«Το Ποτάμι δεν έχει καμία δικαιολογία να αλλάξει άποψη, δεν πιστεύω ότι θα το κάνει, έχουμε ξοδέψει πάρα πολύ χρόνο», δήλωσε ο ευρωβουλευτής του Μίλτος Κύρκος στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο FM, 104,9», σχετικά με τις επιφυλάξεις που εκφράστηκαν από βουλευτές του κόμματος σε ό,τι αφορά τη στάση τους στην ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών, μετά τη δήλωση της πρόθεσης του Σπύρου Δανέλλη να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και την εν συνεχεία διαγραφή του από την κοινοβουλευτική τους ομάδα.
«Πιστεύω πως το Ποτάμι όπως είχε δηλώσει “ψήφο κατά συνείδηση” -δύο βουλευτές του έχουν ήδη σταθερά τοποθετηθεί κατά της συμφωνίας- αλλά από εκεί και πέρα οι άλλοι τέσσερις δεν βλέπω κανέναν λόγο ή κανέναν τρόπο που θα μπορέσουν να μην ψηφίσουν υπέρ της συμφωνίας. Θα είναι μία ρήξη, όχι με αυτά που οι ίδιοι πιστεύουν επί χρόνια, αλλά με την πολιτική μας των τελευταίων χρόνων, με τις δηλώσεις των τελευταίων μηνών και με τις δηλώσεις του Σταύρου Θεοδωράκη ότι το συμφέρον της πατρίδας του είναι μεγαλύτερο από οποιαδήποτε κομματική στόχευση», εξήγησε ο κ. Κύρκος.
Σχετικά με τη στάση του κ. Δανέλλη ο ευρωβουλευτής παρατήρησε: «Το Ποτάμι είναι πληγωμένο από αυτή τη συμπεριφορά -που πραγματικά ο Σπύρος Δανέλλης είχε δουλέψει έντονα μέσα στο Ποτάμι και είναι σταθερός από το 1990 στη θέση του- αλλά από εκεί και πέρα δεν μπορείς να στηρίζεις την κυβέρνηση, δεν είναι κυβέρνηση εδικού σκοπού για τρεις βδομάδες, να ψηφίσουμε Πρέσπες και προχωράμε στις εκλογές». «Από εκεί και πέρα», συνέχισε, «είναι δυνατόν μια τέτοια κίνηση από έναν βουλευτή να αλλάζει τον πολιτικό σχεδιασμό και να αλλάζει τα λόγια του Σταύρου Θεοδωράκη ότι το Ποτάμι θα ψηφίσει με πυξίδα το εθνικό συμφέρον; Όσο κι αν πληγωθήκαμε από μία τέτοια κίνηση, όσο κι αν εξ αντανακλάσεως θέλουμε να πούμε “όχι δεν είμαστε μέρος ενός σχεδίου, ούτε μπορεί να μας χρησιμοποιεί ο καθένας”, το εθνικό συμφέρον επιτάσσει να ψηφιστεί αυτή η συμφωνία που θα φτάσει στη Βουλή».
Σχολιάζοντας την κριτική στους βουλευτές εκτός ΣΥΡΙΖΑ που προτίθενται να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ο κ. Κύρκος ανέφερε: «Άκουγα τον κ. Μητσοτάκη και την κ. Γεννηματά να μιλάνε για γυρολόγους βουλευτές. Μα έχουν δυο βουλευτές από το Ποτάμι ο καθένας τους στο κόμμα τους. Όταν φύγανε οι σύντροφοί μου από το Ποτάμι και πήγαν σε αυτά τα κόμματα δεν τους είπα ποτέ γυρολόγους. Δεν συμφωνώ ότι ένας βουλευτής εκλέγεται με ένα κόμμα και πάει με ένα άλλο, αλλά αποδέχομαι τις πράξεις των ανθρώπων, δεν τους κατηγορώ για προδότες, αλλά αυτό είναι πολιτικός πολιτισμός και αυτό που είδα χθες στη Βουλή απέχει πάρα πολύ».
Σχετικά με την αντιπαράθεση για την επιλογή του κ. Αποστολάκη ως υπουργού Εθνικής Άμυνας σημείωσε: «Ήταν ακραία η τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πολιτικά διαφωνώ κι εγώ με την υπουργοποίηση του εν ενεργεία αρχηγού του ΓΕΕΘΑ […] Όμως, πώς αύριο θα συναντηθεί ο κ. Μητοστάκης με τον κ. Αποστολάκη στο πλαίσιο των καθηκόντων και των δύο;».
Αναφορικά με τις επιθέσεις σε βάρος βουλευτών που έχουν δηλώσει πως θα ψηφίσουν την Συμφωνία των Πρεσπών επισήμανε: «Ο λόγος μίσους δεν είναι καινούριος, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτόν τον λόγο μίσους που ήταν ο αυριανισμός της εποχής του ‘89 και δεν είναι κάτι καινούριο για την πολιτική σκηνή η ένταση, η ευρύτητα της έντασης είναι κυρίως γιατί στηρίζεται πια από επίσημα χείλη και τα στελέχη των κομμάτων, τα οποία έχουν εκτροχιαστεί πλήρως κι αυτά στο πλαίσιο της ανάγκης να κάνουν ένα πρωτοσέλιδο ή να μπορέσουν να δείξουν ότι είναι ακόμη πιο ισχυροί από τους συναδέλφους -άκουσα και τον κ.Μητσοτάκη και τον κ.Τσίπρα και την κ. Γεννηματά, οι τόνοι θα έπρεπε να χαμηλώσουν».
Αναφερόμενος, εξάλλου, στην συντριπτική ήττα της Τερέζα Μέι στην ψηφοφορία για το Brexit παρατήρησε: «Τους Έλληνες μας θυμίζει την άσχημη άνοιξη και καλοκαίρι του 2015 . Κι άλλος προσπάθησε να κάνει μία διαπραγμάτευση σίγουρα καλύτερη. Καταλήξαμε στο χείλος του γκρεμού, εκεί βρίσκεται αυτή τη στιγμή το Ηνωμένο Βασίλειο […] Οι επιπτώσεις από μία έξοδο χωρίς συμφωνία θα είναι πολύ άσχημες και για τα δύο μέρη γι’ αυτό ή Ένωση είναι ανεκτική, δεν τηρεί ακριβώς τα όρια του Μαρτίου και δίνει περιθώρια, αλλά είναι παγιδευμένη η ίδια η πολιτική τάξη της Αγγλίας σε ένα δημοψήφισμα που δεν έπρεπε να γίνει και έγινε για εσωκομματικούς λόγους».
