Η δημοτική παράταξη Πρωτοβουλία Πολιτών “Πρώτα ο Άνθρωπος” έδωσε συνέντευξη τύπου σχετικά με το ζήτημα της (μη) είσπραξης δημοτικών τελών από το Δήμο Χανίων.
Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη ειπώθηκαν τα εξής:
Οι Δήμοι όλης της χώρας, σε περίοδο στενής δημοσιονομικής κατάστασης, αναζητούν κάθε πιθανή -και νόμιμη- πηγή εσόδων. Τα δημοτικά τέλη αποτελούν τη βασική πηγή αυτών των εσόδων από τα οποία μπορεί ο Δήμος να στηρίξει τις ανάγκες σε έργα κοινής ωφέλειας (παιδικοί σταθμοί, σχολικές εγκαταστάσεις, φροντίδα κοινόχρηστων χώρων, κοινωνική πολιτική, κ.ά.). Τα δημοτικά τέλη επαρκούν στοιχειωδώς για αυτές τις ανάγκες, εφόσον ο κάθε υπόχρεος (πολίτης ή επιχείρηση) καταβάλουν αυτά που τους αναλογούν. Υπάρχει εντούτοις διάχυτο στην κοινωνία ένα αίσθημα αδικίας καθώς πολλοί (άτομα και επιχειρήσεις) δεν το πράττουν. Έτσι αποφασίσαμε να διερευνήσουμε καταγγελία πολιτών για συγκεκριμένη επιχείρηση, αναζητώντας απαντήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, για το αν τηρείται η νομιμότητα.
Στις 5-02-2017, σχεδόν ένα χρόνο πριν, θέσαμε θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων, με δημόσια επερώτηση προς τη δημοτική αρχή, για το αν τηρούνται οι νόμιμες υποχρεώσεις απέναντι στο Δήμο, επιχείρησης που δραστηριοποιείται πάνω από είκοσι χρόνια εντός της επικράτειάς του, οι οποίες αφορούν πολεοδομικά, περιβαλλοντικά αλλά και οικονομικά ζητήματα. Ο καιρός περνούσε και απάντησε δεν παίρναμε, παρά τις διαμαρτυρίες μας. Εν συνεχεία, στις 30-03-2017 στείλαμε επιστολές στις άμεσα εμπλεκόμενες Υπηρεσίες του Δήμου Χανίων, ώστε μετά από 40 ημέρες, όπως ο νόμος ορίζει, να δοθούν γραπτές απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε. Απαντήσεις μας δόθηκαν 10 μήνες αργότερα και αφού επανειλημμένως ασκήσαμε πίεση στις εν λόγω υπηρεσίες. Προφανώς δεν αποτελεί εξήγηση η απολύτως υπαρκτή υποστελέχωση των δημοτικών υπηρεσιών.
Eπί της ουσίας:
Από την απάντηση της Υπηρεσίας Δόμησης διαπιστώνουμε ότι, σύμφωνα με τις αυτοψίες που διενεργήθηκαν, πάνω από το 50% των κτισμάτων και των εγκαταστάσεων δεν έχουν νόμιμες άδειες. Πρόκειται για τεράστιες εγκαταστάσεις αρκετών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, για τα οποία τόσα χρόνια καμία αρχή, δημοτική ή μη, δεν αναρωτήθηκε αν διαθέτουν άδειες.
Από την απάντηση της Οικονομικής Υπηρεσίας, στις 14-12 2017, διαπιστώνουμε ότι και για τα κτίρια της επιχείρησης που διαθέτουν άδεια δεν χρεώνονται δημοτικά τέλη μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, για την μεν περίοδο μέχρι το 2009, τα χρωστούμενα δεν καταγράφονται καν, αφού με βάση τη νομοθεσία έχουν παραγραφεί. Για τη δε περίοδο από το 2009 και μετά, τα δηλωμένα τετραγωνικά μέτρα που υπάρχουν στα αρχεία της Υπηρεσίας και αφορούν την επιχείρηση είναι μηδενικά, συνεπώς μηδενικά είναι και τα έσοδα που έχει εισπράξει ο Δήμος Χανίων από την επιχείρηση ως οφειλόμενα τέλη. Στη συνέχεια, στις 23-01-2018, η Οικονομική Υπηρεσία μας ενημερώνει για το ποσό που οφείλει η επιχείρηση, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, το οποίο μαζί με τις προσαυξήσεις ανέρχεται σε… λίγες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Από την απάντηση της ΔΕΥΑΧ, στις 11-04 2017, διαπιστώνουμε ότι η εν λόγω επιχείρηση, αν και διαθέτει δραστηριότητες που απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού με συγκεκριμένες προδιαγραφές, έχει ένα ρολόι για την υδροδότησή της που καταναλώνει 30 m3 νερού ανά τρίμηνο τα πέντε τελευταία χρόνια, όσα δηλαδή καταναλώνει μια μέση οικογένεια!
Τα παραπάνω αποτελούν απλώς ένα παράδειγμα για τον τρόπο που οι δημοτικές αρχές διαχειρίζονται τα έσοδα του Δήμου, τα οποία οφείλουν να εισπράττουν από τις επιχειρήσεις, ως εκπρόσωποι των δημοτών και όπως τα εισπράττουν από όλους τους δημότες. Δεν είναι, δυστυχώς, το μόνο. Ακόμα ένα παράδειγμα αποτελούν τα δύο περίπου εκατομμύρια αδήλωτων τετραγωνικών από τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής μας. Μετά από μια αρχική προσπάθεια να διερευνηθεί, το ζήτημα έμεινε στα αζήτητα.
Τα παραπάνω αποτελούν, επιπλέον, παράδειγμα για τις πολιτικές επιλογές της δημοτικής αρχής ως προς τη νομιμότητα, τη διαφάνεια και το φρένο στον παραγοντισμό που δεν τηρεί. Για το γεγονός ότι υπάρχουν ευνοούμενοι -πάντα οι ίδιοι- για τους οποίους δεν ισχύουν οι ίδιοι νόμοι που ισχύουν για τους υπόλοιπους πολίτες και για των οποίων τα σπασμένα πληρώνουμε όλοι εμείς, υπό την αιγίδα της δημοτικής αρχής. Και όλα αυτά σε καιρούς παρατεταμένης υποχρηματοδότησης της τοπικής αυτοδιοίκησης και διαρκούς συμπίεσης της οικονομικής δυνατότητας των πολιτών.