Όπως σημειώνει ο κ. Πασπαράκης, «η ιατρική μας έρευνα ενισχύει το επιχείρημα της επέκτασης των υπηρεσιών του Τομέα Ψυχιατρικής στην κοινότητα και στην πρώιμη παρέμβαση στην ψύχωση», ενώ «η ενέσιμη μηνιαία χορήγηση του φαρμάκου της αριπιπραζόλης αποδεικνύεται ως μία πολλά υποσχόμενη θεραπεία για την εξάρτηση από το αλκοόλ και τις ψυχοτρόπες ουσίες, με ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών, στην κοινότητα, να επιτυγχάνει την αποχή και με ένα άλλο ποσοστό να μειώνει σημαντικά την κατανάλωση/χρήση».

neakriti.gr