Λίγες σταγόνες ιστορίας

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Οι δίκες των δωσίλογων της κατοχής

Μετά την λήξη της Γερμανοϊταλικής κατοχής υπήρχε αίτημα του λαού , να δικαστούν οι δωσίλογοι, οι οποίοι συνεργάστηκαν με οποιοδήποτε τρόπο με τους Γερμανούς στην Γερμανική κατοχή. «Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου, 1945 εγκαινιάστηκαν οι δίκες των δωσιλόγων, στην αίθουσα του εφετείου Αθηνών. Είκοσι εννέα κορυφαίες πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες του 1941- 1945 παραπέμπονται για παράβαση της 6^ης Συντακτικής Πράξης, και των άρθρων 109,123, 125 του Κ. Ποινικού Νόμου. Επεβλήθη η ποινή του θανάτου στον κατοχικό πρωθυπουργό Τσολάκογλου, και στους¨ Γκοτζαμάνη και Τσιρονίκο. Ισόβια δεσμά στους Ι. Ράλλη {κατοχικό πρωθυπουργό}Λογοθετόπουλο {κατοχικό πρωθυπουργό} , Ταβουλάρη Καραμάνο, Παπαδάκη. Ειρκτή 20 ετών στους Δεμέστιχα και Χατζημιχάλη. Ειρκτή 11 ετών  στους Σ. Μουτούση, Α. Λιβιεράτο, Μ. Μάρκου. Ειρκτή πεντέμισι ετών , στους Ι. Παπαδόπουλο, Β. Καραπάνο, Κ.Πουρνάρα, Α.Λούβαρη, Α.Γέροντα. Απαλλάχτηκαν οι Γρηγοράκης , Λουλακάκης, Κανακουσάκης, Ραγκαβής Ρουσόπουλος, και Μπακογιάννης. Ό τότε υπουργός δικαιοσύνης Σουλιώτης δήλωσε στις εφημερίδες της 1^ης Ιουνίου 1945»¨ «Ως Έλλην ευρίσκω την απόφασιν του δικαστηρίου των δωσιλόγων πολύ ολιγότερων αυστηράν, από όσο θα ικανοποιούσε το δημόσιον αίσθημα». Σε ελάχιστα χρόνια ήταν όλοι ελεύθεροι με μέτρα επιεικείας.

Μια δραματική μόνο εξαίρεση υπάρχει του Ι. Ράλλη. Την 26^ην Οκτωβρίου  1946 πέθανε από καρκίνο. Ήταν πάντα  στις φυλακές Ζελιώτη, και μόνον τις τελευταίες ημέρες μεταφέρθηκε στο σπίτι του ,όπου εξέπνευσε. Η κηδεία του προκάλεσε έκπληξη , με τη μεγαλοπρέπεια της και τη συρροή του πλήθους. Και στις 29 Οκτωβρίου, οι εφημερίδες δημοσίευσαν το εξής τηλεγράφημα του πρακτορείου Ρώϋτερ, από το Λονδίνο.  «Εκπρόσωπος του υπουργείου των εξωτερικών εν Λονδίνω ανεκοίνωσε σήμερον την πρωϊαν ότι είχε εξουσιοδοτηθεί να εκφράσει την λύπην δια τας συνθήκας, υπό τας οποίας ετάφη ο Ιωάννης Ράλλης, πρώην Κουϊσλιγκ πρωθυπουργός της Ελλάδος υπό Γερμανικήν κατοχήν. Εις τον Ράλλην αποθανόντα εκ καρκίνου, την παρελθούσα εβδομάδα εγένετο κατά την αντίληψιν πολλών εν Λονδίνο παρατηρητών, μεγαλοπρεπής ως  μη ώφειλε κηδείαν».

Φαίνεται ότι μερικοί Έλληνες ξεχνούν πολύ εύκολα , και γρήγορα την ιστορία τους.

Ως και οι ιμπεριαλιστές και αποικιοκράτες,  Άγλλοι κυβερνήτες ,οι οποίοι προκάλεσαν  τον εμφύλιο στην χώρα μας, αγανάκτησαν.

Λυντσάρισμα στο Ηράκλειο

Την 31ην Οκτωβρίου το Ηράκλειο της Κρήτης, σύμφωνα με  την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος του Σόλωνα Γρηγοριάδη, έγινε θέατρο άγριων αιματηρών σκηνών. Κάποιοι προδότες και δωσίλογοι, του χωρίου Σαρχά Μαλεβυζίου, κατηγορήθηκαν,  για συνεργασία μετά του εχθρού. Αυτή η συνεργασία, είχε ως συνέπεια την θανάτωση 37 συχωριανών τους.ταονόματα των καταδικασθέντων ήσαν τα εξής¨ Χαρίκλεια Σωμαράκη σε θάνατο ,η Μαρία Σωμαράκη σε ισόβια δεσμά η Ελένη Σωμαράκη σε 4 μιση χρόνια φυλάκιση, ο Σταύρος Σωμαράκης σε  τρία έτη φυλάκιση. Η απόφαση του δικαστηρίου δωσιλόγων η οποία θεωρήθηκε προφανώς επιεικής, προκάλεσε την αγανάκτηση των συγγενών των θυμάτων, όπου μαζί με το πλήθος εντός και εκτός της αίθουσας όπου υπολογίστηκε στους 2.000 διέσπασε τη ζώνη της αστυνομικής φρουράς, και σπάζοντας την είσοδο,  πήγαν στο δωμάτιο που είχαν κλειστεί και τους έσφαξαν με μαχαίρια. Οι δράστες της σφαγής πέταξαν τα πτώματα από το παράθυρο στο δρόμο, όπου το πλήθος ποδοπάτησε μέχρι πολτοποίησης». Οι δε 30 χωροφύλακες της φρουράς  του δικαστηρίου, κακοποιήθηκαν άγρια. Σύμφωνα με τον ιστορικό Σ.Γ. η αριστερά πρωτοστατούσε στις διώξεις των δωσιλόγων , διότι τα δικαστήρια δίκαζαν με αυστηρές ποινές του αριστερούς για αδικήματα της κατοχής.

ΠΗΓΗ  «ΣΟΛΩΝ ΝΕΟΚ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ- ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1941- 1974»- ΕΚΔΟΣΗ -«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»