«Είμαστε ατίθασος λαός και αυτό φάνηκε από τη στάση του Βαρουφάκη προς τον Ντάισελμπλουμ» δήλωσε ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης αναφερόμενος στις πολιτικές εξελίξεις σε Συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με αφορμή την παράσταση «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού».
Πάντως αρνήθηκε να σχολιάσει περαιτέρω την πορεία των διαπραγματεύσεων και την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην υπερηφάνεια του ελληνικού λαού «που υπάρχει παρόλο που δεν έχουμε χρήματα». «Είμαστε μια γενιά των ορθίων, είμαι από τη γενιά των ορθίων» είπε χαρακτηριστικά.
Ο Μίκης Θεοδωράκης μίλησε και για τη μουσική του πορεία αλλά και για τα χρόνια που έζησε στην εξορία υποστηρίζοντας ότι πολλές φορές τον χτύπαγαν τόσο που νόμιζε ότι θα πέθαινε. Δήλωσε ότι αυτό που τον έσωσε ήταν η μουσική του.
Μιλώντας για την εμπειρία του στη Μακρόνησο, ο Μίκης Θεοδωράκης θυμήθηκε: «Έκαναν τους ανθρώπους σκουπίδια… όταν με χτυπούσαν έβγαζα τόσο αίμα που νόμιζαν ότι πέθανα», είπε χαρακτηριστικά, αν και δήλωσε ότι του άρεσε «ο ήχος της μάχης».
Ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρθηκε και στα παιδικά του χρόνια, τότε που ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας, αλλά όπως επισημαίνει: «Όταν άκουσα τον Μπετόβεν, αρρώστησα, άλλαξαν όλα, μου φάνηκε διαφορετικός ο κόσμος».
Μιλώντας για τον Μάνο Χατζηδάκι, είπε: «Η επίδραση του Μάνου πάνω μου ήταν καταλυτική», είπε χαρακτηριστικά, ενώ μίλησε και για τη «συνωμοσία» και την απομάκρυνση που δέχτηκε από το οικογενειακό περιβάλλον του μουσικοσυνθέτη λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
«Ήθελα να τον δω έστω και πεθαμένο. Είδα τον Μάνο σε ένα τραπέζι με το στόμα και τα μάτια ανοιχτά. Είπα να του κλείσουν το στόμα, τα μάτια του όμως ήταν σαν ζωντανά όταν με κοιτούσαν. Του είπα καλή αντάμωση και έφυγα».
Η παράσταση ανεβαίνει μέχρι τις 5 Απριλίου στο θέατρο Badminton, στο πλαίσιο του αφιερώματος για τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη.