Το ότι οι «αγανακτισμένοι» δεν αρέσουν σε πολλούς αυτό μας έδωσαν να το καταλάβουμε . Το ότι πολύ προσπάθησαν να καπελώσουν αυτό το κίνημα και να το χρωματίσουν πολιτικά και αυτό είναι γνωστό. Εισέπραξαν αδιαφορία, περιφρόνηση και την πεποίθηση ότι σε καιρούς κρίσιμους δεν έχεις την πολυτέλεια να ανήκεις σε κανένα κόμμα. Όσο και αν γνωρίζουμε την γαϊδουρινή αντιπατριωτική στάση της λεγόμενης άρχουσας τάξης με τις καταθέσεις στις τράπεζες του εξωτερικού που ισοδυναμούν με το χρέος της χώρας και πλέον: Που είσαι Κανάρη και Μπουμπουλίνα (εφοπλιστές του 19ου αι.) να καμαρώσεις τους νεομεγαλοαστούς!
Εν πάσει περιπτώσει ούτε και σήμερα ο ελληνικός λαός περιμένει τους σωτήρες και σπεύδει με τον τρόπο που γνωρίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του όπως έκανε στους απελευθερωτικούς αγώνες και σε όλες τις δοκιμασίες από τις οποίες πέρασε η χώρα μας στο διάβα της ιστορίας της.
Ανάμεσα σε αυτούς που δεν αρέσουν οι Αγανακτισμένοι είναι και στους γνωστούς πλέον «αγνώστους» που δρουν όπως το χειρότερο παρακράτος σπάζοντας και καίγοντας. Ένας χώρος διάτρητος από την δράση υπηρεσιών και μηχανισμών. Είναι χαρακτηριστικό το ερασιτεχνικό βίντεο που κυκλοφορεί από την μέρα της απεργίας που δείχνει αστυνομικούς και κουκουλοφόρους να μεταφέρουν λοστούς. Προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι την ώρα της συγκέντρωσης του ειρηνικού πλήθους που έφτασε εκεί με τα παιδιά του εμφανίστηκαν τα Ματ με αντιασφυξιογόνες μάσκες. «Βγάλτε τις μάσκες να αναπνεύσετε» ειρωνεύτηκε το πλήθος. Ήταν όλα αυτά προσχεδιασμένα να παρεισφρύσουν οι κουκουλοφόροι στην πλατεία για να αμαυρωθεί το κίνημα. Δεν τα κατάφεραν !
Την ημέρα της απεργίας βγήκαν όλοι αυτοί από τις τρύπες τους αποφασισμένοι να κάψουν, να πετάξουν πέτρες και μολότωφ και όλα τα συμπαρομαρτούντα που βλέπουμε τις τελευταίες δεκαετίες να διαδραματίζονται ανεξέλεγκτα και υποκινούμενα. Τους «καμαρώσαμε» να ξεκολλάνε τα μάρμαρα από την πλατεία συντάγματος και να τα σπάνε με βαριοπούλες και σφυριά για να τα πετάνε στους αστυνομικούς. Τα μάρμαρα που πληρώνουμε όλοι πέρα από το κατεξοχήν μάρμαρο που καλείται ο ελληνικός λαός να πληρώσει. Την ίδια ώρα που οι Αγανακτισμένοι πολίτες μάζευαν και το τελευταίο χαρτάκι φεύγοντας από τις ειρηνικές συγκεντρώσεις τους και άφηναν την πλατεία καθαρότερη από πριν , οι μπαχαλάκηδες την μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης!
Κράτησε η πλατεία ωστόσο! Κρατάει η πλατεία και αυτό είναι το μήνυμα. Τους απομόνωσε, τους πέταξε στην γωνία στα σκουπίδια της ιστορίας εκεί όπου ανήκουν. Γιατί η πλατεία είναι ο φωτομάχος λαός μας ο ίδιος λαός που έρχεται από πολύ μακριά. Που απάντησαν στους Ισπανούς και στην προσβολή «Σιγά μην ξυπνήσουν οι Έλληνες»! Και τέλος πάντων οι πλατείες από κανέναν δεν υποκινούνται από καμιά σκοτεινή δύναμη και ας αφήσουν τους παραλληλισμούς και τις συγκρίσεις και τις ηλίθιες αναδρομές στο παρελθόν για τις μεγάλες συγκεντρώσεις και τις επιπτώσεις τους. Το ίδιο πνεύμα αγανάκτισης που ξεσήκωσε τις πλατείες στην Αίγυπτο, την Λιβύη, την Τυνησία, την Συρία και την Ιορδανία στην Πουέρτε ντελ Σολ στην Μαδρίτη και λίγο πολύ σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Ένα διάσημο πείραμα που έγινε σε πολλές χώρες σε διαφορετικούς χρόνους, ίσως να λέει πολλά όχι μόνο για την συμπεριφορά των ποντικιών αλλά και των ανθρώπων. Ερευνητές έβαλαν ποντίκια σε μια λεκάνη με νερό του οποίου η στάθμη ανέβαινε σιγά- σιγά. Το δοχείο είχε δύο διεξόδους, μία φωτεινή και αδιέξοδη και μία σκοτεινή από την οποία υπήρχε διέξοδος. Στο πρώτο πείραμα τα ποντίκια άργησαν να βρουν την διέξοδο. Κάποτε ωστόσο την βρήκαν και απεγκλωβίστηκαν.Το πείραμα επαναλήφθηκε και σε άλλες χώρες και πάντα κατά την επανάληψή του τα ποντίκια βαθμιαία έβρισκαν πιο γρήγορα την έξοδο, όσο και αν δεν ήταν φωτισμένη! Τι συνέβαινε; Ειδοποιούνταν από το συλλογικό τους ασυνείδητο που είναι ίδιο και απαράλλαχτο με αυτό των ανθρώπων!
Ας μην ψάχνουν λοιπόν να βρουν απάντηση για τις πλατείες. Είναι οι λαοί που παίρνουν τις τύχες τους στα χέρια τους επιτέλους! Το σκηνικό αλλάζει ραγδαία! Τις επόμενες ώρες τις επόμενες μέρες, άντε μήνες τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο!
Αγγελική Ελ. Ροσμαράκη