Είχε κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου AstraZeneca λίγες ημέρες νωρίτερα – Έπαθε θρόμβωση στο πόδι και στις καρωτίδες – «Φοβήθηκα πολύ και στα δύο χειρουργεία», λέει ο νεαρός Κρητικός
Αποφασισμένος να κινηθεί νομικά κατά παντός υπευθύνου δηλώνει στο protothema.gr λίγες ώρες μετά το εξιτήριο που έλαβε από το ΠΑΓΝΗ του Ηρακλείου, ο Αλέξανδρος Μεταξάκης ο 35χρονος Kρητικός που έντεκα ημέρες μετά τον εμβολιασμό του με το εμβόλιο της AstraZeneca έζησε την απόλυτη φρίκη, καθώς διαγνώστηκε με διπλή θρόμβωση σε πόδι και καρωτίδες.
Όπως αναφέρει ο 35χρονος πλέον αισθάνεται μια χαρά ενώ ξεκίνησε μάλιστα να κυκλοφορεί και κανονικά: «Αισθάνομαι καλά, μια χαρά. Χθες το βράδυ πήρα εξιτήριο από το νοσοκομείο και σήμερα κυκλοφορώ κανονικά. Είναι λες και όλο αυτό θα πρέπει να περάσει στο παρελθόν».
Η περιπέτεια για τον Αλέξανδρο Μεταξάκη ξεκίνησε εντελώς ξαφνικά όταν έντεκα μέρες μετά τον εμβολιασμό του αισθάνθηκε αφόρητους πόνους στο πόδι: «Όλα ξεκίνησαν από ένα κάψιμο που αισθανόμουν στο πόδι τότε νόμιζα πως ήταν κάποιος τένοντας ή κάποιο πιάσιμο. Περπατούσα να πάω στην δουλειά μου και ξαφνικά βρέθηκα στο νοσοκομείο. Μετά που βγήκε η διάγνωση έκανα την σύνδεση με το εμβόλιο. Το εμβόλιο το έκανα την Μεγάλη Πέμπτη και το πρώτο περιστατικό το βίωσα στις 10 Μαΐου και το δεύτερο το Σάββατο που μας πέρασε 15 του μήνα. Κατά τη νοσηλεία μου διαπιστώθηκε πως είχα και δεύτερη θρόμβωση. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα σκεφτόμουν πιο ώριμα ως προς το πότε θα έκανα χρονικά το εμβόλιο. Σε κάθε περίπτωση θα το έκανα όμως πιο μετά, ίσως προς το τέλος του καλοκαιριού».
Για όλα όσα πέρασε ο Αλέξανδρος Μεταξάκης είναι αποφασισμένος να κινηθεί νομικά: «Φυσικά και θα κινηθώ νομικά δεν γίνεται να το αφήσω έτσι. Ήδη έχω ζητήσει τον ιατρικό μου φάκελο, ώστε να έχω όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και αμέσως μετά θα μιλήσω με δικηγόρο για τις κινήσεις που θα ακολουθήσουμε. Ξαφνικά πήγα κι ήρθα κάτι φταίει για όλο αυτό».
Κατά την νοσηλεία του στο ΠΑΓΝΗ ο νεαρός άνδρας δεν ήταν και λίγες οι φορές που φοβήθηκε: «Ήταν ανάμεικτα τα συναισθήματα που ένιωσα καθ’ όλη την διάρκεια της περιπέτειάς μου. Αρχικά ήταν αυτός ο ανυπόφορος πόνος που ένιωθα στο πόδι, μετά ήταν η απογοήτευση σε συνδυασμό με την ψυχολογία μου, που πότε ήταν πάνω πότε κάτω, ειδικά στην δεύτερη περίπτωση που στο παρατρίχα, όπως μου είπαν οι γιατροί γλίτωσα το εγκεφαλικό. Από κάποια φάση όμως και μετά που είδα πως όλα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο, άρχισα να αισθάνομαι πιο νορμάλ. Είχα μια πιο θετική ψυχολογία» αναφέρει και συνεχίζει:
«Φοβήθηκα πάρα πολύ και στα δυο χειρουργεία. Στο πρώτο, όταν γίνεται κάτι τόσο ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη και σου λένε πως υπάρχει περίπτωση να σου κόψουμε το πόδι, που μέχρι πριν δυο ώρες περπατούσες κανονικά, εκεί τρως την πρώτη κεραμίδα. Στην δεύτερη περίπτωση φοβήθηκα ακόμα περισσότερο γιατί ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, ειδικά όταν μου είπαν πως η θρόμβωση ενδεχομένως να έφευγε από την καρωτίδα που ήταν και να πήγαινε στον εγκέφαλο, τότε θα πάθαινα εγκεφαλικό ισχαιμικό, ενώ ακόμα και στο χειρουργείο με ενημέρωσαν πως υπήρχε περίπτωση να πάθω εγκεφαλικό κατά τη διάρκειά του. Οι γιατροί έδωσαν ένα ποσοστό του 35% κατά τη διάρκεια του χειρουργείου να πάθω εγκεφαλικό. Ήθελα να γνωρίζω τα πάντα είχα ενημερώσει του γιατρούς πως ήθελα πλήρη αναφορά. Οι γιατροί το σεβάστηκαν γι’ αυτό και μου έλεγαν τα πράγματα με το όνομά τους».