Επικίνδυνα έχει ανέβει το θερμόμετρο της αγανάκτησης στα νοσοκομεία τον Αύγουστο. Το υγειονομικό προσωπικό προσπαθεί να ανταπεξέλθει στον τεράστιο φόρτο εργασίας που διογκώνεται ακόμη περισσότερο λόγω του τουρισμού και την ίδια ώρα, δέχεται εντολές από την διοίκηση της 7ης υπε Κρήτης να εφημερεύει σε διαφορετικά νοσοκομεία από αυτά που ανήκει, για να καλύπτει κενά.
Με μεγάλο θυμό τρεις χειρουργοί του Βενιζελείου πήραν εντέλεσθε για εφημερίες τον Αύγουστο στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, ενώ ανάλογη εντολή για εφημερίες στο ΠΑΓΝΗ πήραν Κοινωνικοί Λειτουργοί του νοσοκομείου.
Ο Σύλλογος Ειδικευομένων Ιατρών, η Ένωση Εργαζομένων και η Τριμελής Επιτροπή Ιατρών του Βενιζελείου, καταγγέλλουν με ανακοίνωσή τους την 7η ΥΠΕ για αυθαίρετες αποφάσεις, πολιτική «μπαλωμάτων» και απαξίωση των νέων γιατρών.
«Έτσι συμπεριφέρονται στους νέους Χειρουργούς που βγάζει το Νοσοκομείο; Τους ζητάνε εφημερεύσουν οικειοθελώς και όταν αρνηθούν τους μετακινούν με το έτσι θέλω,με το σύστημα αποφασίζουμε και διατάζουμε;» τονίζουν και προσθέτουν:
«Αντί λοιπόν να κοιτάτε τις λίστες των ειδικευόμενων γιατρών του Νοσοκομείου και να ρίχνετε κλήρο ποιος θα πάει στο Ρέθυμνο, κοιτάξτε και αναλογιστείτε τι πάει λάθος και έχετε μείνει χωρίς ειδικευόμενους και έχει τόσες κενές θέσεις.»
Σκληρή ανακοίνωση εξέδωσε και η ένωση νοσοκομειακών γιατρών Ρεθύμνου, υπογραμμίζοντας:
«Λίγες μέρες μετά τις πομπώδεις ανακοινώσεις περί διασύνδεσης του νοσοκομείου Ρεθύμνου με το πανεπιστήμιο Κρήτης επανερχόμαστε στην σκληρή πραγματικότητα. Η μοναδική παιδοψυχίατρος στην δυτική Κρήτη η οποία έδωσε τη ζωή της προκειμένου να υπάρξει για πρώτη φορά στον τόπο μας, που το έχει απόλυτη ανάγκη, μια ολοκληρωμένη δημόσια δομή παιδοψυχιατρικής υγείας, παραιτείται.
Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση μετά από μια πρωτοφανή επιχείρηση σωματικής και ψυχικής της εξόντωσης απ’ την πλευρά της 7ης ΥΠΕ και του Υπουργείου Υγείας,.
Μένουν έτσι ακάλυπτα χιλιάδες παιδιά ,που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό στη συνέχεια της ζωής τους.»
Οι νοσοκομειακοί γιατροί διαπιστώνουν με μεγάλη απογοήτευση ότι η δουλειά τους απαξιώνεται πλήρως, όπως και οι ίδιοι σαν άνθρωποι και το μόνο που πετυχαίνουν οι υπεύθυνοι ,είναι παραιτήσεις, υποβάθμιση και κλείσιμο ή εικονική λειτουργία τμημάτων.



