Δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία με την Τουρκία όμως σίγουρα η συγκυρία δεν είναι και η πιο θετική. Η Ελλάδα μπορεί μεν να έχει εφοδιαστεί με νέα οπλικά συστήματα, όμως δεν έχει την πολεμική εμπειρία που έχει ο στρατός της Τουρκίας. Και δεν είμαστε βέβαιοι ότι σε μια πιθανή σύγκρουση θα τύχουμε και κάποιας στήριξης.
Βλέπετε, ενώ δώσαμε απαραίτητα οπλικά συστήματα για την άμυνα της χώρας στην Ουκρανία, η στήριξη από την Ευρώπη και κυρίως από το ΝΑΤΟ είναι από ασήμαντη έως ανύπαρκτη. Οι θέσεις που εκφράζει ο γ.γ. του ΝΑΤΟ θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν κάποιου πρέσβη της Τουρκίας, όπως πολύ εύστοχα είπε ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης ενώ η Γερμανία αν και κάτι ψέλλισε, συνεχίζει να έχει πολύ ισχυρούς δεσμούς με την Τουρκία.
H Ρωσία υμνεί τον θετικό ρόλο της Τουρκίας, ο Ζελένσκι πολλές φορές εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Ερντογάν, το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει ότι η Τουρκία είναι το μεγαλυτερο θύμα της τρομοκρατίας και τον κρίσιμο ρόλο της στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, μέχρι και ο ΟΗΕ βγήκε και έδωσε συγχαρηρήρια στην Τουρκία για τον θετικό ρόλο της στην αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης…
Την ίδια στιγμή, η προδιαγεγραμμένη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία διαμορφώνει κλίμα διεκδικήσεων και για την Τουρκία ενώ η πρώην πια σύμμαχος Ρωσία σε πιθανή σύγκρουση Τουρκίας με Ελλάδα όχι μόνο δε θα στηρίξει τη χώρα μας αλλά είναι πιθανό να εφοδιάσει και με οπλικά συστήματα την Τουρκία.
Τέλος, η αποτυχία των κυρώσεων να φέρουν αποτέλεσμα στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας περίπου κάνει βέβαιο ότι δε θα ακολουθηθεί ως πολιτική στην περίπτωση μίας σύγκρουσης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Άλλωστε, το πλήγμα που έχουν δεχθεί οι ευρωπαϊκές οικονομίες από τις κυρώσεις είναι ήδη πολύ μεγάλο και οι αντοχές των λαών στερεύουν…
Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα δε θα φτάσουν στο σημείο της σύγκρουσης γιατί ανεξαρτήτως του δίκαιου των ελληνικών θέσεων τα λάθη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης μπορεί να έχουν τεράστιο αντίκτυπο.