Ο χαιρετισμός αυτός εκφωνήθηκε κατά την διάρκεια της Συνεστίασης από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΙΧ. ΔΡΑΚΩΝΑΚΗ Εκ μέρους των διοργανωτών τούτης της όμορφης και παραδοσιακής Συνεστίασης – δείπνου, θα ήθελα να καλωσορίσω όλους ανεξαιρέτως, μικρότερους και μεγαλύτερους συγγενείς, που αφιερώσατε πολύτιμο χρόνο, αλλά και υποβληθήκατε, σε αυτόν τον κόπο, να έλθετε μέχρις εδώ, και μάλιστα ορισμένοι από το Ηράκλειο , το Μιλάνο της Ιταλίας, και τον Άγιο Φραγκίσκο της Αμερικής (που ευρίσκονται εδώ), στο υπέροχο αυτό κέντρο – Bar των εξαδέλφων μας Παύλου και Άννας (Τρουλλ) όπου ήδη, όλοι μας απολαμβάνομε τις περιποιήσεις τους μέσα σε αυτό το δροσερό και μαγευτικό καλοκαιρινό περιβάλλον, κάτω από τα αλμυρίκια, παραδίπλα από το σιγανό παφλασμό των κυμάτων της θάλασσας και απέναντι από το νησάκι «Θοδωρού».
Τοιουτοτρόπως μας δίνεται η ευκαιρία σε όλο το «σόι», και σε όλα τα παρακλάδια της ιστορικής οικογένειας των «Παπαδάκηδων» και των «Χατζητζανήδων», να συγκεντρωθούμε για πρώτη φορά, σε αυτήν την έκταση, ύστερα από είκοσι περίπου χρόνια, και περίπου (κατά το εφικτόν) σε όλο σχεδόν το φάσμα, του γενεαλογικού μας δέντρου, που αφετηρία είχε, το Νιό Χωριό (Αποκορώνου για τους Παπαδάκηδες) αφ’ ενός, και τον Γαλατά (Κυδωνίας για τους Χατζητζανήδες), αφ’ ετέρου αντιστοίχως.
Σε αυτό το σημείο, επιθυμώ να κάνω ένα μικρό μνημόσυνο, στους πρωτοπόρους αυτών των υπέροχων οικογενειακών (ετήσιων τότε) συγκεντρώσεων, που εγίνονταν τακτικά αλλά και σποραδικά περίπου μέχρι το έτος 1993 με πρωτοβουλία αλλά και συνεργασία των αειμνήστων: ΒΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (σιδηρέμπορου και αδελφού της μητέρας μου ) και του ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΤΖΑΝΗ (Ανωτέρου δικαστικού), αλλά και με τόσους άλλους προαπελθόντες συμμετέχοντες συγγενείς, όπου όλοι τους ήσαν «το αλάτι» και έδιναν το χρώμα και το κέφι, σε αυτά τα οικογενειακά αυγουστιάτικα πανηγύρια, εκείνα που εγίνονταν, στις αξέχαστες αυτές δεκαετίες, του εξήντα, του εβδομήντα και του ογδόντα, έως τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ενενήντα. Μετά που αρρώστησε ο θείος ο Βάσος νομίζω ότι διεκόπησαν αυτά και κατά μείζονα λόγο το 1996 όταν αυτός πέθανε.
Δειλά δειλά και χωρίς να φθάνουμε ούτε κατ’ ελάχιστο, στην ικανότητα και μαεστρία εκείνων θέλαμε να ανασυστήσουμε, και με την πρωτοβουλία του ΑΝΤΩΝΗ Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ιατρού ουρολόγου), να διατηρήσομε και να συνεχίσομε αυτή την όμορφη οικογενειακή Αυγουστιάτικη παράδοση.
Καθηκόντως θα αναφέρω όσων τα ονόματα μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη μου και που όλοι αυτοί ευρίσκονταν αρωγοί με την τακτική ή σποραδική συμμετοχή τους, στους προαναφερόμενους δυο μακαριστούς και καλούς συγγενείς: Πρώτα απ’ όλα τον ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΤ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ, τον αρχηγό της «Σιδηρεμπορικής», τα αδέλφια του ΝΙΚΟ, ΒΑΣΟ (που προαναφέρθη), ΜΑΝΩΛΗ και την μητέρα μου ΕΛΕΝΗ ΔΡΑΚΩΝΑΚΗ, τον ΝΙΚΟ ΒΛΑΧΑΚΗ με την σύζυγο του Γεωργία, τον ΠΕΤΡΟ ΒΛΑΧΑΚΗ (τον ζωγράφο της Μάχης της Κρήτης) με την συζ. Του Ειρήνη, τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ με την συζ. Του Ευγενία, την ΑΝΘΟΥΛΑ την ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΚΗ, τον πατέρα μου τον ΜΙΧΑΛΗ ΔΡΑΚΩΝΑΚΗ, την ΑΝΘΟΥΛΑ ΒΛΑΧΟΥΤΣΙΚΟΥ, τον ΑΡΤΕΜΗ (Ιωάννου) ΠΑΠΑΔΑΚΗ με τη συζ. Του Ευγενία ( και αυτός Σιδηρέμπορος) με τους αδελφούς του ΓΙΩΡΓΟ και ΑΝΤΩΝΗ (και αυτοί σιδηρέμποροι, με τον δεύτερο εγκατεστημένο στο Ηράκλειο) και την ΜΑΡΙΑ (την αδελφή της μάνας μου) με τον συζ. Της ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΤΑΚΑ (επίτιμο Διευθυντή Υγιεινής Χανίων).
Ιδιαίτερη τιμητική αναφορά πρέπει να κάνουμε απόψε εδώ για την παρουσία δύο εκπροσώπων της οικογενείας Κωνστ. Παπαδάκη ξενιτεμένων μας εκλεκτών συγγενών στον Άγιο Φραγκίσκο της Αμερικανικής Καλιφόρνιας τον θαλερό ΓΙΩΡΓΟ Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ, που είχε είκοσι περίπου χρόνια, για να έλθει στην γενέτειρά πόλη και τώρα ευρισκόμενος στο 93ο έτος της ηλικίας του, είχε το σθένος και την παλληκαριά να έλθει για τελευταία ίσως φορά να δει τις αδελφές του και το σπίτι που έκτισε ο πατέρας του…! Ποιος ξέρει άραγε παρά μόνον ο Θεός ! Εμείς πάντως του ευχόμαστε να περάσει τα 100 και να ξανάρθει και άλλη φορά και με την υγεία του ! Προσηκόντως δε και καθηκόντως εμείς οι σχετικά νεώτεροι, δεύτερης και τρίτης γενεάς, πρωτοξάδερφα και ανίψια, θέλουμε να ανταποδώσουμε σαν ελάχιστο χρέος μας, μιαν ηθικήν ανταμοιβή και εύφημον μνεία των ονομάτων τους, επιφυλασσόμενοι, κάποια άλλη φορά στο μέλλον (και λόγω της οικονομικής κρίσεως), να τους τιμήσωμεν όπως θα πρέπει !
Τα ίδια περίπου που προανέφερα ισχύουν και για την σεβαστή και αγαπητή μας θεία ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ – ΓΑΛΑΝΗ που ακολουθεί κατά τα πρεσβεία της ηλικίας , τον θείο Γιώργο τον Αμερικάνο και η οποία κατάφερε, να είναι εδώ μαζί μας απόψε !
Επίσης για τον ξενιτεμένο (και αυτόν ) θείο ΣΠΥΡΟ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, με την σύζυγό του ΓΕΩΡΓΙΑ ένα θερμό χαιρετισμό, όπως και για τον , καταξιωμένο Χανιώτη ποιητή και συγγραφέα και μέλος της οικογενείας μας ΝΙΚΟ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, με την σύζυγό του ΔΕΣΠΟΥΛΑ. Επίσης μαζί μας είναι και η σύζυγός του Γιώργου Παπαδάκη ( του πρεσβυτέρου στη «Σιδηρεμπορική» που προαναφέραμε ΜΑΡΙΚΑ και μητέρα των Αντώνη (ιατρού) και Άννας & Παύλου Τρουλλάκη των οποίων απολαμβάνουμε τις άψογες περιποιήσεις τους απόψε. Επίσης αξίζει να αναφερθεί, και η παρουσία της θείας ΑΛΙΚΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (το γένος Σφακιανάκη), χήρας του αειμνήστου ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ. Ακόμα πρέπει να αναφερθεί και η εκλεκτή παρουσία του ΗΛΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ συνταξιούχου ανωτάτου αξιωματικού της Αστυνομίας, συζύγου της αειμνήστου ΕΛΠΙΔΑΣ ΣΤΥΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ κόρης του (μετανάστη και αυτού) ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, στην πόλη ΜΕΪΡΑ της Μοζαμβίκης ΑΦΡΙΚΗΣ. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, πολύ καλοί συγγενείς εν ζωή, που θα ήθελαν, πάρα πολύ να είναι απόψε εδώ μαζί μας, αλλά λόγοι ανεξάρτητοι από την θέλησή τους (είναι και θέματα υγείας πολλές φορές) δεν τους το επέτρεψαν να είναι σήμερα εδώ μαζί μας ! Εμείς πάντως δεν τους ξεχνάμε και τους θεωρούμε νοερώς , ωσεί ΠΑΡΟΥΣΕΣ και ΠΑΡΟΝΤΕΣ !
Είναι λοιπόν οι εξής: ΝΑΥΣΙΚΑ Κ. ΜΑΡΑΒΕΛΑΚΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΤΖΑΝΗΣ και η συζ. Του Αγγέλα, η ΚΑΤΙΝΑ ΣΠΕΡΕΛΑΚΗ με τον σύζ. Της Γιώργο, η ΜΑΡΩ χα Γεωργ. Ι. ΠΑΠΑΔΑΚΗ , η ΑΛΙΚΗ χα ΑΝΤΩΝΗ Ι. ΠΑΠΑΔΑΚΗ (Ηράκλειο), και τέλος η ΜΑΡΙΑ σύζυγος ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΤΑΚΑ (που τους προαναφέραμε) και η οποία ήταν μονογενής κόρη της αείμνηστης γιαγιάς μου και οσίας ψυχής, της ΧΡΙΣΤΙΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ το γένος ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗ από την Σκλαβοπούλα Σελίνου η οποία υπήρξε και η δεύτερη σύζυγος του παππού μου , ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ από το Νιό Χωριό, που μεγάλωσε τα 5 ορφανά που άφησε η πρώτη του γυναίκα – γιαγιά μου κι αυτή ΕΥΓΕΝΙΑ ΧΑΤΖΗΤΖΑΝΗ, από τον Γαλατά και η οποία πέθανε ξαφνικά το έτος 1927 κατά την διάρκεια της τελευταίας της (6ης) γέννας μαζί και το νεογέννητο τότε… !
Θα ζητήσω συγνώμη από τους παρευρισκόμενους συγγενείς σε αυτό το σημείο εάν εν τη ρύμη του λόγου παρέλειψα κάποιον ή κάποιους απ τους προαπελθόντες θείους – γονείς, ή τους εν ζωή Παπαδάκηδες ή Χατζητζανήδες. Όλοι αυτοί μας κληροδότησαν μια παρακαταθήκη και ένα πολιτισμό, μια πίστη στις προαιώνιες αξίες, των παραδόσεων και της «Ανθρωπιάς» που τους το οφείλουμε όλοι εκείνοι οι οποίοι παραλάβαμε την σκυτάλη, για να συνεχίσομε την προσπάθεια, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, όχι μόνον, για να τα παραδώσουμε και εμείς, με την σειρά μας στους απογόνους μας, μα και να γίνομε εάν μπορούμε και απ’ αυτούς, «πολλω κάρρονες» ! Δηλαδή… και καλύτεροι !
Για όλους αυτούς λοιπόν τους λόγους, ιδιαζόντως μας τιμάει το να αποδόσωμε την τιμή, στην Τρίτη ηλικία και ειδικά των αναφερθεισών οικογενειών και σχετιζομένων με δεσμούς εξ αίματος.
Εύχομαι όλοι οι παρευρισκόμενοι, οι νεώτεροι στην ηλικία ακόμη και τα παιδιά των παιδιών μας να το εγκολπωθούν αυτό, και εκτιμήσουν τις προσπάθειες μας προς αυτή την κατεύθυνση, και να ενδυναμώσουν τις σχέσεις τους, οριζοντίως και καθέτως και εκτός της φυσικής εξαρτήσεως με τους γονείς τους, να ψηλαφίσουν και το ΕΠΕΚΕΙΝΑ, και να αγαπήσουν επι πλέον, τους θείους και τα εξαδέλφια τους, ούτως ώστε, συνεχώς να υπάρχει μια αντάξια και ζωντανή συνέχεια, στο οικογενειακό μας δέντρο, και την αλυσίδα των γενεών.
Ας έχομε όλοι την υγεία μας, και ίσως κάποιον επόμενο Αύγουστο, να ξανασμίξουμε , πιθανώς σε κάποιο άλλο κέντρο, εξ ίσου καλόν όπως αυτό !
****** Τελειώνοντας στο σημείο αυτό θα παρακαλέσω τον αγαπητό μας θείο καταξιωμένο λογοτέχνη και ποιητή της «ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ», να απευθύνει και αυτός έναν χαιρετισμό, μέσα από την πλούσια σε αισθήματα καρδιά του .
Θείε ΝΙΚΟ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ έχετε το λόγο
ΧΑΝΙΑ 13-8-2013
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧ ΔΡΑΚΩΝΑΚΗΣ
