Το θέμα είναι περισσότερο θεωρητικό, καθώς, λόγω της μη επίτευξης των στόχων όσον αφορά τα έσοδα, θα ήταν πολύ δύσκολο να διατεθούν τα προβλεπόμενα κεφάλαια και τα έργα δεν θα προχωρήσουν με τους αναμενόμενους ρυθμούς.

Έτσι λοιπόν, και στα χαρτιά, τίθενται ξανά οι πόροι του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων(ΠΔΕ), με στόχο την εξοικονόμηση 300-500 εκατ. ευρώ, ενώ οι ίδιοι μιλούν για τόνωση των επενδύσεων και ανάπτυξη.

Την ίδια ώρα η έλλειψη ρευστότητας και η αδυναμία χρηματοδοτήσεων από τις εμπορικές τράπεζες έχουν ρίξει έξω τα έργα του ΕΣΠΑ όσο και τα έργα του εθνικού σκέλους του ΠΔΕ και κυρίως του αναπτυξιακού νόμου.

Θεωρητικά και μόνον, μέχρι και το τέλος του χρόνου θα πρέπει να αποδοθούν σε συγχρηματοδοτούμενα έργα πόροι ύψους 4 δισ. ευρώ (από τα οποία τα 3 δισ. είναι κοινοτικοί πόροι και 1,3 δισ. ευρώ για έργα τα οποία χρηματοδοτούνται από αμιγώς εθνικούς πόρους).

Το επόμενο… ΕΣΠΑ πάντως θα διαθέσει για την Ελλάδα πολύ λιγότερα χρήματα από τα 20,4 δισ. ευρώ της τέταρτης προγραμματικής περιόδου.

Η χώρα μας χαρακτηρίζεται πλέον ως κράτος «μέσης ευημερίας» και ο πολλαπλασιαστής κατανομής των πόρων μειώθηκε. Με βάση τους παλιούς κανονισμούς, η Ελλάδα θα έπρεπε να αναμένει την επόμενη περίοδο όχι περισσότερα από 11- 11,5 δισ., με δεδομένο ότι 7 με 8 από τις συνολικά 13 ελληνικές περιφέρειες απειλούνται να βγουν εκτός του στόχου της συνοχής.

Σε χειρότερη μοίρα βρίσκονται, ως «περισσότερο αναπτυγμένες», η Αττική και το Νότιο Αιγαίο, η Δυτική Μακεδονία, τα Ιόνια Νησιά, η Στερεά Ελλάδα, η Πελοπόννησος, το Βόρειο Αιγαίο και η Κρήτη. Αντίθετα, «σώζονται» η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, η Κεντρική Μακεδονία, η Θεσσαλία, η Ηπειρος και η Δυτική Ελλάδα.