Του Κώστα Βαξεβάνη
Η γερμανική εφημερίδα Bild, μια φυλλάδα που αποτελεί τον γερμανικό συνδυασμό της Αυριανής της δεκαετίας του 80 και της σημερινής Espresso, μπορεί να περηφανεύεται τα επόμενα χρόνια, πως είναι η εφημερίδα που όρισε την πολιτική ατζέντα στην Ελλάδα. Ούτε το CNN, ούτε ο Guardian, ούτε το BBC και οι New York Times, έχουν την τύχη να αναπαράγονται τόσο πολύ στη χώρα, όσο τα οκτάστηλα της δημοσιογραφίας της κλειδαρότρυπας. Η Bild, μετέφερε ωστόσο την κλειδαρότρυπα από τις κρεββατοκάμαρες, στις αίθουσες των μεγάλων συσκέψεων των Βρυξελλών και τα στρογγυλά τραπέζια του Ράιχσταγκ.
Το τέλος της Ελλάδας, η τεμπέλικη Ελλάδα, ο γκρεμός μπροστά από την Ελλάδα, είναι οι γερμανικές προφητείες πρωτοσέλιδα της Bild, μαζί φυσικά με τουρλωτούς ποπούς και ειδήσεις με… διαφορά στήθους. Η Bild έχει γίνει το δημοσιογραφικό όργανο της τρόικας εσωτερικού. Μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας, έχει στηθεί μια επιχείρηση ανακύκλωσης σκουπιδιών. Αυτή τη φορά τη διαχείριση σκουπιδιών δεν έχει αναλάβει εργολαβικά ο Μπόμπολας, αλλά ολόκληρο το μιντιακό σύστημα που καταρρέει, υποβοηθούμενο από τους νεοεκδότες των sites. Στη γραμμή ανακύκλωσης μπαίνουν σκουπίδια τα οποία έχουν ως πρώτη ύλη δημοσιεύματα της Bild, δηλώσεις αξιωματούχων της Βόρειας Ρηνανίας ή της Νότιας Βαυαρίας, οικονομικές προφητείες παραγόντων της αγοράς (συνήθως πρόκειται για τους ίδιους που πούλαγαν τοξικά ομόλογα ως επιτυχή προϊόντα πριν την κρίση) και φυσικά απόψεις δημάρχων της γερμανικής Κωλοπετινίτσας. Το υλικό μεταφέρεται και μεταφράζεται στα ελληνικά από την μεγάλη χωματερή της διαπλοκής. Το αποτέλεσμα είναι η εικόνα της επικείμενης καταστροφής του κόσμου.
Στη συμφωνία που υπήρξε την 20η Φεβρουαρίου, διαφάνηκε πως οι εταίροι είχαν γρήγορα αντιληφθεί πως η νέα κυβέρνηση ενδεχομένως να κάνει κινήσεις που δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν και πολύ περισσότερο να αντιμετωπίσουν. Σε μια ένδειξη «καλής θέλησης» συμφώνησαν με την ελληνική πλευρά πράγματα που δεν ήθελαν. Σιγά σιγά άρχισαν να τα παίρνουν πίσω, καταλαβαίνοντας πως στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη το πολιτικό προσωπικό το οποίο θα τους βοηθούσε να αντιστρέψουν το παιχνίδι. Η Τρόικα Εσωτερικού.
Άρχισαν να δημιουργούν εσχατολογικές οικονομικές προφητείες και απειλές, τις οποίες με μεγάλη χαρά, αναπαράγει ως θαύμα, το ντόπιο κατεστημένο.
Σύμφωνα με την τρόικα εσωτερικού, ο Γιάνης Βαρουφάκης, είναι ο απομονωμένος Υπουργός Οικονομικών, που μεθοδεύει συστηματικά την απομόνωση και της Ελλάδας. Από το εξωτερικό φτάνουν μηνύματα για την ισοπέδωση του Βαρουφάκη από τους ομολόγους του και την ακαταλληλότητά του. Φυσικά ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν είναι ούτε Βενιζέλος, ούτε Στουρνάρας για να μπορέσουν να τον αποκαλέσουν καλό παιδί και καλό υπουργό Οικονομικών. Οπότε κατά μία έννοια η προσπάθεια αποδόμησής του έχει λογική βάση εκτός από προπαγανδιστική.
Έχει όμως ενδιαφέρον η λογική της τρόικας εσωτερικού. Κάνουν δηλαδή την παραδοχή πως οι εταίροι θέλουν το καλύτερο για την Ελλάδα και αυτό το «καλύτερο» ή έστω αναγκαίο διασαλεύεται από το Βαρουφάκη και την κυβέρνηση. Αλλά αποφεύγουν να πουν πως το «καλύτερο» που εννοούν είναι η Ελλάδα με περικοπή μισθών, συντάξεων , ύφεση. Έτσι με θρησκευτικό διπολισμό, αντιπαραθέτουν το «καλό» που εκπροσωπούν οι εταίροι με το «κακό» που εκπροσωπούν ο Βαρουφάκης και η κυβέρνηση. Τα πράγματα ζορίζονται όταν κληθούν να περιγράψουν το «καλό». Δεν μιλούν για τη λιτότητα, αλλά για την εκταμίευση της δόσης. Παραλείπουν τα προαπαιτούμενα των περικοπών, δεν λένε αν συμφωνούν, δεν παίρνουν θέση αν πρέπει να πληρώσουν πάλι οι ίδιοι και απλώς εκφράζουν την ανησυχία τους για τη Δευτέρα Παρουσία που έρχεται για τη χώρα, την υπεράσπιση του καλού και την απέχθεια στο διάβολο του Σύριζα.
Θα έχει ενδιαφέρον λοιπόν, να απαντήσουν καθαρά και ξάστερα όσοι λένε πως οι διαπραγματεύσεις όπως γίνονται είναι επικίνδυνες για τη χώρα, αν θέλουν να σταματήσουν και να προχωρήσουμε στη συνετή στάση που θα μας εξασφαλίσει τη δόση. Αν θέλουν δηλαδή αυτό που θέλουν η εταίροι: περικοπές και να κυβερνιέται η Ελλάδα μέσω mails, όπως μέχρι πριν από λίγους μήνες. Το να λένε γενικώς πως θέλουν μια συνετή λύση αλλά να την περιγράφουν ως λύση αντισύριζα, δεν δίνει απάντηση στο ποιά είναι τελικώς η λύση. Μήπως να επανέλθει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, ή να γίνει ο Τσίπρας, Σαμαράς και Βενιζέλος; Θα είχε ενδιαφέρον να έλεγαν.