Του Γιώργου Σαχίνη
Όταν πρόκειται για μια από τις “σημαίες” της έντυπης δημοσιογραφίας στον περιφερειακό Τύπο, όχι μόνο στα στενά όρια της Κρήτης αλλά σε όλη την Ελλάδα, μετρώντας 70 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, αποτελεί είδηση και ταυτόχρονα γεννάει βαθύ προβληματισμό για το πού οδηγείται ο περιφερειακός Τύπος στην Ελλάδα. Ιδίως μετά από 6 χρόνια παρατεταμένης ύφεσης και συνεχούς οικονομικής κρίσης των τριών και πλέον μνημονίων.
Ο λόγος για μία από τις ιστορικές εφημερίδες της Κρήτης και μία από τις δύο εναπομείνασες ημερήσιες του Ηρακλείου, την εφημερίδα “ΠΑΤΡΙΣ”, που από την περασμένη Παρασκευή εισήλθε στον αγωνιώδη δρόμο της σωτηρίας, μέσω της αίτησής της για υπαγωγή της στις πρόνοιες των άρθρων 99, 10 και 103 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Η εφημερίδα “ΠΑΤΡΙΣ” από τη Δευτέρα 24 Ιουνίου του 1946, όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, υπό την έμπνευση και καθοδήγηση του Αθηναγόρα Μυκωνιάτη, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ενημέρωση, διατρέχοντας όλη τη σύγχρονη μεταπολεμική ιστορία της Κρήτης και ιδίως του Ηρακλείου. Αυτό συνεχίστηκε και από τον απόγονό του Αλέξανδρο Μυκωνιάτη μέχρι το 2007. Από το 2007, ο νεότερος Αθηναγόρας ανέλαβε επάξια τα ηνία ενός εγχειρήματος, που τίποτα δεν προμήνυε πως η κρίση, στην οποία εισερχόταν η χώρα 4 χρόνια αργότερα, θα οδηγούσε μια εφημερίδα με ρίζες 70 χρόνων να αιτείται την υπαγωγή της σε προ-πτωχευτικές διαδικασίες εξυγίανσης, αναζητώντας μια «δεύτερη ευκαιρία», ώστε να ορθοποδήσει οικονομικά, προς όφελος της απρόσκοπτης λειτουργίας της εφημερίδας, των εργαζομένων της, των πιστωτών της, αλλά και της τοπικής οικονομίας γενικότερα.
Είναι γεγονός ότι η παρατεταμένη 6 χρόνια τώρα οικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, για τον κλάδο των ΜΜΕ υπήρξε ανηλεής στις συνέπειές της. Είναι ίσως από τους πλέον σκληρά δοκιμαζόμενους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, με δυσθεώρητα ποσοστά λουκέτων, ανεργίας για τους εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ, απλήρωτης εργασίας και υποαπασχόλησης κάθε τύπου ελαστικής μορφής εργασίας. Η κρίση, σε συνδυασμό με την περιδίνηση που εδώ και 6 χρόνια βρίσκεται έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος, εγκλωβισμένος στις παθογένειες που μαστίζουν τα ΜΜΕ, σε συνδυασμό με ατυχείς χειρισμούς ή υπόγειες διαδρομές, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα στο χώρο του Τύπου.
Στην Κρήτη μετράμε ήδη το κλείσιμο πολλών ραδιοφώνων, αλλά και την προσπάθεια πολλών άλλων Ρ/Σ να πουληθούν. Επίσης, το κλείσιμο της τηλεόρασης “ΚΥΔΩΝ”, από τις παλαιότερες τηλεοράσεις στο χώρο, του “TELE KRHTH” στο Λασίθι και αρκετών εφημερίδων και φυσικά αμέτρητο αριθμό ανέργων.
Στο Ηράκλειο ειδικότερα, μετά τις αναστολές έκδοσης προ κρίσης εφημερίδων, όπως “Η ΑΛΛΑΓΗ” και “Η ΤΟΛΜΗ”, φτάσαμε στο πρώτο χρόνο της κρίσης να κλείνει μία από τις αρχαιότερες εφημερίδες της περιφέρειας, “Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ” που τον Ιούλιο του 2011 έβαζε λουκέτο. Σήμερα, 6 χρόνια μετά την είσοδο σε μια ατέρμονη υφεσιακή κατάσταση, η επίσης ιστορική “ΠΑΤΡΙΣ” υποχρεώνεται, υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, να ζητήσει την υπαγωγή της στα “ευεργετήματα” άρθρων του Πτωχευτικού Κώδικα, παρουσιάζοντας συγκεκριμένο σχέδιο οικονομικής εξυγίανσης, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφύγει τα χειρότερα.
Δυστυχώς, όσο ο φαύλος κύκλος της κρίσης δε λέει να σπάσει, είναι άδηλο πού οδηγείται η κατάσταση. Είναι εξίσου όμως προφανές ότι ο χώρος του Τύπου, και μάλιστα του περιφερειακού, είναι από τους άμεσα πληττόμενους από αυτή την κατάσταση.
Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99
Μόλις την περασμένη Παρασκευή 21 Οκτωβρίου, οι νόμιμοι εκπρόσωποι της «Εκδόσεις Α. ΜΥΚΩΝΙΑΤΗΣ Α.Ε. – Εφημερίδα “ΠΑΤΡΙΣ”», διά των πληρεξούσιων δικηγόρων της Φραγκίσκου Λαμπρινού και Αργυρ. Αργυριάδη, παρέστησαν ενώπιον του Πρωτοδικείου Ηρακλείου, όπου συζητήθηκε η αίτησή τους για υπαγωγή σε διαδικασία εξυγίανσης και λήψης προληπτικών μέτρων, με βάση τα άρθρα 10, 99 και 103 του Πτωχευτικού Κώδικα. Η αίτηση είχε κατατεθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου 2016 και μάλιστα με την έκδοση προσωρινής διαταγής για παύση εκτέλεσης οποιασδήποτε πράξης έναντι της εταιρείας, μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης για την υπαγωγή σε διαδικασία εξυγίανσης, που αναμένεται το δικαστήριο να αποφανθεί μέσα στο επόμενο δίμηνο.
Η οικονομική κρίση και οι συνέπειές της
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εκπρόσωποι της εφημερίδας, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και της συζήτησης του αιτήματός τους, αναφέρθηκαν διεξοδικά στις συνέπειες που είχε η οικονομική κρίση από το 2010 στην επιχειρηματική και λειτουργική δραστηριότητα της εφημερίδας και της ηλεκτρονικής της διαδικτυακής μορφής, που υπάρχει από το 1998. Όπως υποστήριξαν, μέσα σε αυτήν την κρίση, η εταιρεία ήρθε πλέον αντιμέτωπη με ραγδαία πτώση του κύκλου εργασιών της, δραστικό περιορισμό ταμειακής ρευστότητας και συσσωρευμένα χρέη.
Έτσι, αιτείται, μετά την εκπόνηση ενός επιχειρηματικού σχεδίου εξυγίανσης, την υπαγωγή της στις πρόνοιες του Πτωχευτικού Κώδικα περί εξυγίανσης, με βάση τα άρθρα 10, 99 και 103.
Για υποχρεώσεις 3,3 εκατ. ευρώ η αίτηση υπαγωγής
Οι εκπρόσωποι της εταιρείας και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της παρουσίασαν, κατά τις ίδιες πληροφορίες, αναλυτικά και συνοπτικά στοιχεία της δυσμενούς οικονομικής θέσης στην οποία έχει περιέλθει η εφημερίδα, όπου ανάμεσά τους υπάρχουν και αποδοχές του προσωπικού τους, οι υποχρεώσεις προς προμηθευτές, τράπεζες, Δημόσιο αλλά και ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Οι υποχρεώσεις της εταιρείας που προκύπτουν από τη συζήτηση της υπόθεσης ανέρχονται σε 3.305.000 ευρώ:
1) Υποχρεώσεις σε προμηθευτές: 178.000 ευρώ.
2) Υποχρεώσεις προς τράπεζες: 1.772.000 ευρώ.
3) Αποδοχές προσωπικού πληρωτέες: 363.000
4) Υποχρεώσεις προς το Ελληνικό Δημόσιο: 565.000 ευρώ.
5) Υποχρεώσεις σε ασφαλιστικούς οργανισμούς: 420.000 ευρώ.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του αιτήματος των εκπροσώπων της εφημερίδας, κατατέθηκε ένα διεξοδικό πρόγραμμα εξυγίανσης. Βασικός τους άξονας, η μακροθεσμοποίηση του τραπεζικού δανεισμού για 15 χρόνια, η ρύθμιση των οφειλών προς το Ελληνικό Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, ο αναπρογραμματισμός των οφειλών στους προμηθευτές και λοιπούς πιστωτές, και η εξόφληση στο 100% προς τους εργαζόμενους της εταιρείας, έναντι των όποιων απαιτήσεών τους, άτοκα, σε 24 συνεχείς μηνιαίες δόσεις.
Είναι γεγονός ότι αυτή η είδηση, που είναι συνέπεια της δεινής οικονομικής θέσης στην οποία έχει περιέλθει ο περιφερειακός Τύπος, όπως και όλος ο χώρος των ΜΜΕ, δημιουργεί προβληματισμό για το μέλλον της ενημέρωσης και της πολυφωνίας στην πατρίδα μας, και ειδικά στις τοπικές κοινωνίες, όπου ο τοπικός Τύπος και κάνει τη διαφορά και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιδιοσυστασίας τους. Ταυτόχρονα αποτελεί και μία από τις ηχηρότερες αποδείξεις ότι η οικονομική κρίση επί 6 χρόνια από τους κλάδους που χτυπάει με ιδιαίτερη ένταση είναι αυτός της Ενημέρωσης.
Πολύ περισσότερο, που είναι ευχής έργο, μία από τις ιστορικές εφημερίδες του Ηρακλείου, εφόσον υπαχθεί στις ευεργετικές πρόνοιες του Πτωχευτικού Κώδικα για την εξυγίανσή της, όχι απλά να τα καταφέρει να βγει αλώβητη, αλλά να μπορέσει γρήγορα να πορευτεί σε ασφαλές λιμάνι. Ο ανταγωνισμός είναι άλλης τάξης υπόθεση στις συνθήκες που ζούμε. Κανείς όμως δε θα ήθελε μία ακόμη εμβληματική εφημερίδα για την πορεία της πόλης του, και όχι μόνο, να τη βλέπει να βάζει λουκέτο και να προστίθεται στη “μαύρη αλυσίδα” ανάλογων λουκέτων.