Οι Νομαδικές φυλές των Τούρκων που εγκαταστάθηκαν στα παράλια είχαν πρωτοεμφανιστεί ως πολεμική ομάδα (Τουρκικό φύλο των Οθωμανών) στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. στις στέπες της Σιβηρίας. Η Μικρά Ασία απ’ τα πανάρχαια χρόνια υπήρξε χώρα που η Ελληνική φυλή μεγαλούργησε. Ήταν η φυσική προέκταση του Ελλαδικού χώρου. Μαζί με την νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα οι κάτοικοι μιλούσαν την ίδια γλώσσα, ίδια θρησκεία, και είχαν ενιαίο πολιτιστικό χώρο.
Επί 3.000 χρόνια μεγαλουργούσαν, μέχρι που τους ξερίζωσαν βίαια. Και δεν έγινε βέβαια απλά «Ανταλλαγή Πληθυσμών» όπως οι «δήθεν» πήγαν να περάσουν στην νεολαία μας.
Ούτε και πνίγηκαν στο αιματοβαμμένο λιμάνι της Σμύρνης από συνωστισμό μεταξύ τους όπως από σκοπιμότητα διαστρέβλωσης της ιστορίας έγραψε η Γαλλικής Ιθαγένειας κα Ρεπούση.
Ο Ludwig Ross, Γερμανός καθηγητής της αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών επί Όθωνος σε μελέτη του για τη Σμύρνη που δημοσιεύθηκε το 1845 έγραψε: «Παρ’ όλη την ποικιλία των Εθνών και των θρησκευμάτων παραμένει ωστόσο η Σμύρνη στα βασικά συστατικά μια Ελληνική Πολιτεία.
Έπειτα από τόσες αλλαγές στο πέρασμα χιλιετηρίδων κάτω από την κυριαρχία Περσών, Ρωμαίων, Βυζαντινών, Σαρακηνών, Φράγκων και Τούρκων, αυτή η πόλη που λέγεται Σμύρνη δεν έπαψε ποτέ να είναι Ιωνία…»
