Με θεατρικό λόγο και χρησιμοποιώντας χρόνο ενεστώτα σαν να μην έχει μεσολαβήσει το έγκλημα που ο ίδιος έχει ομολογήσει απολογείται από το πρωί ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας για τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς.
Ο κατηγορούμενος απολογούμενος είπε: Οι φράσεις ότι θέλω να φύγω, σε κατάσταση σύγχυσης , ….συνολικά στη σχέση μας μέσα στα χρόνια σε στιγμές συναισθηματικής αστάθειας… Και δύο ώρες αργότερα θα καθόμαστε στον καναπέ αγκαλιά και θα κάναμε πλάνα για τις διακοπές μας και για το σχολείο που θα πάει η Λυδία.
Πρόεδρος: Εγώ από το ημερολόγια αποκόμισα το συναίσθημα ότι πνιγόταν. Εσείς το είχατε καταλάβει?
Κατηγορούμενος: Τα πράγματα πήγαιναν καλά. Οι στιγμές που ένιωθε κάτι πολύ αρνητικό, την ξέρω πολύ καλά από παιδιά… Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πως θα είναι ευτυχισμένη.
Πρόεδρος: Δεν αντιμετωπίζατε το πρόβλημα. Πιστεύατε ότι οφειλόταν στην εγκυμοσύνη?
Κατηγορούμενος: Εγώ την αγαπούσα και εκείνη εμένα… Έφτασε στο σημείο να με χτυπήσει. Δεν μπορώ να πάρω τοις μετρητοίς μια τέτοια έξαρση.
Πρόεδρος: Τον Μπάμπη τον αγαπώ αλλά δεν μπορώ να είμαι μαζί του…
Κατηγορούμενος: Είχε πίεση γιατί ένας άνθρωπος που του έπεσαν πάνω του πολλά πολύ απότομα. Πάντα είχα την καλύτερη πρόθεση. Και εγώ ενδεχομένως από την αγάπη μου μπορεί να την πίεσα….
Έχω έναν άνθρωπο που λατρεύω. Σίγουρα έκανα λάθη… Το μόνο που ήθελα είναι να βοηθήσω την σύντροφό μου. Προτιμούσα να ξεσπάσει πάνω μου. Ένιωθα ότι θα απορροφούσαν την ένταση για όσα της είχαν συμβεί στη ζωή της.
Με όπλο την υπομονή και την αγάπη. Πως αλλιώς?
Πρόεδρος: Έτσι πορευτήκατε μέχρι τη γέννηση της κόρης σας?
Κατηγορούμενος: Ναι. Οι μέρες της καραντίνας ήταν οι πιο ήρεμες. Είχαμε ο ένας τον άλλον.
Πρόεδρος: Από το ημερολόγιο προκύπτει ότι δεν μπορούσε να νιώσει τη χαρά όταν γύρισε το μωρό στο σπίτι. Εσείς το είχατε αντιληφθεί?
Κατηγορούμενος: Είναι αλήθεια …αλλά αυτό που ένιωθε ήταν ότι δεν έχει σχέση με την αγάπη της για το παιδί που ήταν η ζωή της. Μετά από τέτοια εγκυμοσύνη υπήρχαν στοιχεία επιλοχίας κατάθλιψης. Και το δικαιολογούσα απόλυτα μετά από τόσα που είχε περάσει.
Ήξερα ότι τα ξεσπάσματα αυτά ήταν φυσιολογικά. Με χτυπούσε με κλωτσιές και μπουνιές. Δεν ήταν αντίπαλος. Περνούσε ένα επεισόδιο. Δεν ήταν ο εαυτός της.
Πρόεδρος: Γιατί εσείς ήσασταν το υποκείμενο της βίας?
Κατηγορούμενος: Αυτός ήταν και ο λόγος που ψάξαμε να οριοθετήσουμε τις εξάρσεις θυμού, που δεν ελέγχει τον εαυτό της….
Πρόεδρος: Αυτή τη βία την είχατε υποστεί και παλαιότερα?
Κατηγορούμενος: Δεν το θεώρησα προβληματικό. Είχε κάποια διαστήματα που έχανε τον έλεγχο από τα έργα της. Δεν υπήρχε περιστατικό βίας πριν από την περίοδο που συζητάμε. Η συμπεριφορά αυτή στα πολύ συγκεκριμένα που συνέβαιναν, ο τρόπος που τα αντιμετώπιζα… Δεν μου αρέσει να μιλάει κανείς άσχημα για τη γυναίκα μου.
Ο τελευταίος που θα πει κάτι κακό για την Καρολάιν είμαι εγώ. Δεν θεωρούσα και δεν θεωρώ ότι οι συγκεκριμένες εξάρσεις ήταν ο χαρακτήρας της. Εκείνη την ώρα δεν ήλεγχε τον εαυτό της. Έμαθα να ζω με αυτό. Ο άνθρωπος αυτός είχε τόσα χαρίσματα ψυχής που αξίζει στο έπακρο να πάρει τη στήριξη που χρειαζόταν από το σύντροφό του.
Ήταν προφανές ότι κάποια ξεσπάσματα ήταν επικίνδυνα για εμένα. Χωρίς να το θέλει. Να πετάξει ένα αντικείμενο για να με χτυπήσει. Αυτό έγινε χωρίς να το θέλει …Αμελήσαμε ψυχική φόρτιση τόσων μηνών και καταλήξαμε ότι το είχαμε αφήσει πολύ καιρό.
Η ζωή μας ήταν πάρα πολύ όμορφη. Στις δεκαπέντε ημέρες οι δεκατέσσερις και είκοσι ώρες ήταν παραμυθένιες.
Στην ψυχολόγο πήγαμε για να βοηθήσουμε την Καρολάιν για τις εξάρσεις που είχε.
Δεν υπήρχε κομμάτι του μέλλοντος που να μην υπήρχε η Καρολάιν δίπλα μου.
Στις 8 Μαΐου η πρώτη φορά που γιόρταζε την ημέρα της μητέρας. Ήταν τόσο ευτυχισμένη!!! Ήταν η τελευταία τόσο ευτυχισμένη μέρα που θυμάμαι στη ζωή μου.
Tα προβλήματα στον γάμο του με την Καρολάιν
Πρόεδρος: Mην μας λέτε με τόσες λεπτομέρειες τα ταξίδια σας. Έχει συμβεί κάτι, που να έχει κάποια σημασία; Πότε αρχίζουν τα προβλήματα; Γιατί μέχρι τότε όλα κύλαγαν ανέφελα.
Kατηγορούμενος: Η λέξη πρόβλημα για μένα δεν έχει τη σημασία. Γυρνώντας από την Πορτογαλία ζούσαμε το παραμυθένιο μας καλοκαίρι. Όταν γυρίσαμε από Ιταλία, μάθαμε ότι, ήταν έγκυος. Ήταν πολύ νωρίς, για να μείνει έγκυος. Ήταν ένα σοκ. Δεν το προγραμματίζαμε. Για κανένα από τους δύο δεν τέθηκε θέμα, να σταματήσει η εγκυμοσύνη. Το να κάνουμε ένα μωράκι, δεν ήταν το πρόβλημα. θα γινόταν κάποτε. Μεγάλο σοκ, κυρίως για τα όνειρα μας, τα ταξίδια μας, τις σπουδές της. Ο στόχος των συζητήσεων ήταν πως το μωρό θα ομόρφαινε τη ζωή μας. Μου είπε δεν μπορώ να το σκεφτώ να διακοπεί η εγκυμοσύνη. Πως το παιδάκι θα έρθει να κουμπώσει σε μία ήδη ευτυχισμένη ζωή, Ο γυναικολόγος μας αγκάλιασε..
Πρόεδρος: Πως θα συνδύαζε τις σπουδές της, τι είχατε σκεφτεί;
Kατηγορούμενος: Ήταν καταλυτικός ο ρόλος του γυναικολόγου. Την οδήγησε ότι, από το φθινόπωρο θα μπορεί να κάνει ό,τι ονειρευόταν, δεν θα την εμπόδιζε το παιδί. Είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο μπορείς να δεθείς, με την καρδούλα ενός παιδιού. Είχαμε φτιάξει τη φωλιά μας… Είχαμε αρχίσει να δενόμαστε με την ιδέα του παιδιού. Κοιτούσαμε καροτσάκια και κούνιες κι ας μην τα αγοράζαμε
Σε κάποιους φίλους το είπαμε στο τέλος του καλοκαιριού. Το Σεπτέμβριο κάναμε μία αυχενική διαφάνεια. Το μωράκι δεν είχε καλή πορεία. Μας ανακοίνωσε ότι, χάσαμε το μωράκι. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Εμένα, που δεν συνέβη στο σώμα μου, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι, μπορούσαμε να δεθούμε τόσο με ένα πλασματάκι. Κλαίγαμε ένα 48ωρο αγκαλιά, μέχρι να πάμε τη Δευτέρα στο νοσοκομείο, για την απόξεση. Η Καρολάιν πέρναγε πιο βαριά όσα μας συνέβαιναν, αλλά ήταν πάντα εκεί για μένα. Το πιο σκληρό που πέρασε η Καρολάιν, ήταν ότι το Σάββατο το βράδυ απέβαλε στο σπίτι μας… Τα γράφει στο ημερολόγιο της. Το σποράκο τον χάσαμε στο σπίτι μας. Το είδαμε. Το βάλαμε σε κουτάκι με λουλούδια και τον θάψαμε στον Υμηττό.
Πρόεδρος: Αυτό δημιούργησε πρόβλημα;
Kατηγορούμενος: Κανένας μας δεν ήταν καλά.
Πρόεδρος: Αυτό μπορούσατε να το διαχειριστείτε;
Kατηγορούμενος: Ήξερα ότι, με αγαπάει. Είχε χάσει ένα παιδάκι. Υπήρχαν εντάσεις ανάμεσα μας. Κλειστήκαμε. Δεν είχαμε όρεξη. Είχαμε ο ένας τον άλλο. Τι να χωρίσουμε μεταξύ μας; Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας. Πριν χάσουμε το παιδάκι μας, δεν ξέραμε πόσο το θέλαμε…
Πρόεδρος: Οι σπουδές σαν να έχουν βγει από το πλάνο..
Kατηγορούμενος: Όχι. Πήγε στο Πανεπιστήμιο. Ξεκινήσαμε τη ζωή προ του ερχομού του παιδιού. Εκείνη ξεκίνησε το πανεπιστήμιο κι εγώ τη δουλειά. Είπαμε να μπούμε ξανά στη ζωή, που έπρεπε να έχουμε.
«Η δεύτερη εγκυμοσύνη επέτεινε την πίεση ανάμεσά μας»
Σπάνιο και σοβαρό πρόβλημα υγείας του δεύτερου παιδιού, που κυοφορούσε η Καρολάιν, ήταν αυτό, που επέτεινε την πίεση και τα προβλήματα ανάμεσα τους.
Αυτό υποστήριξε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, στην προσπάθεια του, να εξηγήσει τις φράσεις στο ημερολόγιο της Καρολάιν: «Πνίγομαι»!
« Η δεύτερη εγκυμοσύνη, ήρθες τρεις μήνες μετά. Μου το έκανε χριστουγεννιάτικο δώρο…», είπε ο κατηγορούμενος.
Πρόεδρος: Δηλαδή εσείς μέχρι που ξεκίνησαν τα προβλήματα στη σχέση σας, δεν είχατε καταλάβει τίποτα;
Kατηγορούμενος: Eάν κάποιος απομονώσει αυτά, που έγραφε στο ημερολόγιο, θα έλεγε πως είναι δυνατόν, ο ένας να χτυπάει τον άλλον
Πρόεδρος: Χτύπαγε ο ένας τον άλλον;
Kατηγορούμενος: Όχι.
Προέδρος: Από το ημερολόγιο δεν προκύπτει ότι εσείς χτυπάγατε τη σύζυγο σας, αλλά ότι εκείνη χτυπούσε εσάς..
Kατηγορούμενος: «Η αφορμή από μόνη της δεν θα σας βγάλει λογική, γιατί κάποιος να βγει εκτός ορίων. Εάν όμως τα συνδυάσει με αυτά που είχε περάσει η Καρολάιν, τότε το δικαιολογεί, όπως το δικαιολογούσα εγώ και το δικαιολογώ.
Πρόεδρος: Σας είχε κάνει κάποιο παράπονο;
Kατηγορούμενος: «Όχι. Σε μένα όταν κάτι την ενοχλούσε, θα το έλεγε. Θα μου έλεγε τι την ενοχλεί. Η συμβίωση μας ήταν εκεί. Δεν υπήρχε τριβή. Οι στιγμές έντασης θα προέρχονταν από κάτι, που είχε συμβεί».
Πρόεδρος: Στο ημερολόγιο γράφει ότι όλα τα προσωποποιείτε. Σας το είχε πει;
Kατηγορούμενος: «Από την ανησυχία μου, για την εγκυμοσύνη, μπορεί να το έκανα. Και την έπρηζα λίγο. Ήταν όμως στιγμιαίο. Η πίεση, που προσπαθούσα εγώ να δω ότι, το παιδάκι ήταν καλά, της την πέρναγα. Ήταν ο φόβος μου… Ήταν λάθος μου. Αλλά ήταν στιγμιαίο..»
Πρόεδρος: Είχατε καταλάβει το μηχανισμό, που δημιουργούσε τα προβλήματα;
Kατηγορούμενος: Kάποια στιγμή το κατάλαβα. Αυτό ήταν σε κάποια περίοδο, που ανησυχούσαμε για το μωράκι.
Έπρεπε να διαχειριστούμε τις εξάρσεις, που συνέβαιναν. Δυστυχώς τα κομμάτια, που μας σημάδεψαν δεν τελείωσαν… Τα Χριστούγεννα της εγκυμοσύνης πήγαμε στο Άμστερνταμ και μας έκανε πολύ καλό. Πρωτοχρονιά, όπως πάντα στην Αλόννησο στους γονείς της. Γυρνώντας από τις διακοπές των Χριστουγέννων πήγαμε στο γυναικολόγο. Ευτυχώς το μωράκι ήταν εκεί. Είχε καρδιακή λειτουργία. Ήταν κοριτσάκι.
Ο γιατρός μας είπε ότι, η μικρούλα είχε μια σπάνια πάθηση. Γαστρόσχιση, κάτι που συμβαίνει σε 1 στα 16.000 παιδιά. Ήταν μία τομή στον αφαλό, που θα δημιουργούσε πρόβλημα στην εγκυμοσύνη, γιατί κάποια όργανα βγαίνουν εκτός σώματος.
Πρόεδρος: Αυτό επέτεινε το άγχος σας;
O γιατρός είπε ότι, εάν το μωράκι ξεκινήσει την επούλωση του ανοίγματος σε σημείο της εγκυμοσύνης, που δεν μπορεί να επιβιώσει, θα πεθάνει. Δεν πέρναγε από το χέρι μας, να κάνουμε κάτι. Φεύγοντας μπήκαμε στο αυτοκίνητο, χωρίς να μιλάμε, από όσα είχαμε ακούσει. Και το πρώτο πράγμα, που μου είπε ήταν να ξεκινήσουμε να βρούμε το χειρούργο, Πας καλά; Εμένα το μωράκι μου δεν θα μου το πάρει κανείς. Ένιωσα τόσο περήφανος. Αυτό ήταν που σας είπα στην αρχή ότι, η Καρολάιν ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Δεν την σταματούσε τίποτα…
Πρόεδρος: Γιατί έγραφε «πνίγομαι» στο ημερολόγιο της; Το είχατε καταλάβει; Και κυρίως το είχατα αξιολογήσει;
Kατηγορούμενος: To μόνο που με ενδιέφερε ήταν πως θα είναι καλά.
Η… συγγνώμη και τα δάκρυα του Αναγνωστόπουλου
Στην αρχή της απολογίας του ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος με δάκρυα στα μάτια ζήτησε συγγνώμη.
«Δεν υπάρχει συγγνώμη για ό,τι έγινε. Πόσες φορές να πω συγγνώμη; Πόσες φορές να ζητήσω συγγνώμη από τη Καρολάιν, από την κόρη μας, από την πεθερά μου; Πόσες φορές να ζητήσω συγγνώμη από τη Ρόξυ, που δεν έφταιγε σε τίποτα, που τη μεγάλωσα στην αγκαλιά μου. Δεν υπάρχει από μένα, καμία δικαιολογία». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την απολογία του ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, όντας βουρκωμένος.
Συνέχισε την απολογία του λέγοντας: «Γι’ αυτό που εξετάζουμε σήμερα δεν υπάρχουν δικαιολογίες ούτε προς τον εαυτό μου, αυτό που χάθηκε ήταν αναντικατάστατο. Δεν άξιζε ούτε στην ίδια, ούτε στο σκυλάκι μας».
«Το τι συνέβη ακριβώς θα σας το πω με κάθε λεπτομέρειες και ειλικρινά. Δεν θα είναι είναι δικαιολογία, δεν προσπαθώ να εκλογικεύσω τίποτα από εκείνη τη μέρα. Δεν με ενδιαφέρει η καριέρα μου ή που με καταριέται ένας μεγάλος αριθμός κόσμου που δεν με έχει γνωρίσει, με ενδιαφέρει μόνο ότι δεν θα την ξαναδώ».
Πρόεδρος: Ήταν η γυναίκα της ζωής σας;
Kατηγορούμενος: Την αδικεί αυτή η φράση, γιατί την έχουν πει πολλοί. Αυτό που ένιωσα για την Καρολάιν ήταν αγάπη, ευτυχία. Αν ξεκινούσα τη ζωή μου από την αρχή, πάλι την Καρολάιν θα ήθελα να γνωρίσω και να είμαι μαζί της. Θα ήθελα να είμαι μαζί της.
Πρόεδρος: Aλλά δεν μπορείτε πια να την ξαναδείτε.
in.gr
ieidiseis.gr