Εκτόξευση τον Νοέμβριο των τιμών στα τρόφιμα, και για 6ο συνεχόμενο μήνα χτυπώντας το υψηλότερο επίπεδο από τον Δεκέμβριο του 2014, αποτυπώνει έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO)
Η συγκεκριμένη εξέλιξη μαζί με την αυξανόμενη πείνα στις τάξεις των πιο αδύναμων εργαζομένων του κόσμου, σύμφωνα πάντα με τον FAO, αποτελούν συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού και της βαθιάς ύφεσης.
Πιο αναλυτικά, όπως αναφέρει το efsyn,gr, ο σχετικός δείκτης FPI, του οργανισμού που μετρά τη μηνιαία μεταβολή των τιμών ενός καλαθιού τροφίμων, ανήλθε τον προηγούμενο μήνα στις 105 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο 4 μονάδων (ή 3,9%) έναντι του Οκτωβρίου και 6,4 μονάδων (ή 6,5%) σε σχέση με έναν χρόνο πριν.
Η μηνιαία άνοδος που κατέγραψε ο δείκτης ήταν η μεγαλύτερη από τον Ιούλιο του 2012 και οφειλόταν κυρίως στη μεγάλη αύξηση των φυτικών ελαίων (14,5%), και πιο συγκεκριμένα του φοινικέλαιου. Ανοδο ωστόσο -μικρότερη- σημείωσαν και οι τιμές των δημητριακών, της ζάχαρης, του κρέατος και των γαλακτομικών.
Οι υψηλότερες τιμές των τροφίμων σε συνδυασμό με την ανεργία και τη συρρίκνωση των εισοδημάτων βυθίζουν ήδη τάξεις εργαζομένων στη φτώχεια και τη διατροφική ανασφάλεια.
Οι εργαζόμενοι της κλωστοϋφαντουργίας -που στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες- είναι οι πρώτοι που βάλλονται. Η απόφαση της βιομηχανίας της μόδας να ακυρώσει από την έναρξη της πανδημίας παραγγελίες περίπου 15 δισ. δολαρίων οδήγησε σε κλείσιμο εργοστασίων, απολύσεις και συρρίκνωση των μισθών αφήνοντας τους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας έρμαια της τύχης τους.
Πολυεθνικές ρούχων
Πρόσφατη διεθνής έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη Worker Rights Consortium (WRC) σε περίπου 400 εργαζόμενους που φτιάχνουν ρούχα για μεγάλα εμπορικά σήματα, όπως οι Adidas, GAP, H&M, Nike και Gildan, διαπίστωσε ότι «η μείωση των εισοδημάτων οδηγεί σε εκτεταμένη πείνα των εργαζομένων και των οικογενειών τους».
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 9 χώρες του κόσμου (Μπαγκλαντές, Ινδονησία, Καμπότζη, Λεσότο, Αϊτή, Αιθιοπία, Ελ Σαλβαδόρ, Μιανμάρ) αποκάλυψε ότι 8 στους 10 εργαζόμενους παρέλειπαν γεύματα ή έτρωγαν λιγότερο προκειμένου να εξασφαλίσουν αρκετή τροφή για τα παιδιά τους.
Σχεδόν ένας στους τέσσερις δήλωσε ότι η έλλειψη τροφίμων αποτελεί γι’ αυτούς καθημερινό φαινόμενο. Το πολύ υψηλό επίπεδο της πείνας σοκάρει, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από αυτούς (60%) συνέχισαν να εργάζονται. Και στις εννέα χώρες όμως οι εργαζόμενοι υπέστησαν από την αρχή του έτους μέση μείωση 21% στους μισθούς τους με αποτέλεσμα πολλοί να μην είναι σε θέση να καλύψουν το βασικό κόστος διαβίωσης.
Από την άλλη πλευρά, το 70% όσων απολύθηκαν από τα εργοστάσια δεν έλαβαν πλήρη τη νόμιμη αποζημίωση.
Το 75% των συνολικά 400 εργατών της έρευνας αναγκάστηκαν να δανειστούν για να αγοράσουν τρόφιμα. Περίπου οι μισοί εξ αυτών συνέχισαν να δουλεύουν στο ίδιο εργοστάσιο που εργάζονταν πριν από την πανδημία. Κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και αυτοί που κατάφεραν να κρατήσουν τις δουλείες τους χρεώνονται για να σιτιστούν.