Σε μία συγκυρία όπου η έννοια της ιστορικής μνήμης διασταυρώνεται με τη σύγχρονη κοινωνική αγωνία, η ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού, ενόψει της μαθητικής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου, συγκινεί και εμπνέει. Απευθυνόμενη στους μαθητές που θα τιμήσουν με τη συμμετοχή τους την εθνική επέτειο, η κ. Καρυστιανού δεν περιορίζεται σε ευχές, αλλά προχωρά σε μια έντονα πολιτική και ηθική παρέμβαση, μετατρέποντας την ιστορική τελετή σε κάλεσμα ευθύνης.

Με μια ανάρτηση που αντηχεί ταυτόχρονα σεβασμό και αγανάκτηση, η Μαρία Καρυστιανού ζητά από τους μαθητές να συναισθανθούν τη βαρύτητα της στιγμής καθώς παρελαύνουν μπροστά από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη:

«Αύριο αγαπητοί μαθητές, θα παρελάσετε μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν σε πόλεμο ζοφερό. Όταν παιδιά μου στρέψετε το κεφάλι και το βλέμμα σας στην κατεύθυνση του ιερού αυτού Μνημείου, να θυμάστε ότι μπροστά στον ένδοξο πολεμιστή, πλάι στις επιγραφές που θυμίζουν τις ηρωικές μάχες, είναι γραμμένα και 57 ονόματα.»

Αναφέρεται, φυσικά, στα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών, συνδέοντας την επέτειο του «Όχι» με ένα από τα πιο οδυνηρά σύγχρονα συλλογικά τραύματα.

Ηρωισμός στην εποχή μας: «Να μπαίνεις στο δημόσιο τρένο»

Η ανάρτηση αγγίζει την καρδιά της κοινωνικής συνείδησης, υπενθυμίζοντας ότι:

«Δεν ήταν στρατιώτες (κάποιοι από αυτούς δεν πρόλαβαν…). Χάθηκαν ενώ επέστρεφαν στα πανεπιστήμια, στα σπίτια, στους δικούς τους. Γιατί στις μέρες μας είναι ηρωική πράξη, το να μπαίνεις στο δημόσιο τραίνο. Γιατί στις μέρες μας είναι ηρωική πράξη, το να ζητάς δικαιοσύνη.»

Μέσα από αυτή τη σκληρή διαπίστωση, η Καρυστιανού επιχειρεί να εντοπίσει τη σύγχρονη μορφή της θυσίας — όχι στο πεδίο της μάχης, αλλά στην καθημερινότητα μιας κοινωνίας που δοκιμάζεται από τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την αδικία.

Ένα μήνυμα προς τη νεολαία: Όχι στην υποκρισία, ναι στη δικαιοσύνη

Η κεντρική ιδέα της ανάρτησης δεν είναι απλώς ο σεβασμός στο παρελθόν, αλλά η ανάληψη ευθύνης στο παρόν. Όπως σημειώνει:

«Να θυμάστε ότι αληθινή τιμή στην πατρίδα, δεν είναι οι κενές και υποκριτικές βαρύγδουπες δηλώσεις, αλλά η αληθινή αγάπη για την Ελλάδα και τους Έλληνες, η ευθύνη, η λογοδοσία, η αξιοπρέπεια, η αξιοκρατία και η δικαιοσύνη.»

Και καταλήγει με μια σαφή πολιτική και ηθική τοποθέτηση, απευθυνόμενη τόσο στους μαθητές όσο και στην κοινωνία:

«Αύριο στην παρέλασή σας, θα σας συνοδεύουν και οι 57 ψυχές που καθοδηγούν το ΟΧΙ του αγώνα όλων μας ενάντια στους σημερινούς εχθρούς της χώρας μας, που την έχουν βουλιάξει στον βούρκο, στη σήψη και τη διαφθορά.»

Παρελαύνοντας για το μέλλον

Το μήνυμα της Μαρίας Καρυστιανού έρχεται να υπενθυμίσει ότι οι παρελάσεις δεν είναι απλώς τελετουργικά, αλλά δημόσιες πράξεις συμβολισμού και ευθύνης. Οι νέοι που παρελαύνουν τιμούν όχι μόνο τους προγόνους, αλλά και τους συνανθρώπους τους που χάθηκαν εξαιτίας της αμέλειας και της διαφθοράς.

Στην τελική της φράση, η ανάρτηση φωτίζει τον πυρήνα της σύγχρονης πολιτειότητας:

«Αύριο η παρέλασή σας δεν είναι μόνο για τις γενιές που πέρασαν, αλλά και για τη δική σας γενιά, και για όσες έπονται, για αυτές που τους οφείλουμε όλοι μας ένα καλύτερο αύριο.»