Ο Γιάννης Μπέζος αποφάσισε να μιλήσει και να τοποθετηθεί δημόσια για όσες καταγγελίες και αποκαλύψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον χώρο της Τέχνης και του θεάματος.
Μιλώντας στην Εφημερίδα των Συντακτών δίνει το στίγμα του και τονίζει χαρακτηριστικά, απαντώντας στο ερώτημα «πώς εσείς επιτρέψατε να γίνουν επικίνδυνα παντοδύναμοι στο χώρο σας άνθρωποι με τέτοιες συμπεριφορές»:
«Ξέραμε και εμείς, ξέρατε και εσείς και δεν μιλούσαμε. Φτάσαμε ως εδώ γιατί εμείς το επιτρέψαμε. Ναι με τη σιωπή μας. Βλέπαμε συμπεριφορές περίεργες, ακούγαμε διάφορα, αλλά ο καθένας κοίταζε τη δουλειά του. Στα 25 χρόνια που είμαι θιασάρχης και παίζω σε τηλεοπτικές σειρές ελέγχω την κατάσταση, δεν έπεσαν ποτέ τέτοια πράγματα στην αντίληψή μου. Όμως κάπου συνέβαιναν. Καταλαβαίνω τις φωνές, τον εκνευρισμό στην πρόβα, γίνονται αυτά στη δουλειά μας, συχνά είναι μέσα στη δημιουργική εργασία. Από αυτό το σημείο όμως, ως την εκμετάλλευση του άλλου στο εργασιακό περιβάλλον υπάρχει μεγάλη απόσταση».
Στο ερώτημα για τις καταγγελίες που ακούγονται για σκηνοθέτη-ηθοποιό φίλο του ο Γιάννης Μπέζος απαντάει: «Φίλοι ναι, για να πω την αλήθεια έχω να μιλήσω μαζί του μήνες, πριν την πρεμιέρα του. Υπήρξαμε συνεργάτες και ειλικρινά όλα αυτά που συμβαίνουν με στεναχωρούν βαθιά. Στις τρεις-τέσσερις φορές που συνεργαστήκαμε δεν συνέβη κάτι. Το συζητούσα τις προάλλες με την Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και μου έλεγε «Ναι, γιατί μπροστά σου δεν τα έκανε».
Στο ερώτημα για τις καταγγελίες για βιασμούς και πώς νιώθει για όσα ακούγονται είπε: «Φριχτά. Είναι ό,τι πιο φτηνό, ό,τι πιο χυδαίο να παίζεις με την ελπίδα, την αγωνία, το όνειρο των παιδιών, να παίζεις με το μεροκάματό τους».
Λέει ακόμη ότι υπάρχουν διάφοροι στα μπαρ που πηγαίνουν καλλιτέχνες και κυκλοφορούν ότι τα έχει ανάγκη αυτά το θέατρο.
«Ο νέος δεν έχει ανάγκη να γίνει φίλος με το δάσκαλο. Έχει φίλους τους συνομιλήκους του. Έχει ανάγκη να τον διδάξεις. Πρέπει να τελειώσουμε με αυτά, δεν πάει άλλο».
