Νέο άρθρο – παρέμβαση δημοσιοποίησαν οι Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός και Αντώνης Φώσκολος σχετικά με το κοίτασμα του Μίνωα νότια της Κρήτης, και της εξαιρετικής σημασίας της για την Ελλάδα. Δυστυχώς, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, η πολιτική ηγεσία της χώρας και σε αυτή την περίπτωση καθυστερεί και δεν έχει στρατηγική με τεράστιο κόστος για την οικονομία της χώρας.
Το άρθρο έχει ως εξής:
Εδώ και 5 χρόνια προσπαθούμε συστηματικά να πείσουμε τους πολιτικούς μας από όλο το πολιτικό φάσμα, για να ξέρουν και τι γίνεται πραγματικά, ότι οι προτεραιότητες και το “timing” της ανάδειξης του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της ελληνικής ΑΟΖ έχει πολύ μεγάλη σημασία για την πατρίδα μας. Είχαμε εξάλλου πάντα τονίσει ότι παρότι η Νότια Κρήτη είναι μία τελείως ανεξερεύνητη περιοχή, θα έπρεπε να αποτελέσει ερευνητική προτεραιότητα για την χώρα μας λόγω της γειτονίας της με την ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου, αλλά και των σχέσεων που έχουμε αναπτύξει και υλοποιούνται μάλιστα με τις τριμερείς.
Γνωρίζουμε ότι έγινε το αντίθετο και προτεραιότητα δόθηκε – μέσω των εκτελεσθέντων σεισμικών ερευνών – στο βόρειο Ιόνιο, με την δικαιολογία ότι οι σεισμικές καταγραφές θα μπορούσαν να είναι πιο ελκυστικές στην διεθνή αγορά, ενώ επί της ουσίας τα κοιτάσματα Νότια της Κρήτης έχουν πολλαπλή αξία.
Χρέος μας όμως είναι να συνεχίσουμε την ερευνητική προσπάθεια εντοπισμού κοιτασμάτων μέσα στην ελληνική ΑΟΖ Νότια της Κρήτης που θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές συνέργειες ανάπτυξης (αγωγών ή υγροποίησης) με τα κοιτάσματα των ΑΟΖ της Κύπρου ή/και της Αιγύπτου.
Η προσπάθεια αυτή προϋποθέτει κατάρτιση νέας στρατηγικής παραχωρήσεων μεγαλύτερης έκτασης θαλάσσιων οικοπέδων Νότια της Κρήτης με στόχο τον εμπλουτισμό τους το συντομότερο δυνατόν με νέες πιο πυκνές σεισμικές υποθαλάσσιες καταγραφές που θα οδηγήσουν σε γεωτρήσεις βάσει οφελών για το δημόσιο συμβάσεων, και μάλιστα με δεδομένη την παρουσία πρόσφατα εντοπισθέντων ήδη αξιόλογων στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου Νότια της Κρήτης, όπως είναι ο Μίνωας σε γεωλογικούς σχηματισμούς του Μεσσηνίου, σχηματισμούς συγγενείς με αυτούς που ανακαλύφθηκε πριν λίγες ημέρες το Υπεργιγαντιαίο (Supergiant Gas Field) υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου Zohr του ιταλικού κολοσσού ΕΝΙ.
Τα αποθέματα του κοιτάσματος αυτού υπολογίζεται ότι θα μπορούσαν να φθάσουν ακόμη και τα 40 Τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, δηλαδή περί τα 1,14 Τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (Τρις m3) το οποίο αντιστοιχεί στην σημερινή κατανάλωση της Ελλάδας για 250 ενεργειακά χρόνια. Συγκρίνοντας τα χαρακτηριστικά των ευρημάτων (στόχων δομών και ανακαλυφθέντων κοιτασμάτων) της μείζονος περιοχής πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη της Κύπρου με έκταση 100 km2, με ωφέλιμο πάχος 90 μέτρων (m), με ταμιευτήρα της Μεσσήνιας γεωλογικής περιόδου πιστοποιήθηκε ότι περιέχει απολήψιμα αποθέματα της τάξης των ~120 Δις m3, ενώ το κοίτασμα Zohr με έκταση 120 km2 και με ωφέλιμο πάχος ταμιευτήρα του Μεσσηνίου 630 m πιστοποιήθηκε ότι θα μπορούσε να περιέχει αποθέματα της τάξης των ~1 Τρις m3.
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με υπολογισμούς μας τυχόν ανακάλυψη φυσικού αερίου στον στόχο κοιτάσματος “Μίνωα” στο θαλάσσιο οικόπεδο 14 Νότια της Κρήτης, με έκταση 200 km2 και συντηρητικό πάχος ταμιευτήρα της εποχής του Μεσσηνίου 50m θα μπορούσαμε να αναμένουμε κατά μέσο όρο απολήψιμα αποθέματα ~77 Δις m3.
Να σημειώσουμε ότι η ανακάλυψη φυσικού αερίου της ΕΝΙ βρίσκεται σε θαλάσσιο βάθος 1.450m, βάθος γεώτρησης 4.131m, ενώ ο στόχος κοιτάσματος Μίνωας βρίσκεται σε θαλάσσιο βάθος 1.500 μέτρων και αναμενόμενο βάθος γεώτρησης της τάξης των 3.000 μέτρων. Για να δει κανείς πόσο δραματικά έχει καθυστερήσει η Ελλάδα τις υποθαλάσσιες έρευνες της Νότια της Κρήτης δεν έχει παρά να κοιτάξει τον χάρτη των αιγυπτιακών θαλάσσιων οικοπέδων (blocks) όπου εκεί έχουν υπογραφεί τουλάχιστον 200 Συμβάσεις έρευνας και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τα τελευταία 20 χρόνια.
Θα καταλήξουμε λέγοντας ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι ο χρόνος στην έρευνα και παραγωγή των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της ελληνικής ΑΟΖ, είναι κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο για την οικονομία της χώρας μας απλώς αυτές οι ενέργειες χρειάζονται υψηλή στρατηγική σε εθνικό επίπεδο και υπερκομματικά βέβαια κι όχι μικροπολιτικές της δεκάρας.
