Του Μανώλη Καπετανάκη *
«Αυτό πρέπει να το καταλάβετε καλά. Οι πλοιοκτήτες δεν χρειάζονται την ελληνική κυβέρνηση. Δεν χρειάζονται το υπουργείο. Δεν χρειάζονται την ΙΜΟ, δεν χρειάζονται τον πρωθυπουργό. Μπορούν να χέσουν πάνω στον πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός για αυτούς δεν έχει καμία χρησιμότητα. Γιατί; Γιατί η ναυτιλία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Δεν υπάρχει τίποτα που θα κερδίσει ένας πλοιοκτήτης από την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν φορτία για την Ελλάδα, δεν υπάρχουν ναυλοσύμφωνα από την Ελλάδα, τίποτα στην Ελλάδα. Μόνο τα γραφεία τους είναι στην Ελλάδα. Το 80% των πλοίων τους είναι με ξένη σημαία. Δεν τους νοιάζει η ελληνική σημαία».
Έπαρση εκατό Ναπολεόντων, θράσος χιλίων πιθήκων, ιταμότητα εκατομμυρίων δισεκατομμυριούχων χαρακτηρίζει αυτή την άναυδη δήλωση του αθυρόστομου εφοπλιστή Λασκαρίδη; Ή απλά αποτελεί μια εκ βαθέων εξομολογητική και ξεχειλισμένη από ωμότητα διατύπωση περί του τι πραγματικά ισχύει πίσω από την απαστράπτουσα βιτρίνα των κατά τ` άλλα δήθεν εθνικών ευεργετών;
Τι άλλο να σχολιάσουμε εμείς; Πως το κεφάλαιο (ειδικά το εφοπλιστικό με τις ιδιομορφίες του) όποτε το συμφέρει δεν έχει πατρίδα αφοδεύοντας την κυριολεκτικά και άσπλαχνα; Eνώ όταν αποκλειστικά οι συνθήκες το ευνοούν επισείει την ιδέα και αναγκαιότητα ύπαρξης της σαν στέρεο πεδίο στυγνής απομύζησης της εργατικής τάξης. Καλώντας την μάλιστα με λουτρά αίματος να υπερασπιστεί το αδαμαντωρυχείο των κερδών του στα θέατρα των εκάστοτε άδικων πολεμικών εξορμήσεων του.
Κρίμα τα παγουρίνο που τόσο «γεναιόδωρα» χάρισε πριν λίγους μήνες στους μαθητές o εν λόγω «ευπατρίδης». Στράφι πήγε επίσης η όλο αίγλη και «ευγνωμοσύνη» χειρονομία του απόγονου των οιστρηλατημένων με ιδιοτέλεια και σατραπισμό καραβοκύρηδων του `21 να χαρίσει στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας το σκάφος ΑΤΛΑΣ Ι.
Αφήνοντας έτσι πίσω του έναν αποσβολωμένο και εξευτελισμένο πρωθυπουργό (εδώ ο λαλίστατος κέρβερος της κοινωνίας κατάπιε τη γλώσσα του χειρότερα από δεκανέα μπροστά σε στρατάρχη), ο οποίος με περίσσιο αντιλαϊκό μένος και φασίζουσες συμπεριφορές προσπαθεί να πείσει για το σχιζοειδές. Ότι δηλαδή οι σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, τα αμέτρητα προνόμια και η αποψίλωση των δικαιωμάτων των ναυτεργατών αντάμα με τους επικίνδυνους μεγαλοϊδεατισμούς της ΑΟΖ επ` ωφελεία του αχάριστου μέλους του συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και πρώην πρόεδρου της Ένωσης Ευρωπαίων Πλοιοκτητών, καθώς βέβαια και της υπόλοιπης αγέλης των καρχαριοειδών συμπλέουν αρμονικά με το ακριβώς αντίθετο. Την επιβολή δια πυρός και σιδήρου σκληρών μέτρων εξαθλίωσης και μαστιγώματος των πληβείων (νομοσχέδιο Χατζηδάκι, τρομονόμοι, κλπ) τάχατε για το «κοινό» καλό της ανάπτυξης της οικονομίας και τον ιερό σκοπό της «εταιρικής» προκοπής.
Οπωσδήποτε στον συγκεκριμένο «κύριο» αναγνωρίζεται το πλεονέκτημα της ειλικρίνειας και φιλαλήθειας. Μέχρι εκεί.
Γιατί φανταζόμαστε εάν ο εν λόγω θαλασσοπνίχτης απευθύνεται με τόση αγένεια, απαξίωση και περιφρόνηση στο κορυφαίο στέλεχος του υπηρετικού πολιτικού του προσωπικού βαφτίζοντας το λεκάνη αποχωρητηρίου, πως θα μεταχειρίζεται την κατώτερη υπαλληλία του. Ωσάν ανθρώπινα, αναλώσιμα σκουπίδια προφανώς.
Θέλει ορισμένες φορές ο καπιταλισμός να κρυφτεί, μα η αλαζονεία και αμετροέπεια ορισμένων εκλεκτών του δεν τον αφήνει.
«Θέλουν» λαός και εργαζόμενοι να μείνουν εξανδραποδισμένοι και εκμαυλισμένοι, μα η βαρβαρότητα των αφεντικών τελικά δεν τους αφήνει.
Κάποιους όμως υπερφίαλους ή επιφατικά πιο συνετούς (αλλά πάντοτε εκμεταλλευτές) η νέμεση της κοινωνικής και νομοτελειακής εξέλιξης θα τους μετατρέψει μαζί με την αυθάδεια τους αργά ή γρήγορα σε βοθρολύματα στον υπόνομο της ιστορίας. Οριστικά.
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης