Ο λόγος για τον δείκτη PPS (Eurostat) ο οποίος επιβεβαιώνει ότι ο μισθός στην Ελλάδα, αν και ανεβαίνει σε ευρώ, δεν φτάνει για να καλύψει ουτε τα βασικά συγκριτικά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Μάλιστα στον συγκεκριμένο δείκτη η Ελλάδα και η Βουλγαρία εναλλάσσονται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά την αγοραστική δύναμη. Ωστόσο η Βουλγαρία παρουσιάζει ταχύτερους ρυθμούς σύγκλισης, με αποτέλεσμα να μας αφήνει τη σκόνη της τοποθετώντας τη εντέλει στην τελευταία θέση της σχετικής λίστας.
Μιλάμε για το πιο σοκαριστικό στοιχείο της διετίας 2024-2025. Η παραδοσιακά φτωχότερη χώρα της ΕΕ, η Βουλγαρία κατάφερε να παρουσιάσει ρυθμούς σύγκλισης που η Ελλάδα αδυνατεί να ακολουθήσει.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις για την πραγματική ατομική κατανάλωση, η Βουλγαρία έχει πλέον προσπεράσει την Ελλάδα σε αρκετούς δείκτες υλικής ευημερίας. Με λίγα λόγια ο Έλληνας μισθωτός παλεύει με τα υψηλότερα ενοίκια στην Ευρώπη (αναλογικά με το εισόδημά του) και τους υπέρογκους έμμεσους φόρους, ενώ ο Βούλγαρος εργαζόμενος βλέπει την αγοραστική του δύναμη να βελτιώνεται ταχύτερα, καθώς το κόστος ζωής στη χώρα του παραμένει το χαμηλότερο στην ΕΕ (39% κάτω από τον μέσο όρο).
Σύμφωνα με τα οριστικά στοιχεία της Eurostat για το 2024, ο μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα σε όρους αγοραστικής δύναμης (PPS) καθηλώθηκε στις 21.644 μονάδες. Για να καταλάβουμε το χάσμα, ο ίδιος δείκτης στο Λουξεμβούργο —τον πρωταθλητή της ΕΕ— ξεπερνά τις 55.000 μονάδες.
(Η μονάδα PPS δεν είναι ευρώ· είναι ένας τρόπος να μετρήσουμε πόσο «γεμάτο» είναι το καλάθι του σούπερ μάρκετ.) Όταν η Ελλάδα βρίσκεται στο 70% του ευρωπαϊκού μέσου όρου στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ενώ οι τιμές των βασικών αγαθών και της ενέργειας συγκλίνουν ταχύτατα στο 90% ή 100% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, το αποτέλεσμα είναι η μαθηματική εξαθλίωση της μεσαίας τάξης.
Είναι πλέον οξυμωρες οι ανακοινώσεις που διαδέχονται η μία την άλλη, για αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις αφού η σκληρή πραγματικότητα της Eurostat προσγειώνει τους Έλληνες στην τελευταία θέση της Ευρώπης.
Οι «πρώτοι» και οι «τελευταίοι»
Η κατάταξη της Eurostat για το 2024-2025 διαμορφώνει ένα χάρτη δύο ταχυτήτων:
- Στην κορυφή: Λουξεμβούργο, Ιρλανδία και Ολλανδία παραμένουν απρόσιτες, με αγοραστική δύναμη που επιτρέπει αποταμίευση και υψηλό επίπεδο ζωής.
- Στον πάτο: Η Ελλάδα και στην προτελευταία θέση η Βουλγαρία και ακολοθεί η Λετονία.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση κρύβεται στην παραγωγικότητα και τον πληθωρισμό της απληστίας. Οι αυξήσεις των μισθών στην Ελλάδα (περίπου 5% μέσο όρο) απορροφήθηκαν αμέσως από:
- Το κόστος στέγασης: Που αυξάνεται με διψήφια ποσοστά.
- Τον πληθωρισμό των τροφίμων: Που στην Ελλάδα επιμένει περισσότερο από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρωζώνη.
- Την υψηλή φορολογία: Η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους συντελεστές ΦΠΑ στην Ευρώπη, που πλήττει αναλογικά περισσότερο τους χαμηλόμισθους.
Συμπερασματικά, το 2026 βρίσκει τον Έλληνα εργαζόμενο και συνταξιούχο με αυξησεις στα χαρτιά, αφού η ζωή στο ράφι μικραίνει. Χωρίς ριζική αποκλιμάκωση των τιμών ή εκρηκτική αύξηση της παραγωγικότητας, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει η μόνη χώρα της ΕΕ που θα βιώνει «ανάπτυξη χωρίς ευημερία».



