Απόψε εδώ, από το Σύνταγμα, ένα σύνθημα τραντάζει ολόκληρη την Αθήνα και ο αντίλαλος του ακούγεται σε όλη την Ελλάδα:
«Δε διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών, διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών».
Λέμε «Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».
Απαιτούμε να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας.
Δε δεχόμαστε να πληρώσει ο λαός τον λογαριασμό του πόλεμο, επεσήμανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην ομιλία του στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδας.
Και συνέχισε:
Αυτό είναι το πιο δυνατό «Όχι στον πόλεμο», που συνεχίζεται πάνω από ένα μήνα, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που από την πρώτη στιγμή καταδικάσαμε απερίφραστα.
Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών κόντρα στη ΝΑΤΟϊκή προπαγάνδα, που θέλει με το ζόρι ο λαός να διαλέξει σώνει και καλά ένα στρατόπεδο ληστών, μόνο και μόνο για να αθωώσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ για τα διαχρονικά εγκλήματά τους, αλλά και γι’ αυτό το εγκληματικό σχέδιο που εδώ και μια δεκαετία έχουν βάλει σε εφαρμογή στην Ανατολική Ευρώπη, σε βάρος του λαού της Ουκρανίας και του λαού της Ρωσίας.
Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών κόντρα στα κυβερνητικά πολεμικά διαγγέλματα που μιλούν για την ειρήνη για να δικαιολογήσουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την κλιμακούμενη συμμετοχή και εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτόν.
Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών κόντρα στην κάλπικη δήθεν «εθνική γραμμή και ομοψυχία» που θέλει το λαό στοιχισμένο πίσω από τα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για το χατίρι της αναβάθμισης των κερδών των ελληνικών μονοπωλίων, σε βάρος όμως των συμφερόντων της εργατικής τάξης, του λαού.
Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών κόντρα στον αντικομμουνισμό, στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που τους στοιχειώνει ακόμα και στον ξύπνιο τους. Κόντρα στην αποσιώπηση, τη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ, που γίνεται καρφί στο μάτι της ευρωατλαντικής προπαγάνδας.
Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών κόντρα στη στοχοποίηση των καλλιτεχνών, των προοδευτικών ανθρώπων, που τολμούν να τραγουδάνε για το δίκιο, την ειρήνη και τον άνθρωπο!
Χαιρετίζουμε τη θαρραλέα και τίμια στάση χιλιάδων καλλιτεχνών, ανθρώπων του πνεύματος, οι οποίοι αρνούνται να παίξουν τα παιχνίδια της κυβερνητικής και ΝΑΤΟϊκής προπαγάνδας.
Μόνο οι υπηρέτες του άδικου ξερνούν μίσος και χολή για το δίκιο και την αλήθεια!
Τους ενοχλεί ότι στην Ελλάδα δεν περνάει το ευρωατλαντικό αφήγημα που, με άλλοθι την απαράδεκτη ρωσική εισβολή, επιδιώκει να ξεπλύνει τα εγκλήματα των αμερικανοΝΑΤΟϊκών.
Τους ενοχλεί που σε μεγάλα τμήματα του λαού, της νεολαίας, των επιστημόνων και των καλλιτεχνών, δεν ακούγεται και δεν πιάνει το σάλπισμα πολέμου για να στρατευθούμε με το ένα στρατόπεδο ληστών έναντι του άλλου.
Τους ενοχλεί πάνω από όλα που στην Ελλάδα υπάρχει Κομμουνιστικό Κόμμα, υπάρχει το ΚΚΕ, που με συνέπεια εδώ και χρόνια, ακόμη και σε ανέφελες στιγμές μιας φαινομενικής ειρήνης μελετούσε τις εξελίξεις, προειδοποιούσε και το πιο σημαντικό έδειχνε τον μοναδικό πατριωτικό και διεθνιστικό δρόμο, αυτόν της απεμπλοκής από τα πολεμοκάπηλα σχέδια και της αποδέσμευσης από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που συμμετέχει η χώρα μας.
Γι’ αυτό το λόγο ανοίξανε πάλι τα αραχνιασμένα μπαούλα του αντικομμουνισμού για να ξεθάψουν τις γνωστές γελοιότητες.
Γέμισαν οι εφημερίδες και τα κανάλια με Παπαρατσένκο κάθε απόχρωσης.
Και τι δεν έχουμε ακούσει και τι δεν έχουμε διαβάσει αυτές τις ημέρες…
Μέχρι ότι ο Πούτιν θέλει να ανασυστήσει τη Σοβιετική Ένωση, λες και έχει την παραμικρή σχέση η σημερινή καπιταλιστική, εθνικιστική, αντιδραστική Ρωσία, με το εργατικό πολυεθνικό κράτος που στο πλαίσιό του ζούσαν για δεκαετίες ειρηνικά, δεκάδες λαοί κι εθνότητες.
Αυτοί που ρίχνουν σήμερα το ανάθεμα στον Πούτιν είναι οι ίδιοι που το 1991 χειροκροτούσαν την κλίκα Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Πούτιν και Σία, όταν αυτοί διέλυαν τη Σοβιετική Ένωση.
Είναι οι ίδιοι που τους πρότειναν για διεθνή βραβεία και τους έβαζαν στις διαφημίσεις τους.
Και είναι οι ίδιοι, τα αστικά επιτελεία και τα κόμματά τους, που τότε ακριβώς λυσσομανούσαν εναντίον του ΚΚΕ, που ήταν απέναντι και προειδοποιούσε ότι εγκαινιάζεται μια νέα μαύρη εποχή για την ανθρωπότητα.
Δεν ξεγελάνε κανέναν! Κι αν σήμερα στηρίζουν την ουκρανική κυβέρνηση και προσκαλούν τον πρόεδρό της να μιλήσει στη βουλή, δεν είναι γιατί τους έπιασε ο πόνος για το δράμα που ζει ο λαός της Ουκρανίας, είναι γιατί συμπλέουν με το στρατόπεδο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, το οποίο στηρίζει την κυβέρνηση Ζελένσκι.
Λες και δεν ξέρουν πως η αντιδραστική κυβέρνηση Ζελέσνκι ευθύνεται και αυτή, όπως η Ρωσία, για το δράμα του λαού της Ουκρανίας.
Λες και δεν ξέρουν πως αυτή η κυβέρνηση, εδώ και χρόνια έχει στηρίξει κι ενσωματώσει ναζιστικές οργανώσεις. Διώκει και φυλακίζει κομμουνιστές, έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας.
Λες και δεν ξέρουν τις ευθύνες της για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων που ζουν στην Ουκρανία, ανάμεσά τους και η ελληνική.
Λες και δεν ξέρουν πως στελέχη του ΚΚΕ στην Ουκρανία θεωρούνται ανεπιθύμητα πρόσωπα. Γιατί με την ιδιότητα του βουλευτή και του ευρωβουλευτή, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στο λαό της Ουκρανίας και στους διωκόμενους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές.
Όλοι τους -κυβερνητικά στελέχη και τσιράκια τους κονδυλοφόροι- οι οποίοι δήθεν εγκαλούν το ΚΚΕ για τη στάση του, τα γνωρίζουν πολύ καλά όλα αυτά!
Όπως τα γνωρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ 25, που πιάνουν στασίδι στη Βουλή για να χειροκροτήσουν τον Ζελένσκι, γιατί όλοι τους έχουν ένα μόνιμο στασίδι στο ευρωτλαντικό στρατόπεδο.
Όμως, αυτή η συνεπής στάση του ΚΚΕ εκφράζει και την πραγματική αλληλεγγύη προς τον λαό της Ουκρανίας που δοκιμάζεται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Μπορεί σήμερα όποιος λέει «όχι στον πόλεμο, αλληλεγγύη στο λαό της Ουκρανίας», όποιος δηλαδή δεν ευθυγραμμίζεται με το ΝΑΤΟϊκό αφήγημα, τα επιτελεία του συστήματος να επιδιώκουν να τον ταυτίζουν με τη Ρωσία, όμως δεν θα τους περάσει!
Θα φάνε τα μούτρα τους! Αυτοί είναι που τελικά θα βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, για τα τερατώδη ψεύδη τους.
Σχετικά με τα προσχήματα που επικαλούνται και οι δύο πλευρές για τον πόλεμο
Τον πόλεμο δεν μπορούμε να τον κατανοήσουμε βάζοντας κάτω τα προσχήματα που χρησιμοποιεί η μία η άλλη πλευρά, το ένα ή το άλλο εμπόλεμο μέρος, γιατί τότε θα καταλήξουμε σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Τον πόλεμο μπορούμε να τον κατανοήσουμε μόνο ως συνέχεια της πολιτικής με άλλα βίαια μέσα.
Με αυτό το κριτήριο που εισήγαγε ο μεγαλύτερος θεωρητικός του πολέμου, ο Κλαούζεβιτς, και αποδέχτηκαν και οι μαρξιστές διανοητές, μπορούμε να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα.
Ποια είναι τελικά εκείνη η πολιτική που συνεχίζεται, σήμερα μέσω του πολέμου στην Ουκρανία;
Η απάντηση βρίσκεται στο τι προηγήθηκε πριν τις 24 Φλεβάρη και την απαράδεκτη ρωσική εισβολή, πριν αρχίσουν να βαράνε οι σειρήνες του πολέμου στο Κίεβο, στη Μαριούπολη και στις άλλες ουκρανικές πόλεις. Και στην Ουκρανία προηγήθηκε ένας πόλεμος που διεξάγεται τουλάχιστον από το 2014, με πολλές χιλιάδες θύματα.
Προηγήθηκε ένα πραξικόπημα, στο οποίο ηγήθηκαν μεγαλοκαπιταλιστές για να ανατραπεί μια κυβέρνηση φιλική προς τη Ρωσία. Όπως φιλική και προσανατολισμένη προς τη Ρωσία ήταν και είναι και σήμερα μια ισχυρή μερίδα της κυρίαρχης τάξης της Ουκρανίας, που βλέπει ότι τα συμφέροντά της εξυπηρετούνται καλύτερα μέσα από την ενίσχυση των επιχειρηματικών δεσμών με το κράτος της Ρωσίας, σε αντίθεση με μια άλλη μερίδα της κυρίαρχης τάξης της Ουκρανίας που κοιτά προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Αυτός ο μεγάλος διχασμός στην ίδια την αστική τάξη της Ουκρανίας λύθηκε προσωρινά τα τελευταία χρόνια με την επικράτηση της φιλοδυτικής μερίδας. Μια επικράτηση που επιτεύχθηκε με την άμεση παρέμβαση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, χωρών της ΕΕ, που στήριξαν αυτή την μερίδα, εξόπλισαν και εκπαίδευσαν φασιστικές, νεοναζιστικές, μισθοφορικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις, όπως το τάγμα του Αζόφ, κ.ά, που όλα τα μετέπειτα χρόνια σκότωναν και τρομοκρατούσαν το λαό της Ουκρανίας, ιδιαίτερα κομμουνιστές, εργάτες, συνδικάτα και το ρωσόφωνο κομμάτι στις περιοχές του Ντονμπάς.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν αμείλικτα:
-Απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας,
-Νομιμοποίηση της φιλοναζιστικής προπαγάνδας,
-Αποκατάσταση των συνεργατών των ναζί,
-Σφαγή συνδικαλιστών εργατών στην Οδησσό.
Και μετά απ’ όλα αυτά έχουν το θράσος να λένε ότι ο Ουκρανικός λαός μπορεί ελεύθερα να αποφασίσει αν θα μπει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ!!!
Βέβαια για εμάς είναι παραπάνω από ξεκάθαρο: Ούτε ο Πούτιν έχει δικαίωμα να σηκώνει τη σημαία του αντιφασισμού, να μιλάει για την αποναζιστικόποιηση της Ουκρανίας, όταν η ίδια η καπιταλιστική Ρωσία, διατηρεί φιλικές σχέσεις με ακροδεξιά μορφώματα σε πολλές χώρες και η ηγεσία της εκθειάζει δημόσια τους ιδεολόγους του ρωσικού φασισμού.
Γιατί, το μόνο που θέλει είναι να εκμεταλλευτεί το αντιφασιστικό φρόνημα των Ρώσων και όλων των λαών, που πλήρωσαν με εκατομμύρια νεκρών την πάλη ενάντια στο φασισμό – ναζισμό.
Σχετικά με τις πραγματικές αιτίες που προκαλούν τον πόλεμο
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι η συνέχεια της «εσωτερικής» και όχι μόνο «εξωτερικής» πολιτικής του κάθε καπιταλιστικού κράτους, είναι συνέχεια της οικονομικής και κρατικής πολιτικής σε συνθήκες ειρήνης.
Ο πόλεμος λειτουργεί ακριβώς με τους ίδιους «νόμους», τους ίδιους «κανόνες» που λειτουργεί ο ίδιος ο καπιταλισμός σε συνθήκες ειρήνης.
Οι ίδιες τάσεις, οι ίδιες δυνάμεις είναι αυτές που σπρώχνουν προς τον πόλεμο: Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους για τα μερίδια των αγορών, το κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους, είναι αυτά που κινούν και την «ειρήνη» και τον «πόλεμο».
Όπως πάντα, έτσι και τώρα, ο πόλεμος στην Ουκρανία επιτάχυνε σχεδιασμούς που προϋπήρχαν. Και δεν είναι άλλοι αυτοί από:
– Τη στρατηγική της πράσινης μετάβασης, πρώτα στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, τώρα στο όνομα της απεξάρτησης από το ρώσικο φυσικό αέριο, που πληρώνει και θα συνεχίζει να πληρώνει ακριβά ο λαός.
– Τα σχέδια εναλλακτικής τροφοδοσίας, όπως είναι το υγροποιημένο και πανάκριβο αμερικάνικο φυσικό αέριο LNG, με τους Έλληνες εφοπλιστές να πρωταγωνιστούν στη μεταφορά του και να ετοιμάζονται για χρυσές δουλειές.
– Ο νομισματικός πόλεμος, με την προσπάθεια της Ρωσίας και της Κίνας για ενεργειακές συναλλαγές με βάση το κινεζικό γουάν και για τη δημιουργία νέου διεθνούς συστήματος διατραπεζικών συναλλαγών.
Όλα αυτά δεν είναι απότοκα μόνο του πολέμου, αλλά επιταχύνονται κι ενισχύονται μέσω αυτού.
Όλα αυτά απαντούν, όμως, και στους δήθεν φιλειρηνιστές της κακιάς ώρας, που εμφανίζουν τον πόλεμο ως έναν παραλογισμό των ηγετών, ως κάτι παράταιρο από την καπιταλιστική λειτουργία, μόνο και μόνο για να μείνει στο απυρόβλητο το σύστημα που γεννά τους πολέμους.
Για την εμπλοκή της Ελλάδας και τη στάση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ
Το τι μπορεί να κάνουν οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια, για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους το ξέρουμε, το βλέπουμε τώρα στα απελπισμένα μάτια του λαού της Ουκρανίας που χάνει τη ζωή του, τα παιδιά του, το σπίτι του, ξεριζώνεται από τον τόπο του, όπως το είδαμε πριν και στα μάτια άλλων λαών.
Το τι μπορεί να κάνει όμως ένα λαός χρειάζεται να συζητήσουμε, να φωτίσουμε, να απαντήσουμε. Και απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν πρέπει να δώσουν μόνο οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που ζουν άμεσα τη μεγάλη καταστροφή του πολέμου.
Απάντηση πρέπει να δώσουν όλοι οι λαοί κόσμου, αφού με τον έναν ή άλλο τρόπο, εμπλέκονται σ’ αυτή τη νέα μεγάλη πολεμική ιμπεριαλιστική σύγκρουση.
Απάντηση πρέπει να δώσει και ο δικός μας λαός, στη δική μας χώρα ο οποίος μπορεί τώρα να μη βρίσκεται στο πεδίο της πολεμικής αναμέτρησης, εμπλέκεται όμως άμεσα και έμμεσα σε αυτόν τον πόλεμο και ήδη έχει αρχίσει να βιώνει τις συνέπειες αυτής της εμπλοκής.
Τι πρέπει να κάνουν δηλαδή οι εργαζόμενοι, ο λαός;
Να στοιχηθούν πίσω από την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία βρίσκεται σε πολεμικό παραλήρημα και κλιμακώνει την ελληνική εμπλοκή;
Κι όταν μιλάμε για εμπλοκή, δε μιλάμε μόνο για την αποστολή στρατιωτικού υλικού, μερικών άχρηστων καλάζνικοφ στην Ουκρανία, όπως λέει η κυβέρνηση και σκόπιμα επαναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε για τη στήριξη που παρείχαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στις ΝΑΤΟϊκές αποφάσεις και τα σχέδια που αφορούν τη διεύρυνση αυτού του δολοφονικού οργανισμού.
Μιλάμε για τη στήριξη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το 2016, της απόφασης του ΝΑΤΟ για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα.
Μιλάμε για τις νέες βάσεις που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας, του Στεφανοβίκειου, που αξιοποιούνται ως κόμβος προώθησης στρατιωτικών δυνάμεων.
Από αυτές τις βάσεις ανεφοδιάζονται τα αεροπλανοφόρα που σουλατσάρουν στις ελληνικές θάλασσες.
Από τα ελληνικά εδάφη φεύγουν για την Ανατολική Ευρώπη τα κομβόι των αμερικανικών στρατευμάτων.
Όταν μιλάμε για εμπλοκή, εννοούμε ότι σε περίπτωση κλιμάκωσης με την άμεση συμμετοχή του ΝΑΤΟ, η χώρα δεσμεύεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις, που ήδη ετοιμάζονται.
Και τότε θα δούμε πού θα καταλήξουν τα χρυσοπληρωμένα από το λαό Ραφάλ και Μπελαρά, που μας έλεγαν πως ήταν δήθεν για την άμυνα της χώρας!!!
Κι όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν μια “ολίγον εμπλοκή”, όπως κοροϊδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φόρεσε τη μάσκα του ειρηνοποιού, τραγούδησε και κάνα δυο αντιπολεμικά τραγούδια και νομίζει πως έτσι θα απαλλαγεί λόγω αμφιβολιών.
Καμιά αμφιβολία για τον βρώμικο ρόλο που έπαιξε και συνεχίζει να παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να έχουν όσοι νιώθουν αριστεροί, προοδευτικοί.
Ιδιαίτερα τώρα, που τους στήνουν νέες παγίδες και εμφανίζονται δήθεν πως έχουν μετανιώσει για αυτά που στήριξε και προώθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τις ΗΠΑ, όπως τη βάση τους στην Αλεξανδρούπολη.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο βέβαια, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κατέχει καλά την τέχνη της εξαπάτησης…
Όταν ψηφίζουν τους εξοπλισμούς που φορτώνεται ο λαός για το χατίρι των αναγκών του ΝΑΤΟ, από μετάνοια το κάνουν;
Όταν αναπαράγουν τα προσχήματα και κουκουλώνουν τις ευθύνες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, συγχώρεση ζητάνε;
Όταν ουσιαστικά λένε «ναι» στη στρατιωτική εμπλοκή, αρκεί αυτή να έχει σαφή ΝΑΤΟϊκή ή Ευρωενωσιακή σφραγίδα τι κάνουν;
Και την ίδια ώρα που λένε ότι έχουν μετανιώσει, ψηφίζουν τη συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την υποχρέωση της χώρας να στείλει κι εκεί στρατιωτικές δυνάμεις.
Αυτά τα φτηνά κόλπα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας δεν περνάνε πια!
Ιδιαίτερα σήμερα, που η μία μετά την άλλη όλες οι κατ’ όνομα προοδευτικές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, από τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ μέχρι τους Ισπανούς σοσιαλιστές και τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες, παίρνουν την θέση τους στην πρώτη γραμμή της πολεμικής προετοιμασίας!
«Έχουν πάρει μπροστά τα μαγειρεία του αστικού πολιτικού συστήματος»
Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε στον επόμενο αιώνα και υπάρχει πλούσια πείρα στο λαό μας. Κι αυτή η πείρα του λέει να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ, σε καμιά αστική κυβέρνηση.
Άλλωστε, είμαστε σε μια περίοδο που έχουν πάρει μπροστά τα μαγειρεία του αστικού πολιτικού συστήματος και των επιτελείων του. Είναι μήπως τυχαίο ότι μέσα σε δύο μέρες, Μητσοτάκης, Τσίπρας, Ανδρουλάκης, άλλαξαν τροπάριο;
Ο πρώτος αρκείται και σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Ο δεύτερος υπονοεί μια συνεργασία με τη ΝΔ, «χωρίς τον Μητσοτάκη». Και ο τρίτος ψάχνει για σοσιαλδημοκράτες συνεταίρους και γενικώς ό,τι ήθελε προκύψει…
Από ό,τι φαίνεται αυτό επιβάλει η εφαρμογή της κοινής αντιλαϊκής στρατηγικής, η χειραγώγηση λαϊκών αντιδράσεων, η «ιερή» σταθερότητα του συστήματος.
Μόνο που για το λαό «σταθερότητα» σημαίνει αστάθεια για τη ζωή και τα δικαιώματά του, νέα οικονομικά βάρη, εμπλοκή σε επικίνδυνους ευρωΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς.
Η εργατική τάξη, ο λαός, μπορούν και πρέπει να χαράξουν τη δική τους αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια, με τους δικούς τους στόχους, το δικό τους σχέδιο για να κάνουν επιτελούς πράξη το δικό τους όραμα για μια ζωή χωρίς φτώχεια και πολέμους.
Ο λαός να πάρει τη θέση του αγώνα
Στο κρίσιμο ερώτημα τι πρέπει να κάνει ο λαός μας στον πόλεμο μια είναι η απάντηση: Να πάρει τη θέση του στον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή κάθε χώρας.
Αυτή η επιλογή τον βάζει στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και όχι η επιλογή να στρατευτεί στο πλευρό του ενός ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου απέναντι στο άλλο.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον πόλεμο. Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο.
Είναι η πάλη για να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας.
Για να μη σταλεί κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός, εκτός συνόρων.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων, το καθήκον τους είναι να υπερασπίζονται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, τα κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι ο αγώνας για να μην πληρώσει ο λαός πόλεμο! Δεν είναι δικό του χρέος!
Είναι ο αγώνας για να μη περάσει η προσπάθεια να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου από το μεγάλο κεφάλαιο, την εργοδοσία, την ώρα που μας σέρνουν στον πόλεμο!
Γιατί, την ίδια ώρα που το κεφάλαιο «τρίβει τα χέρια του», γιατί προσδοκά οφέλη από την εμπλοκή, η εργατική τάξη, ο λαός χάνει πολλά. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά!
Κάθε φορά που μας έλεγαν «να πάμε όλοι μαζί», η εργατική τάξη έπιανε πάτο για να ανέβουν στο ταβάνι τα κέρδη του κεφαλαίου. Το ίδιο κάνουν και τώρα…
Τώρα, όμως, είναι η δική μας ώρα!
Είναι η ώρα να υπερασπίσουμε τη ζωή μας, τα παιδιά μας, από τη μεγαλύτερη φτώχεια που φέρνουν ο πόλεμος και η εμπλοκή, η ακρίβεια και η φτωχοποίηση.
Τώρα είναι η ώρα που δεν πρέπει να περάσει η θέληση του κεφαλαίου να εντείνει την εκμετάλλευση.
Τώρα είναι η ώρα που ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να πάρει τη θέση του δίπλα στο μέτωπο της εργατιάς, που λέει και το τραγούδι. για «να μην πληρώσει ο λαός τον πόλεμο»!
Τώρα είναι που πρέπει να οργανωθεί η πάλη για:
-Την προστασία του λαϊκού εισοδήματος,
-Η απαίτηση για μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας,
-Για ουσιαστική ανακούφιση από τους υπέρογκους λογαριασμούς,
-Για κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης,
-Για απαλλαγή από χρέη,
-Για αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η οργάνωση, η συσπείρωση στα συνδικάτα, στα σωματεία, στους άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος, στις επιτροπές αγώνα στη γειτονιά, στις απεργιακές επιτροπές σε χώρους δουλειάς, για να δυναμώσει η φωνή των εργαζομένων.
Κι αυτή η φωνή πρέπει να ακουστεί πιο δυνατά στην Απεργία στις 6 του Απρίλη, παντού σε όλη την Ελλάδα!
Αρκετά ακούσαμε από τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Τώρα πρέπει να ακουστεί η δική μας φωνή!
Ακόμα αυτή η φωνή μπορεί να τρέμει όταν βλέπει τις εικόνες του πολέμου, όταν ακούει τα καθημερινά πολεμικά ανακοινωθέντα από τα κοράκια του πολέμου. όμως τώρα μπορεί να βρει τη δύναμη να ακουστεί δυνατά και να καλύψει τα πάντα!
Κι αυτό μπορεί να γίνει! Ναι, γίνεται! Όπως έγινε πολλές φορές στην ιστορία!
Σε ανάλογες δύσκολες, κρίσιμες στιγμές, που όλα έμοιαζαν χαμένα, που οι δυνάμεις ήταν ελάχιστες, μέσα σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, όπως είναι ο πόλεμος, ο λαός μας βρήκε τη δύναμη και έκανε δυνατό αυτό που πριν έμοιαζε αδύνατο!
Τα έβαλε με θεούς και δαίμονες και μεγαλούργησε!
Έγραψε χρυσές σελίδες ηρωισμού και δόξας, ανέδειξε το μέγεθος της εργατικής – λαϊκής δύναμης.
Το ίδιο μπορεί να κάνει και τώρα! Να γράψει τη δική του ιστορία, παίρνοντας τη θέση του δίπλα στο ΚΚΕ, που βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στο δρόμο της ελπίδας και της ανατροπής, με την εργατική τάξη, το λαό στην εξουσία, το σοσιαλισμό.
Με το ΚΚΕ μπροστά μπορεί να ανασάνει η εργατιά!
Υπερδύναμη δεν είναι ΝΑΤΟ – Ρώσοι – Αμερικανοί!
Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!
