Όλη την χώρα και ειδικότερα την Κρήτη έχει συγκλονίσει το περιστατικό με την παράσυρση του αυτοκινήτου στον Γεροπόταμο, στο ύψος στα «Τρία Αστέρια» στην έξοδο των Μοιρών για το Τυμπάκι, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο 4 ανθρώπων που επισκέφτηκαν τη Μεσαρά για ένα γαμήλιο γλέντι και πνίγηκαν επιχειρώντας να περάσουν με το όχημα τους από έναν αδιάβατο -λόγω του πλημμυρισμένου Γεροπόταμου – δρόμο, όπου δεν είχαν ληφθεί μέτρα προστασίας και υπήρχε καμία προειδοποιητική σήμανση.
Σήμερα το πρωί ο Δήμος Φαιστού έστω και καθυστερημένα, έστειλε συνεργεία για να τοποθετήσουν τσιμεντένια μπλόκα στο σημείο του δυστυχήματος, καθώς και στο Πέρι και την Αγία Τριάδα, προκείμενου να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων, ενώ τοποθέτηθηκε και προειδοποιητική πινακίδα.
Επισημαίνεται ότι δεν πρόκειται για το μοναδικό φονικό σημείο καθώς, συνολικά, στην ευρύτερη περιοχή του Γεροποτάμου υπάρχουν πολλές ακόμη διαβάσεις «ιρλανδικού τύπου». Τα περάσματα αυτά εξυπηρετούν τα χωριά καθώς τα συνδέουν με τις κεντρικές αρτηρίες , ωστόσο τον χειμώνα που πλημμυρίζει ο Γεροπόταμος μετατρέπονται σε υγρούς τάφους για τους ανυποψίαστους οδηγούς.
Τι είναι οι “ιρλανδικές διαβάσεις”
Ακούμε ή διαβαζουμε (κυρίως σε πινακίδες ή σε ανακοινώσεις της τροχαίας και της πυροσβεστικής) τον όρο «ιρλανδική διάβαση» και οι περισσοτεροι δεν ξέρουμε τι σημαίνει.
Ονομάζονται διεθνώς (ή πάντως σε πολλές χώρες) «ιρλανδικές διαβάσεις» κάποιες τρόπον τινά πρόχειρες διαβάσεις που έγιναν για να εξυπηρετουνται τα ΙΧ και τα φορτηγά σε χειμάρρους χωρίς να δαπανώνται χρήματα για πολυέξοδη κατασκευή μεγάλης γέφυρας.
Ενω δηλαδή δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν ασφαλή υψηλή γέφυρα ώστε να περνάει κάποιος τον χείμαρρο από πάνω με ασφάλεια, έριξαν άσφαλτο ώστε τα καλoκαίρια ή γενικά σε εποχές που ο χείμαρρος δεν εχει πολλά νερά, να μπορούν να τον διαβαίνουν αυτοκινητα και πεζοί.
Οι ιρλανδικές διαβάσεις ΔΕΝ πρεπει να διασχίζονται όταν ο καιρός είναι βροχερός ή όταν για οιοδήποτε λόγο αρχίζει ο χειμαρρος να γεμίζει έστω και το καλοκαιρι (π.χ. λιώσιμο πάγων, μπουρίνια).
Ονομάσθηκαν έτσι επειδή στον αγγλοϊρλανδικό πόλεμο οι Ιρλανδοί είχαν τέτοιες διαβάσεις που οι Βρετανοί δεν ήξεραν ότι υπήρχαν, καθώς όταν έβρεχε έστω και λίγο, η διάβαση σκεπαζόταν και γινόταν αόρατη, οπότε πίστευες ότι εκεί δεν υπήρχε πέρασμα να διαβείς τον ποταμό.
Στην ιρλανδέζικη διάβαση είτε έχει γίνει μικρή ασφαλτόστρωση σε χείμαρρο (δηλαδή σε «ποτάμι» που εχει νερό μόνον όταν βρέχει) είτε έχει στηθεί ένα χαμηλό γεφύρι που εξυπηρετεί τα αυτοκινητα όταν υπάρχει ελάχιστο νερό στο χείμαρρο.
Όταν τα νερά ενός χειμάρρου περνούν πάνω από μία ιρλανδική διάβαση, είναι επικίνδυνο να περάσει κάποιος από αυτή, γιατί:
– Δεν βλέπει το τσιμέντο ή την άσφαλτο και έτσι δεν μπορεί να υπολογίσει το ύψος του νερού. Πόσο μάλλον, όταν αυτό το επιχειρήσει κανείς τις νυχτερινές ώρες.
– Δεν βλέπει πιθανές μεγάλες πέτρες που κουβάλησε το νερό πάνω στο οδόστρωμα και μπορούν να κάνουν ζημιά στο μέσο με το οποίο κινείται και να το ακινητοποιήσουν πάνω στη διάβαση.
– Δεν αντιλαμβάνεται πιθανές φθορές στη διάβαση, (μεγάλες λακκούβες, ξήλωμα τσιμέντου ή ασφάλτου) με τα ίδια αποτελέσματα για το μέσο.
– Η ιρλανδική διάβαση δεν ενδείκνυται για πέρασμα ούτε με τα … πόδια! Μπορεί κανείς να γλιστρήσει και να είναι αδύνατο να σηκωθεί με την ορμή του νερού.
Το ακόμη χειρότερο είναι να πέσει στη συνέχεια στην αντίθετη πλευρά του χειμάρρου και δεν ξέρει τι μπορεί στη συνέχεια να πέσει πάνω του από τα νερά (πέτρες, ξύλα, κλαδιά στα οποία μπορεί να μπλεχτεί κλπ).
