Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Σε μία τεράστια «κλειδαρότρυπα» είχαν μετατραπεί χθες τα δικαστήρια Ηρακλείου, με τον όχλο απ’ έξω να αναζητά λυσσασμένα μία σπασμένη γρίλια, μία χαραμάδα, ένα ξεχασμένο άνοιγμα, να ικανοποιήσει τα άγρια ένστικτα του. Άκουγες το ποδοβολητό των κατευθυνόμενων πιτσιρικάδων που έτρεχαν επί ώρες πάνω-κάτω πέριξ των δικαστηρίων, κλωτσούσαν τις πόρτες, εκσφενδόνιζαν νεράτζια από τα δένδρα του κέντρου και ενίοτε «κολλούσαν» τα πρόσωπα τους σε κανένα τζάμι-πριν καλυφθεί και αυτό με κάποιο πανί- μήπως και μπορέσουν να «αλιεύσουν» κάποια εικόνα στο ημίφως εσωτερικά των δικαστηρίων.
Και αν μέσα στα δικαστήρια υπήρχε ημίφως, έξω στους δρόμους επικρατούσε «σκοτάδι». Ναι, «σκοτάδι», ακόμα και στο φως της ημέρας.
Η ιστορία του μικρού Άγγελου, «άγγιξε» ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν υπάρχει άνθρωπος να μην λυπήθηκε, να μην ένιωσε θυμό, να μην έριξε το ανάθεμα σε αυτούς τους δύο, την 26χρονη μητέρα του και στον 44χρονο σύντροφο της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι γι’ αυτού του είδους τα εγκλήματα πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή. Πολλοί, πάλι, απαιτούν τα ισόβια να είναι ισόβια, μέχρι το τέλος της ζωής του καταδικασμένου. «Οι φυλακές πρέπει να έχουν νεκροταφεία, να τους θάβουν εκεί» σχολίαζαν κάποιοι.
Όμως αυτό που στήθηκε έξω από τα δικαστήρια, για μένα προσωπικά, ήταν ξεπεσμός και παρακμή. Ένιωσα ότι στην τσακισμένη πλατούλα ενός μικρού παιδιού στήθηκε ένα ολόκληρο σόου. Το “μεγάλο μας τσίρκο” σε απ’ ευθείας μετάδοση στο Tik-Tok. Με το κινητό υψωμένο ατελείωτες ώρες για τα …views ρε γαμώτο.
Ούρλιαζαν και ασχημονούσαν οι «πρωτεργάτες», προτρέποντας το συγκεντρωμένο πλήθος να λάβει θέσεις μάχης, λες και βρίσκονταν στα χαρακώματα. «Μοιραστείτε ρεεεε, τι δεν καταλαβαίνετε; Πιάστε όλες τις πλευρές να μην μας ξεφύγουν» προέτρεπαν και ο όχλος ακολουθούσε. Και όλα αυτά σε απ’ ευθείας μετάδοση και με τις επιβεβλημένες αναμνηστικές selfies. Σε live μετάδοση φυσικά και οι προπηλακισμοί των «μπάτσων», τους οποίους έφτυναν και τους πετούσαν αυγά, πέτρες, μπουκάλια νερού και νεράτζια επειδή «προστάτευαν τους βρωμιάρηδες».
Λαϊκισμός χειρίστου είδους, ανίερη εμποροπανήγυρη, αρένα, πασαρέλα, ζούγκλα… ό,τι θέλετε, βάλτε. Η μπάλα χάθηκε επικίνδυνα.
«Σηκώθηκα 6 το πρωί για δουλειά και μόλις σχόλασα ήρθα εδώ για να τους γ@μήσουμε» άκουσα να λέει με καμάρι σε παρέα γνωστών του νεαρός Ηρακλειώτης.
Σςςςςςς… Τα ουρλιαχτά σας τρομάζουν τον μικρό Άγγελο. Τώρα είναι αργά.
