Περισσότεροι από 500.000 πρόσφυγες μουσουλμάνοι Ροχίνγκια έχουν καταφύγει στο Μπαγκλαντές από τον περασμένο Αύγουστο, με τον μισό σχεδόν πληθυσμό να εκτιμάται πως είναι παιδιά. Δραματικές εκκλήσεις για τα πολλά παιδιά που βρίσκονται υπό το καθεστώς σοκ ή αντιμετωπίζουν πολλαπλά τραύματα.
«Εάν είχα παραμείνει εκεί, θα με είχαν σκοτώσει και εμένα» δηλώνει ο μικρός Μαντζουραλι στο τηλεοπτικό σποτ της Unicef, πρόσφυγας Ροχίνγκα που πλέον βρίσκεται στο Μπαγκλαντές.
Σύμφωνα με την διεθνή οργάνωση, περισσότερα από 200.000 παιδιά έχουν καταφύγει στη Μπουρμα και βρίσκονται σε ανάγκη άμεσης βοήθειας, την ώρα που η κρίση των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ συνεχίζει να οξύνεται
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=BRj9F4Px5Hg”]
Όπως αναφέρει ο Independent, ο μισός περίπου πληθυσμός όσων περνούν τα σύνορα και βρίσκονται στο Μπαγκλαντές για να αποφύγουν τη βία εναντίον τους είναι παιδιά, με τα σημάδια του πολέμου να γίνονται όλο και πιο εμφανή.
«Είμαι χαρούμενος να είμαι εδώ και να παίζω, είμαι χαρούμενος. Πίσω στο σπίτι δεν μπορούσα να πάω σχολείο ή να παίξω κανονικά με τους φίλους μου» δηλώνει ο μικρός Ματζουραλι, και ζωγραφίζει τις εικόνες που θα κουβαλάει πάντα μαζί του, στην καρδιά και το μυαλό του.
Μισό εκατομμύριο άνθρωποι σε έναν μήνα
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε πως ο αριθμός των μουσουλμάνων Ροχίνγκια που έχουν καταφύγει από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα στο Μπανγκλαντές αγγίζουν τους 500.000 ανθρώπους.
Με πρόσχημα ορισμένες επιθέσεις μουσουλμάνων μειονοτικών ανταρτών, ο στρατός της Μιανμάρ έχει προχωρήσει σε μαζικές εκκενώσεις και πυρπολήσεις χωριών των Ροχίνγκια, με τη διεθνή κοινότητα – μεταξύ άλλων τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν – να κάνει λόγο για «εθνοκάθαρση».
Αν και οι Ροχίνγκια διαμένουν για αιώνες στις περιοχές τους στην Μιανμάρ, το κράτος τούς αντιμετωπίζει ως πολίτες χωρίς ιθαγένεια, ουσιαστικά ως παράτυπους μετανάστες.
Η νέα εξουσία στη χώρα, με ντε φάκτο ηγέτη την υπουργό Εξωτερικών Αούνγκ Σαν Σου Κι, η οποία διαδέχθηκε την 50χρονη στρατιωτική δικτατορία, δεν έχει καταφέρει να αλλάξει την πολιτική διακρίσεων κατά των μουσουλμάνων και επικρίνεται ως συμβιβαστική με την εθνοκαθαρτική πρακτική των ενόπλων δυνάμεων της Μιανμάρ.
