Είκοσι χρόνια δουλειάς σε μια έκδοση από το… υποχρηματοδοτούμενο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης. | Της Ελένης Βακεθιανάκη
Μια ολόκληρη ήπειρο μπορεί να συναντήσει κανείς περιδιαβαίνοντας την Κρήτη από τη μία άκρη ως την άλλη. Αυτή είναι και η βασική ιδέα της έκδοσης του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, που μόλις κυκλοφόρησε συμπυκνώνοντας είκοσι χρόνια δουλειάς των επιστημόνων που ασχολήθηκαν με τη συγκέντρωση του υλικού. Η πολύπλοκη γεωλογική ιστορία της Κρήτης, το κλίμα της, τα απολιθώματα, η σύγχρονη γεωποικιλότητά της, η χλωρίδα και πανίδα, τα οικοσυστήματά της αλλά και ο ρόλος της μακροχρόνιας επίδρασης των κατοίκων της σε αυτά, δικαιολογούν απόλυτα τον τίτλο της έκδοσης, με αφορμή την οποία μιλά στην «Εφ.Συν.» ο διευθυντής του Μουσείου Μωυσής Μυλωνάς.
«Στόχος μας ήταν αυτό το βιβλίο, αν και περιέχει πολλά επιστημονικά στοιχεία, να μπορεί να διαβαστεί και από μαθητές του Γυμνασίου και αυτό καταφέραμε», αναφέρει ο κ. Μυλωνάς. Άλλαξαν, ωστόσο, πολλά στην επιστημονική γνώση τα τελευταία 20 χρόνια, γεγονός που καταδεικνύει ακόμα περισσότερο την χρησιμότητα του βιβλίου. «Πολλά πράγματα που τα ξέραμε αλλιώς το 1995, τώρα είναι πολύ διαφορετικά. Τότε π.χ. οι επιστήμονες υποστήριζαν ότι τα πρώτα στοιχεία για τους κατοίκους της Κρήτης χρονολογούνταν πριν από 8.500 χρόνια, με το πιο παλιό να εντοπίζεται στην Κνωσό άρα αυτή κτίστηκε πάνω σε παλιότερο οικισμό. Τώρα ξέρουμε ότι υπήρχαν άνθρωποι στην Κρήτη πριν 130.000 χρόνια και δεν ήταν Homo Sapiens» λέει ο κ. Μυλωνάς.
Ο διευθυντής του Μουσείου αναφέρεται και στις συνεχείς προσπάθειες, ειδικά στην Κρήτη, να μπει τάξη σε θέματα διαχείρισης του περιβάλλοντος όμως, όπως λέει, τα τελευταία χρόνια, ειδικά με την κρίση, οι πιέσεις και οι αυθαιρεσίες έγιναν τεράστιες. «Εκτός όλων των άλλων προστέθηκε και το πρόβλημα με τις ανεμογεννήτριες, τα φωτοβολταϊκά κ.α. Τεράστιες άδειες σε εταιρίες έχουν δοθεί, χωρίς πρόβλεψη για το που θα εγκατασταθούν αυτά και με ποιες προϋποθέσεις» επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς.
Στις 280 σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και πληρότητα το φυσικό περιβάλλον της Κρήτης. Η παρουσίαση εκτείνεται σε 21 κεφάλαια τα οποία επιμελήθηκε ο Δήμος Τσαντίλης με πλούσιο φωτογραφικό υλικό του ερευνητή του Μουσείου Απόστολου Τριχά.
«Μουσείο που μπάζει νερά…»
Με αφορμή την έκδοση και το μεγάλο εύρος της δουλειάς του Μουσείου ο διευθυντής του εκφράζει στην «Εφ.Συν.» και τα παράπονά του για την απαξίωσή του από την Πολιτεία. Φέτος έγινε η οριστική παραλαβή του έργου στέγασης του ΜΦΙΚ από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, δέκα περιπετειώδη χρόνια από τότε που αυτό άρχισε να υλοποιείται, στο βιομηχανικό κτίριο της Παλιάς Ηλεκτρικής στο Ηράκλειο. Απαιτούνται ωστόσο 1,5 εκατ. ευρώ για την πλήρη εσωτερική ολοκλήρωσή του αλλά, όπως αναφέρει ο κ. Μυλωνάς «παρά τις έτοιμες μελέτες και τις υποσχέσεις της Περιφέρειας Κρήτης, δεν έχει ενταχθεί πουθενά. Όπως δεν βρίσκονται και 100.000 ευρώ για να κατασκευαστεί τοιχίο που θα προστατεύει το κτίριο από τον θαλάσσιο κυματισμό αφού βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα ενώ αρχίζουν να παρουσιάζονται και ανάγκες συντήρησής του. Αν γίνουν αυτά τα βασικά πράγματα αυτό, το Μουσείο θα απογειωθεί από άποψη επισκεψιμότητας και προσφοράς στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος του νησιού και επέκτασης της τουριστικής περιόδου. Θα γίνει έτσι ένα μοναδικό μουσείο σε ολόκληρη την Ευρώπη, που θα αναβαθμίσει πάρα πολύ το τί προβάλει η Κρήτη προς τα έξω».
«Το Μουσείο, που σήμερα απασχολεί είκοσι άτομα, ξεκίνησε με 15. 000 επισκέψεις το χρόνο, ενώ σήμερα ξεπερνά τις 100.000 και με την ολοκλήρωση των απαραίτητων εργασιών μπορεί να φτάσει στις 300.000», επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς.
Παρά την υποχρηματοδότησή του το Μουσείο φυσική Ιστορίας Κρήτης έχει καταφέρει να αναγνωρίζεται ως συνομιλητής μεγάλων αντίστοιχων μουσείων σε όλο τον κόσμο.
«Ουσιαστικά λειτουργούμε ως Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και ως τέτοιο μας έχει αναγνωρίσει ένα κονσόρτσιουμ είκοσι ευρωπαϊκών Μουσείων που συνεργάζονται μαζί μας όπως το Βρετανικό, το Σέκενμπεργκ της Φρανκφούρτης, το Μουσείο Παρισιού, αλλά και μεγάλα Πανεπιστήμια όπως το Γέιλ κ.α.», διευκρινίζει ο κ. Μυλωνάς προσθέτοντας, ωστόσο, ότι παρά την μοναδικότητά του, το Μουσείο πρέπει να μάχεται συνεχώς για την επιβίωσή του.
efsyn.gr