Σπάνια η παγκόσμια ιστορία έχει να προσφέρει σκηνές, όπως αυτές των Χανίων την 25η Μαρτίου, όπου αντί να παρελάσουν μαθητές, πρωταγωνίστησαν τα ΜΑΤ και εκατοντάδες ασφαλίτες, με διαταγή να παριστάνουν και τους θεατές που χειροκροτούν. Ίσως να  υπάρχει κάποιο προηγούμενο σε καμιά λατινοαμερικάνικη μπανανία, λίγο πριν η λαομίσητη τοπική χούντα αντικατασταθεί από κάποια άλλη.  Γιατί στην πραγματικότητα σε δικτατορίες και αντιδημοκρατικές εκτροπές παραπέμπουν τα χωρίς προηγούμενο δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και το όλο σκηνικό.

Στα Χανιά, το σκηνικό ήταν από νωρίς στημένο και έτοιμο. Αστυνομικοί σε ρόλους φύλακα, να σταματούν και να ερευνούν οτιδήποτε φάνταζε “ύποπτο” στα μάτια τους. Μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, άνεργοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, συμπλήρωναν το προφίλ του “κακού”, που θέλει να διαλύσει την παρέλαση. Το σημείο συγκέντρωσης ήταν το ρολόι, στην οδό Δημοκρατίας. Πλήθος κόσμου άρχισε να εμφανίζεται, μοιράζοντας κείμενα και προκηρύξεις, ωστόσο κανένας δεν θα φανταζόταν τι θα συνέβαινε συνέχεια.

Η παρέλαση ξεκίνησε, τα συνθήματα καθ όλη τη διάρκεια της ακούγονταν δυνατά. Οι αστυνομία άλλαξε την καθιερωμένη διαδρομή, αναγκάζοντας τους μικρούς μαθητές που παρέλαυναν να στρίψουν στην οδό Πλουμιδάκη και να διαλυθεί μετά από λίγα μέτρα.. Οργισμένος ο παρευρισκόμενος κόσμος βγήκε στο δρόμο για να αντιδράσει και η απάντηση των αστυνομικών ήταν άμεση, με αναίτια ρίψη δακρυγόνων και συλλήψεις 3ατόμων. Συνοπτικά οι κατηγορίες των 3 που συνελήφθησαν: εξύβριση, αντίσταση κατά της αρχής, διατάραξη κοινής ειρήνης, στάση, και για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, επειδή φωτογράφιζαν τα επεισόδια. Η πορεία-αλληλεγγύης κατευθύνθηκε στο αστυνομικό μέγαρο όπου εξέφραζε την αλληλεγγύη της στους 3 άδικα συλληφθέντες, μετά από ψευδείς μαρτυρίες των αστυνομικών. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν ασφυκτική και θύμιζε άλλες εποχές, καθώς απειλές και χειρονομίες είχαν τον πρώτο λόγο. Το μένος όμως των υπαλλήλων της “προστασίας του πολίτη” δεν είχε φανεί ακόμη. Οι 3 συλληφθέντες μετά από αρκετές ώρες κράτησης τους στο αστυνομικό μέγαρο, οδηγηθήκαν στον εισαγγελέα, προκειμένου να αποδοθούν οι κατηγορίες. Ωστόσο, αφέθηκαν ελεύθεροι.

Στη συνέχεια, από τη πλατεία δικαστηρίων η πορεία κατευθύνθηκε στο κουμ-καπί μέσω της Ηρώων Πολυτεχνείου, με ασφυκτική τη παρουσία της αστυνομίας, η οποία εξαπέλυε απειλές στους συγκεντρωμένους. Όταν η πορεία, διέσχιζε το κουμ-καπι, από καφετερία βγήκαν  μέλη της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι δήλωσαν στο πλήθος χαρακτηριστικά “αν περάσετε από εδώ θα σας γεμίσουμε τρύπες”. Τραπέζια και καρέκλες, άρχιζαν να εκσφενδονίζονται προς το πλήθος, προκαλώντας πανικό. Η αστυνομία ενήργησε αμέσως συλλαμβάνοντας 40 διαδηλωτές (ανάμεσά τους πολλοί μαθητές) .

Στη συνέχεια πολίτες, βλέποντας την βίαιη αντίδραση των αστυνομικών, έκριναν σωστό να παρέμβουν και να υπερασπιστούν τους 40 συλληφθέντες. Το αποτέλεσμα, να συλληφθούν και να οδηγηθούν  κι αυτοί στο αστυνομικό μέγαρο, συνολικά 62 άτομα, τα οποία και αφέθηκαν ελεύθερα τα μεσάνυχτα! Καθ όλη τη διάρκεια της κράτησης τους, πλήθος κόσμου έδειχνε την αλληλεγγύη του, έξω από το αστυνομικό μέγαρο.

Μετά από αυτά τα γεγονότα, τα επιχειρήματα της σταθερότητας και της ασφάλειας από μεριάς του κράτους καταρρέουν.

Η τηλεοπτική τρομοκρατία όλο το προηγούμενο διάστημα, τα κιγκλιδώματα-φράχτες που προστάτευαν τους αυτοαποκαλούμενους σωτήρες της χώρας, η στρατικοποίηση της καταστολής, το όργιο των προληπτικών  προσαγωγών και των συλλήψεων, η δίχως προηγούμενο αστυνομική βία, η ρίψη χημικών δε θα έλεγε κανείς πως τόνωσαν το αίσθημα της ασφάλειας στους πολίτες.

Το κράτος μας έχει αποδείξει, κι αυτό έχει ενταθεί την περίοδο του μνημονίου, πως για να επιβάλλει τα σκληρά μέτρα θέτει ως προϋπόθεση το φόβο και την τρομοκρατία του λαού.

Η δημόσια ασφάλεια πια ταυτίζεται με μια αυξανόμενη κρατική βία εναντίον όλων μας. Και αφορά όλους μας, γιατί όσοι βρεθήκαμε τη μέρα της παρέλασης στην οδό Δημοκρατίας(…) καταλάβαμε πως η άγρια επίθεση των δυνάμεων καταστολής δεν ήταν μόνο εναντίον εκείνων που συνήθως τα Μ.Μ.Ε εμφανίζουν ως κίνδυνο της κοινωνίας, αλλά εναντίον όλου του χανιώτικου λαού. Μωρά, ηλικιωμένοι, μαθητές, εργαζόμενοι και άνεργοι έτρεχαν να προφυλαχτούν από τα χημικά και τη μανία των δυνάμεων των ΜΑΤ.

Οι συλλήψεις συντρόφων και συναγωνιστών και η τρομοκρατία όχι μόνο δεν μας φοβίζουν, αλλά μας δυναμώνουν και μας εξοργίζουν, μας δείχνουν ότι κάτι κάνουμε σωστά.

Παλεύουμε για να μην επελαύνει και επίσημα ο φασισμός αύριο.

Ο λαός οφείλει να αγωνιστεί!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ

Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών